Gelişmeler. Güzel gelişmeler. Ufak da olsa güzel gelişmeler.
Bir çevreme bakıyorum bir kendime bakıyorum. Bazen bunları hak etmedim diyorum. Sabret güzel şeyler sana da gelecek diyorlar, diyorum. Ama işte yıllardan beri bekleyen sabreden biri olarak artık bir iki ibare görmek istiyorum. Yoruldum elimde hiçbir umut olmadan beklemekten.
Tutunacak hiçbir dal olmadan gelecekten beklentili olmak çok zor.
Çevremde iyi kötü bir sürü olay oluyor. Arkadaşlarımla yıllardır buluştuğumuz her seferde illa ki birinden bir güzel gelişme haberi alıyorum. Ben? Bana konuşma sırası gelince hep pas geçiyorum. Yıllardan beri anlatacak hiçbir gelişme yok hayatımda. Hep bekleyiş, hep sabır, hep başkalarının güzel haberlerini dinlemek, hep başkaları adına sevinmek.
Kendi hayatımı gözden çıkarmış gibiyim artık. Her güzel haber aldığımda dönüp kendime bakıp, yine sende bir gelişme yok bak demekten sıkıldım.
Bendeki gelişmelerin hep kötü haberler olmasından sıkıldım. Grubun, ailenin başına hep kötü şeyler gelen kızı, mağduru kızı olmak istemiyorum.
Grubun, ailenin neşe dolu, hayattan keyif alan, her buluşulduğunda keyifli keyifli bir şeyler anlatan kızı olmak istiyorum ama hayat bana bunu vermiyor. Yemin ederim şu satırları yazarken oturup ağlamak istiyorum.
İnsanlar güzel işler buluyor, aşık oluyor, evleniyor, çocuğu oluyor, yurtdışına tatile gidiyor, mezun oluyor mutlu şeyler yaşıyor. Ben ise burda oturmuş radyoda sevdiğim şarkı çıktı diye kendimi avutuyorum.
---
spoiler ---
ağlarken
hele bir gel çıktı ona sevindim, benden adam olmaz.
---
spoiler ---
Artık benim zamanım da gelsin ne olur.