geceye bir söz bırak

Mademki hatırı yok bunca senenin, namı namert olsun geri dönenin.

Jean-Jacques Rousseau'nun Yalnız Gezenin Düşleri kitabında çok sevdiğim ve bir kısmını telefon kilit ekranı yaptığım bir bölüm var. "Yaşamak için doğmuştum, yaşamadan ölüyorum". "İşte, yeryüzünde yalnızım; kendimle baş başayım; artık ne kardeşim var, ne bir benzerim, ne dostum ne de ait olduğum bir toplum. İnsanların en şefkatlisi, en cana yakını, bu insanlar arasından sözbirliği ile dışlandı. Bunlar, olanca kinleriyle hassas ruhuma hangi azabın daha çok dokunabileceğini araştırıp beni kendilerine bağlayan bağları kesip attılar. Onları istemedikleri halde sevebilecektim. Sevgimden ancak insan olmaktan çıkma yoluyla kurtuldular. Mademki öyle istediler, şimdi benim için yabancı, meçhul ve hiçtirler! gorsel

ben gündüz bırakayım siz gece okursunuz; "usulünce gömülmeyen her şey bir gün hortlar"

Sana bir şey olsa haberi olmayacak insanları taşıyorsun içinde diyor. Doğru diyor.

İçini açmaman gereken insanlara çiçek açmışsın, Solunca hayal kırıklığından yakınıyorsun.

“ İçimde çiçeklendirdiğin pencere köşelerinden haberin vardır umarım. “

Yatın artık sabah kalkılacak iş var

"giden olun, kalan olun, ama kimsenin arada bir uğradığı olmayın. "

Hayat, anlatılması güzel bir masal gibidir. Bu masalın ne kadar uzun olduğu değil ne kadar anlamlı olduğu önemlidir.

"bana anlat bana, gebeş kaplumbağa."

Yani ilgi duymak bir defa, bir zafiyetin başlangıcıdır.

Yıkılmak sadece binalara mahsus bir şey değil ki Züleyha. Bir insanın, bir cümle ile yıkıldığını gördüm.. (bkz: Cahit Zarifoğlu)

Benim çiçeklerimi sevmiştim köklerimi değil, şimdi kış geldi ve ne yapacağını bilemiyorsun.

“Yük olur muyum diye düşündüğün yere ait değilsin. Kendini kısıtlamak zorunda hissettiğin yere ait değilsin. Anlatamadığın yere ait değilsin. Anlaşılmadığın yere ait değilsin. Kendini kendin gibi hissetmediğin hiçbir yere ait değilsin. Gurbetin de esaretin de bu yüzden. “

doğru kişi sizin için dağları yerinden oynatır,onların arkasına saklanmaz.

ya burası 2010 facebook mu abi ya? yazsanıza şuraya güzel bi kitap alıntısı, güzel bir şiir sözü. hiç mi ilyada okumadınız, hiç mi iran'ın şiirlerini bilmezsiniz. kamyon arkası gibi takılıyorsunuz.

Ya nefret et benden ya öğren artık sevmeyi

Sanki bin katlı bir apartmanın çatısından aşağı birakmışım kendimi, düşerken pencerelerden insanların hayatlarını izliyormuşum da senin pencerenden geçerken atladığıma pişman olmuşum.

Karanlık olmadan yıldızları asla göremezdik.

şebnem, alevleri görmezden gelerek yangını söndüremeyiz

"kırık ayağının üzerinde yürü ama kimsenin omzunda el izini bırakma."

İnsan doğar, yaşar ve ölür. Doğru da belki o sırayla değil.

"Bunca baskı, eleştiri ve tepki arasında dahi, kendinizi iyi hissetmek için yaptığınız, hiç kimseye de zararı olmayan şeyler için kötü hissetmeyin olur mu..günün sonunda hepimiz tek başımızayız aslında. Ne yaşadığını insan kendi biliyor sadece. Kendimize iyi bakmaksak başka hiçbir şeye ve hiç kimseye faydamız yok, biliyorsunuz..." -Müjde Uzman Hiç geceyi bekleyemicem şu sözü yazmak için. Kaşe, mühür, imza...

"Bana hissettirdiklerini seviyorum, Sanki her şey mümkünmüş gibi, Sanki yaşamaya değermiş gibi."

-Peki sen nasılsın? +İyi değilim... "Bir şey olmadı" demeye takatim yok. Sanki hayatım boyunca etrafımda olan biten her şeye herkese çok uzak bir pencereden bakmışım gibi hissediyorum. En yakınımdakilere bile...

"kanatlarımı sudan çıkarmadığın için, ölümümden sen de sorumlusun.”

Yaşarken kendi mezarları başında ağlayanlar var. link

"Dini tilkiden öğrenen, tavuk çalmayı sevap sanır." diye bir söz okudum. Bence muazzam bir söz olmuş...

yahşi günde yar yahşidir, yaman günde yetiş garda

Endişesi yarındı; gece öldü.

Hayatla kurmam gereken yaşam bağı ona aitti ve kaç defa doğarsam doğayım ona ait kalacaktı.

Hayal ettiğin kadar güçlüsün. Hayallerini sabote ettiğin kadar da zayıfsın.

En iyi balıklar, umutlarını kaybetmeyenler içindir.

Zamanın üstüne örtüldüğü her yara kabuk bağlamaz.

kasnak yuvarlandı elek oldu eski orospular melek oldu Şu güllü dikenli özlü sözü okuduktan sonra benim aklıma da bu geldi.

herkes evini buldu, benim ev diye sırtımı yasladığım duvar sırtıma yük oldu..

Başkalarının yanındasın ula benim niye rüyalarımdasın.

Bir vakit her şeyin çok güzel olduğunu düşündüğü zamanların ağrısından kurtulamıyor insan.

Dünyanın öbür ucuna dahi gidecek olsan köşeyi döndüğün yerdeyim. Bir gün adımı unutacak olursan bana benzesin tüm sevdiklerin..

Hayat ileriye doğru yaşanır, fakat geriye doğru anlaşılır

ruhlarımız kıtlıktayken geçici hevesler fertleri besler

--- spoiler --- Mesafelerin hiç bir önemi yok. İnsan kalbindekini hep sever, hep özler. --- spoiler --- nfk

yalnızca karşılıksız olan hisler gerçektir.

Akıllı köprü ararken deli suyu aşıp geçermiş.

--- alıntı --- ben uzağı hiç gidemeyeceğim yerler sanırdım. Meğer uzak, bir yüreğin bir yüreğe varamadığı yermiş.. --- alıntı ---

Depresyon, hiç bir şeyi umursamadığın zamandır. Anksiyete, her şeyi çok fazla umursadığın zamandır. Aynı anda ikisine sahip olmak cehennemi yaşamak gibidir.

Kahpesin kahpesin vallahi sen kahpesin Kahpesin kahpesin billahi sen kahpesin

Başınıza bir olay geldiğinde çevrenizdeki insanlara bağırmak yerine soğuk kanlılıkla hareket etmeyi öğrendiğinizde anlayacaksınız, O yanınızda şoka uğramış insana bağırmanin ne kadar abartili ve gereksiz olduğunu...