istanbul

ulaşım ücretsiz olunca daha fazla kokan şehir.

bir insan şehre aşık olabilir mi? onu her gördüğünde kalbi hızlı atmaya başlar mı? kendini oraya ait hisseder mi? itini de, kopuğunu da, kalabalığını da, sesini de seviyorum. ben bu şehre aşığım

bu şehirde çok silahlar patladı ama ben bi ona vuruldum be

almanya'nın birbirine benzer sıradan sokaklarında dolaşırken buram buram özlediğim toprak parçası. (bkz: gurbet)

sırf bir kişi için seviyorum bu şehiri o olmasa nufüs sıfı gözümde

kabusum olan şehir, sevemedim bir burayı. attığım her adım cehennem gibi yer etti bende.

anasını siktiğim şehri. böyle orospu çocuğu bi şehir olamaz.

varsa bi galata kulesi alırım

türk dizilerinin sahne geçişlerinde en çok kullanılan görüntüyü içinde bulunduran ilimiz. (bkz: kız kulesi)

harika ya yemin ediyorum harika. yaşanılacak değil gezilecek yer diyenlere inat hem yaşayıp hem gezeceğim inşallah gelecek seneden itibaren.

is tan bul güzel sehir ama yasanilacak yer degill

manuş baba' dan dinlenmesi gereken bir şarkıdır.

manuş baba demiş birisi heyt be geceler kara tren müthişdir.

gezelim görelim tadında şehirimizdir.yaşanmaz ama

ailemden uzak kalmasam tadından yenmezsin be istanbul

bu aralar çok güzel, o bunaltıcı kalabalığından arınmış, etrafta sadece meraklı gözlerle çevresini seyreden turistler var sanki. birkaç gün önce sultanahmet meydanında oturup etrafı seyrederken yediğim simidin tadını çoğu şeye değişmem.

galiba yine kopamadım senden. yatay geçiş gerçekleşmedi amk amq aq. yarın azcık daha zorlayacaz da pek oluru yok gibi. neyse, zaten bu şartlarda bırakıp gitseydim seni içimde minik bir burukluk bırakacaktın. boğazını sevdiğimin, trafiğini siktiğimin şehri. yaşadığım şehir olarak seni değiştiremedim galiba ama, kendimi değiştirip geleceğim bu sefer.

bir tek ben mi böyle düşünüyorum bilmiyorum ama sevmiyorum. ben orda yaşayamam. gezemem de. gezmek için bile 2 saat otobüsle gideceğin yere yolculuk yapıyorsun. sonra insanların hep bi acelesi var. sadece gün içinde iş saatlerinde değil, gece kendilerine vakit ayırırken de aceleleri var. ne kadar çok acele ederlerse o kadar çok hayatın içinde ıskaladıkları anları telafi edecek gibi bir halleri var.

'beni bu kentte tutan, boğazı değil geçmişimdir.'

çok güzel ama çok kalabalık

yaşaması zor gezmesi güzel her tür insandan bulunan dünyanın belki de en kaotik şehri

aq vapur dünyanın en güzel şeyi net sırf bu yüzden bile sevilir bu şehir

arşivlik, efsane görüntüleri için; link

dünyanın en güzel ve maalesef sosyokültürel anlamda en büyük köyü diyebilirim.

yarın tekrardan geliyorum sana.nolur bu sefer daha iyi davran bana ve güzel şeyler çıkart karşıma.

istanbulda gezmeye en uygun zaman bayram zamanıdır. tadını çıkarmalı.

yarın bu şehirde çok kan dökülecek çok

içindeyken değerini anlayamadığım hatta bazen nefret ettiğim, ama ayrıldıktan yaklaşık 1 hafta sonra özlemeye başladığım şehir. sanırım bu duygu yalnızca kendini bir şeye ait hissettiğinde oluşan bir duygu. evet 3 ay oldu ve ben seni çok özledim. ama 2 haftaya yeniden kavuşacağız

yorucu şehir

gelmeyin artık amk yer kalmadı

ah istanbul istanbul ah istanbul istanbul da yanayi ışıklarin seni sevdum mahvoldum nedur bu çektuklerum nedur bu çektuklerum

çok yer gezdim ama (ülke ve şehir) istanbul başkadır, hele o tarihi yarımada dedikleri kısım müthiş. istanbul büyük ve çok güzellik tehlike dolu. senide benide yer bitirir, istanbula oranla daha kriminal tehlikeli yerde doğdum büyüdüm, istanbulda yaşamak isterim ama büyük servet gerekiyor, apartmanda oturup yapay bahçelerden bahsetmiyorum, gerçek anlamda o tarihi köşkler villalar... dünya büyük, dünyayı kendi amaçları ile yönetenler herkesten büyük her kim istanbula zarar verip havaya uçurup dünyaya kötü tantiyor ise yapmayın ulan koskoca tarih yok oluyor. unutma johnny istanbul senide benide siker öldürür

hayatımın kararacağının sinyalini taa öncelerden veren fakat gençliğin verdiği tezcanlılıkla duymadığım, şimdilerde içine hapseden koca şehir. gitmek istedikçe ben , o içine çekiyor. sanki bana ihtiyacı varmış gibi

hayatımda 1 kere gittim. o da askeri lise mülakatları için taa kaç sene önce. bir daha gitmeyi elbette isterim.

bana hayat verdigi kadar beni olduren, dogdugum, buyudugum sehir. imkanlariyla, her cesit insani barindirmasiyla, cografik ve tarihi guzellikleriyle sizi kendine hayran birakan; kalabaligiyla, bundan kaynaklanan her turlu pisligi de icermesiyle, rekabetin stresin ve mutsuzlugun baskenti olmasiyla essiz bir sehir. ne onunla oluyor ne de onsuz. gezmek tozmak icin ideal ama yasamak ve cocuk buyutmek aile kurmak icin gelinecek en son sehir. samimiyet yok, guven yok, mutluluk yok. yasamak icin bunlardan baska bir seye ihtiyac duyuyorsaniz gelin derim. bunlari ariyorsaniz soyleyeyim, yok. kalabaliklar icindeki yalnizlarin sehridir istanbul zira.

yollarını sikeyim istanbul, bu ne trafik.. seninle olmuyor, sensiz de olmuyor.

bi iki gün kaçtığım şehir hem bırakamıyorum hemde kaçma yer arıyorum bu yüzden istanbul=kız tribi

memleketin neresi sorusuna gururla verdiğim cevaptır. öyle istanbul da doğup istanbullu saymak değil benim ki. hakiki yedi kuşak cinsinden nüfus cüzdanında istanbul yazmalısından.

bu şehr-i sitanbul ki bî misl ü behâdır bir sengine yek-pare acem mülkü fedadır istanbul’un evsâfını mümkin mi beyan hiç maksûd hemân sadr-i kerem-kâra senâdır nedim

bu şehrin bazı semtleri vardır ki, çekilmezdir. ama doğup büyüdüğüm yer, severim, özlerim. (bkz: ümraniye)

istanbulun gözünü seveyim ya başka şehire okumaya gidince kıymetini daha çok anlıyorsunuz 5 gündür burdayım okulu bırakasım geldi

trafiğini sikeyim gerçekten şuan fenerin maçına yetişememe riskim var cidden lanet olsun mk trafiğine her zaman her yerinde trafik mümkün mümkün olan ilk fırsatta bu şehri terkedicem.

çeşitli politikalar ile aşama aşama nüfusunun en azından "8 milyona" kadar düşürülmesinin gerekli olduğunu düşündüğüm güzide şehrimiz. -sırf nüfus yoğunluğunun zorunlu ihtiyaçlarından ötürü her yıl ulaşım başta olmak üzere çeşitli demografik yatırımlar için milyon dolarlar harcanıyor o şehre. neden? çünkü nüfus yoğun. bu yatırımların bir kısmının taşra illerine sermaye olarak aktarılması nüfusu oralara kaydırabilecek bir sebep olabilir bence. ya da en azından bundan sonrası için istanbul'a göçün önünün kesilmesi için çalışmalar yapılmalı. ne bileyim ciddi şartlara bağlı izinler ile insanlar o şehre yerleşebilmeli. ya da çeşitli iş yatırımları için taşraya imkanlar/imtiyazlar tanınmalı. sanayimiz istanbul'a sıkıştırılmamalı. - herif bilmem kaç dönüm tarlasını toprağını bırakıp, sırf şehir hayatı için taşı toprağı altın dediği istanbul'a gidiyor. 1300 liraya istanbul'un kenar mahallelerinde izbe bir yerde tüplü televizyona karşı çay içiyor. bu. - be kardeşimm değil işte, alltın maltın kalmadı, 18 milyon nüfus ile artık özenilecek bir tarafı da kalmadı yapma bunu kendine. bu kadar şekilci olma işte. istanbul çok güzel bir şehir, inanılmaz özel bir toprak parçası. orayı ülkenin 3'te 1'ini doldurarak ve ülke yatırımlarının yarısını oraya gömerek hem istanbul'a hem tüm ülkenin insanlarına, milli sermaye ve milli kültürümüze yazık ediyoruz. devletin el atması lazımdı bu işe 30 yıl öncesinden beri. istanbul denildiği zaman aklıma egzoz kokusu, beton yığını, ve insan istifi geliyor artık. yazık günah.

gökçe'nin 2016 yılı matruşka albümündeki şarkısı. bu

yağmur yağdığında dünyanın en büyük kaosunun oluştuğu şehir wtf

canımın istanbul köşesi

özlüyorum ama geri dönmek istemiyorum