gül

dünyanın en asil çiçeğidir , kanayan güller ve gülüm diyen apaçiler bile azametinin altında ezildiler , doğru ellerde bir gülen tebessüm olabilir kadının yüzüne.

emir cümlesi.

bayan ismi.

kadın ismi.

paint photoshoplarının gözdesi obje. baktıkça küfrederim.

isparta'nın simgesi. bundan üretilen her türlü ürün çok güzel ve yararlı. (bkz: rosense) (bkz: gül suyu) (bkz: gül lokumu)

(bkz: hz. muhammed)

en çok isim türetilebilen kelime (bkz: gül, gülay, gülden, gülistan, güldeste vb :d)

en sevdiğim çiçek. belki peygamber efendimiz'i (s.a.v) temsil ettiği için olabilir. o güzel kırmızısı, yeşil yaprakları, tehditkar duran dikenleri ile kalbimi fethediyor.

gül, gülgiller familyasının güzel kokulu bitkisi.. benim için yeri farklıdır. güllerin ömrü şiirlere konu olmakla geçti.. saçma sapan aşklarınızla, kızların götünü kaldırmak için uzattınız, yazık. herkese gül verilmez, herkese gülüm denmez. bi kere o sosyalistlerin simgesidir : ) üstelik güzel kadınlara adanmış bir çiçektir, aptal olmayın. özellikle kadınlara faydalı olan güçlü bir ilaçtır gül. aynı zamanda, geçmişte kaybolmuş, duygularına aşırı bağlı, kendilerinin çok farkında olanlar ya da aşırı derecede ben-merkezli olan kişiler için faydalıdır. üzüntü ve pişmanlık durumlarında yatıştırıcıdır, ruha neşe verir, acıyı ve depresyonu siker atar. özellikle de trip sonrası iltifat olarak gülüm diye hitap edilirse, iyileştirici etkisi karşı tarafı büyüleyecektir. divan edebiyatında ise bülbülün kankası olarak geçer * sezen aksu'nun düğün ve cenazesinin yedinci parçası, içler acısı sözleri ile ciğerini ciğerini oyuverir adamın.. diyeceğim o ki gül çok şımarıktır. ama hiçbir papatya, manolya gül ile boy ölçüşemez.. 04.04.2015 : )

:))

sen gül ol da, uğruna ötmeyen bülbül utansın

gülün tam ortasında ağlıyorum her akşam sokak ortasında öldükçe önümü arkamı bilmiyorum azaldığını duyup duyup karanlıkta beni ayakta tutan gözlerinin ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum i̇stasyonda tiren oluyor biraz ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım gülü alıyorum yüzüme sürüyorum her nasılsa sokağa düşmüş kolumu kanadımı kırıyorum bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene. (bkz: cemal süreya)

önceden hiç sevmediğim şimdi ise gördüğümde gözlerimde kalpler çıkartan çiçektir. okulda turuncusu, pembesi, moru var. yanlarından geçerken bir tanesini mutlaka koklayıp öpüyorum :) tabiki sonrası arkadaşlardan gelen seni ıspartalıya vereceğiz esprileri...

merhaba arkadaşlar. her gece instagrama girip bir şeylere yazacak vaziyette buraya kaçıyorum affedin bu gece de öyle olacak. az evvel gördüm yine onun bi fotoğrafını. fotoğrafa bakınca dünya üzerinde açan tüm güller anlamını yitirdi sözlük. ben hayatımda böyle bir şey görmemiştim. şerefsizim görmedim bak bunu okumayacak zaten rahat yazabilirim ama görmedim. üzerindekine, dudağına, o vücudunun inceliğine, kıvrımlara biraz bakın sizin de aklınıza kırmızı gülden başka hiçbir şey gelmez. ben size nasıl anlatırım bilmiyorum, sizin de aklınız almaz zaten ben aşığım diye alıyor. yılmaz erdoğan çok güzel açıklamış bunu bir şiirinde. bu şiiri ona da okutmuştum hatta zamanında. keşke şimdi asıl okuması gereken anlamları hissettirerek okutabilsem ama kim reddedildikten sonra o mesajı atabilir muamma. neyse yılmaz abi şöyle demiş: ''bir beyaz kağıda her şey yazılabilir senin dışında güzelliğine benzetme bulmak zor sen iyisi mi sana benzemeye çalışan her şeyden bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor belki tabiattadır çaresi senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin ve benim bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim anlarım bitkiden filan ama anlatamam toprağın güneşle konuşmasını sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla sen bana ışık ver yeter bende filiz çok köklerim içimde gizlidir gelen giden açan soran bere budak yok bir şiir istersin “içinde benzetmeler olan” kusura bakma sevgilim heybemde sana benzeyecek kadar güzel bir şey yok'' neyse işte ben şu an o bilinci nasırlı bahçıvanım. o asıl güle dokunamayıp yeryüzünde kalan tüm gülleri dikenlerine aldırmadan tutup koparmış bir kenara atmışım da otlarla, sarmaşıklarla etrafım kaplanmış gibi. o geldiğinde hayatımda öyle güzel bir şey yoktu, gitti yine yok. ama ufacık bir ara da vardı işte. keşke kalsaydı. neyse işte, ona benzemeye çalışan çiçek. gerçi o beyazını seviyor, ben de hep beyazla hayal etmiştim ama ardından kan kırmızıları kaldı.

bunu çizmek çok zor ya, taktiği olan varsa taktik versin.

Karantina döneminde 3 tane gülüm vardı her akşamüstü suluyor bakımını yapıyordum. Huzur veriyordu. Güller açılmaya başladıkça mutlu oluyordum. Şimdi solan güller görünce daha mutlu oluyorum. İnsanoğlu işte ölümün huzurundan vazgeçemiyor.

döktüm yollarına, gel artık kollarıma

favorim her ne kadar papatya olsa da gülün başka bir zerafeti var. asil diyemem ama çok zarif bir çiçek.

gul ki sevgilim gul ki gozlerin solmasin sakin ask cicegim

niyedir bilmem ama tarihte en önemli şahsiyetlerin bazılarına (resimleri çizilirken) gül koklatılıyor veya onlar gülle (kaside veya gazel okunurken) tasvir ediliyor hep. buna en iyi örnek de hz. muhammed ve fatih sultan mehmed‘dir. ki birçok alternatif tarihçiye göre zaten fatih sultan mehmed, hazreti muhammed’dir. gül çok önemli bir nişane. en azından tarih açısından. diğer alanlarda etkisi ve sembolü nedir, pek fikrim yok açıkçası.