gecenin karanlığında ağlayarak soğuk bulgur pilavı yemek

Yalnız değilmişim demek ki

Bir de yoğurtlayıp yiyeceksin efsane oluyor

öğrenci evi anılarım.. gecenin bir yarısı... hayatı sorgulattırır, adamı varoluşçu yapar. her kaşıkta uzaklara dalar gider insan. şimdilerde ise gecenin karanlığında ağlayarak soğuk bulgur pilavı yemeyen bir nesil yetişiyor..

yanında yoğurt varsa ağlayarak değil de mis gibi yapılan eylemdir. bir de dizi açtın mı, tamamdır...

Gene buna düştük. Hala fikrim aynı ağlatmıyor güldürüyor. Bulgur pilavı gece vakti soğuk yenen bir şey de yıllardır yanlış tüketiyoruz gibi gelmeye başlıyor artık.

işte yine o başlık. az ajitasyon dönmedi burada. aga bee

en aşağı 20 yıldır sözlüklerde yazar okurum, şimdiye dek gördüğüm en hüzünlü ve ciddi anlamda orijinal başlık budur. işin bir güzel yanı ise şu; bu başlık direkt bizim sözlüğe ait. ekşi'de bile bizden alıp değiştirerek açmışlar ve sözlük yönetimi bu başlığı twitter hesaplarında paylaşmış. muazzam bir başlık bu. saçma ama bir gün çok popüler olacak. adım gibi eminim. en azından bir günlüğüne dahi olsa bu başlık sosyal medya'da deli gibi paylaşılıp gündem belirleyecek. çünkü muazzam bir başlık. hüznü bu kadar nahif anlatan gördüğüm en iyi betimleme! nuri bilge ceylan filmlerinden bir sahne gibi. hatta bana direkt uzak filmini anımsatıyor hep.

Kendime saygım yok davranışı

bunu ne zaman yapsam aklıma (bkz: turkuazgibi) geliyor. nasıl diye sormayın. beni buna o zorladığı için gecenin karanlığında ağlayarak son buluyor. mutsuz muyum. hayır. insan ağlarken de mutlu olabilmelidir