geceleri balkonda oturmak

birazdan uzun süre yapacağım aktivite. büyük ihtimal bugün de sadık dostum sigara eşlik edecek bana.

Şu anda yaptığım aktivite hafif esiyor çayımı aldım oturdum, ayı izliyorum binalar çok ama yine de zevk veriyor bana. Balkonda oturunca sebepsiz yere hayatımı sorguluyorum. Geleceğimi bundan 1-2 yıl sonra nasıl olacağımı ve bundan önce nasıl olduğumu hayal ediyorum, düşünüyorum keşkelerimi düşünüyorum ve dışardan gelen seslere kulak veriyorum

Aşırı derecede saçma bir öz güven yükselmesi yaşıyorum ben burada takılınca. Yolunda gitmeyen her şey yoluna giriyor bi şekilde öyle büyülü bi yer. Böcek olmasa ülke sorunlarına bile çözüm bulmak üzereydim ama başka zaman artık. (bkz: aq kendimi)

(#1725388) bu entirinin paylaşıldığını görmek o kadar derinden hissettirdi ki yaşlandığımı. Beş sene olmuş neredeyse, cümlelerin büyük harfle başlamadığı zamanlardan. Ne kadar yoğunmuş duygularım ki başlık açmışım bunun için. Şimdi ne o evdeyim ne durup bir şeyler üstüne kafa yoruyorum. Her şeyle kavgamı bıraktım, maalesef iyi anlamda demiyorum bunu. Her şeyin yanımdan geçip gitmesine müsaade ediyorum, başımı kaldırıp bakmıyorum artık hiçbir şeye. Komik belki bu geçmiş coşkularım ama yine de bu mevcut duyarsızlığımdan daha çok güzellik barındırıyor.

Bu sene balkon sezonunu zar zor açtım. Oturuyorum şu an ama hava soğuk ya, ısınmıyor bizim buralar artık. Eskiden sabahlara kadar otururdum 4-5 gibi üşüme gelirdi sadece. Bu sene çok esiyor sanki. Yoksa ben mi yaşlandım? Değişmeyen şeyler de var, güzel şarkılar dinlemek gibi. İleride kendi evim olursa evimin balkonunun biraz büyük olmasına özen göstereceğim. Balkonumu güzelleştirmek için çabalayacağım. Uzun zaman sonra hayattan bir şey istedim. İhtiyaç olan şeyleri istememi saymıyorum, iş bulup para kazanmayı istemem ihtiyaçtan kaynaklı. Ama bu balkon isteği hoşuma giden bir istek oldu. Bu durum içimi huzurla doldurdu nedense. Hâlâ kendim için bir şeyler isteyebiliyorum demek ki. Ne boş yaptım ama değil mi :)) neyse bir şarkı bırakıp kaçayım. tutsana ellerimi

Sözlükte en sevdiğim başlık. Bu eylemi yaparken buraya bir şeyler yazmadan duramıyorum. İnsanın bi dertleşesi geliyor ondan herhalde. Bu gece kral fm dinliyorum. Ferdi Tayfur- Nisan Yağmurları çalıyor. Bu akşam biraz dertliyim a dostlar. Söyleyecek pek bir şey de yok aslında, yaşlanıyoruz ömür boşa gidiyor. Öyle bir şeyler işte. (bkz: derbeder oldum)

Yarısını ben yazmışım sbdn Şuan gene balkondayım. Çok güzel yağmur yağıyor ve çayım da var miss..

Yaz kış her gün yaptığım eylem. Bir ara en yakın arkadaşım sormuştu nedenini şey demiştim. İnsan kendini bir eve ait hisseder, bir şehre ben hissetmiyorum. Kendimi ait hissettiğim tek yer gökyüzü. Gökyüzü benim evim. Evime gidiyorum ben balkona değil..

İstisnasız her yaz hatta bazen kışın dona dona yaptığım eylemdir. Epeydir oturmuyordum balkonda,ne bileyim belki balkonda oturup kafa dinleyecek sorunlarım yoktu şu bir kaç aylık sürede. Ama ne zaman dertlensem kulaklık takar şehir ışıklarını yahut gökyüzünü izlerim. Tıpkı dün olduğu gibi. Bedava ve sek bir zevk. Bazen rahatlamak ve toparlanmak için balkona çıkmak yeterli demek ki.

bu gece son. bu saatten sonra o müthiş balkonuma veda ediyorum.. bütün acılarıma, bütün sevinçlerime, bütün üzüntüme, bütün ağlamalarıma ve bütün kahkahalarıma eşlik eden 13 yıllık balkonum. sabahlara kadar sana eşlik edemeyeceğim artık.

Siz balkonda oturursunuz. Birtakım şeyler içinize oturur. Siz Ay'a bakarsınız. Birtakım şeyler içinizden parlar. Hele ki siz düşünürken bir şeyleri, bir anda yağmur bastırırsa....

Sivrisinek ısırır

şu an ve mevsim fark etmeksizin daima yaptığım eylem. evin en sevdiğim bölümü. bir de insanı çokça düşündürüyor.

Balkon fetişi diye bir şey yoksa eğer benim sayemde var artık. Bayılıyorum balkonda vakit geçirmeye mükemmel ötesi bir şey. Edit: Balkon fetişi diye bir şey varmış oha. Bu fetişe sahip insanlara da looner deniyormuş.

İyi mi geliyor yoksa depresyona mı sokuyor anlayamıyorum.

gariban bi ailenin çocuğuydum gece kondu tarzı müstakil bi evimiz vardı balkonu da yoktu. çok özenirdim balkonlu evlere. odamın (kişisel odam değil birden fazla aile bireyinin uyuduğu yer) penceresi komşumuzun iki katlı evine bakardı ikinci katın bizden taraftaki balkonunda hiç bitmeyen muhabbetler oturmalar olurdu. tabi her zaman neşe içinde değil bazen de tek başına otururlardı. anlardım o zaman kafaları bi şeye bozulmuştu o yüzden tektiler veya ben sadece kafamda kurmuşum (e ben napayım kafam bozulmasın mı hiç balkonum yok diye). oraya baktıkça keşke bi balkonum olsaydı derdim (insan önce oda ister ama ben balkon istiyordum). küçük olsun problem değil sadece ben sığsam da olur kafam bozulunca çıkayım tek başıma oturayım huzur arayayım müzik dinleyeyim özellikle de geceleri ay'ı yıldızları seyredeyim. gariban insanların hayalleri de böyle gariban oluyor işte sadece ufak bi balkon. hala bu dertten muzdaribim henüz balkon sahibi olamadım ama yakın zamanda olursam aklımda balkonum için çok güzel fikirler var

Orospu çocuğu sivrisineklerden oturamıyoruz güzelim balkonda

Hava sıcak değilse veya soğuk değilse, tek başına olunca çok iyi oluyor. Güneşin doğuşunu görmek de bana çok rahatlık veriyor.

güneşin doğmasını bekleyebildiğimde harika aktivite ama beklemeden yatağa geçersem sıkıntı.

Birkaç saat oturunca kafamın içindeki düşünceler ile beraber kafamı koparıp atmak istiyorum :(

eveet en sevdiğim ikinci başlık. şu başlığı açandan allah razı olsun :d ben açtım balkon sezonunu. radyomu açıp balkonda uzun uzun oturmayı, düşünmeyi çok seviyorum. hayatımın acı tatlı her anında kendimi bu balkonda buluyorum. beraber gülüp ağlar olduk resmen. en büyük hayallerimden biri kendi evime mükemmel bir balkon yapmak. ama bu balkonun yeri de hep ayrı kalacak eminim ki. balkon gecelerimin ilk şarkısını da bırakayım hemen: elbette bazen çiçek açıp bazen solacağım

başlığı ben açmasam da sözlükte bu başlıkla bir bağım olduğunu düşünüyorum. dönüp dolaşıp yine burada, bu balkonda, bu başlıkta buluyorum kendimi. duygularımı, hislerimi anlatmakta hep çok zorlandığımı düşünürüm. mesela şu anki atmosferi ve bana verdiği hissi size hissettirmek istiyorum ya. üşütmeyen hafif bir rüzgar esiyor, tam karşımda parlayan bir ay var. sokaklarda insanlar dolaşıyor, balkonların ışığı açık. ama asla kalabalık değil. (zaten ilçede 10 bin kişiyiz ne kadar kalabalık olabilir). neyse fonda da Baha var bu akşam. geçtiğimiz 3-5 gün boyunca ağladım, yaşamak istemedim, yanımda olan tek kişi anneme bağırıp çağırdım. sonunda bu akşam biraz daha iyi hissediyorum. özür dilerim anne senin hakkını nasıl öderim bilmiyorum.

bunun cesaret isteyen bir şey olduğundan niçin kimse bahsetmiyor? Zihnimi zar zor susturuyorum. Aynı konulara defalarca üzülmeye gerek yok. Bir süre yasaklı bölgem.

Balkondan selamlar, Martıların cıyaklamaları, camus’un vurdumduymazlığı ve tüten sigaram.

Kalbin ve iç sesin desibel seviyesini arttıran eylem.

Yaz, kış balkonda oturup sabahlayan biri olarak bu eylemi şubat ayından beri yeni yeni gerçekleştirmeye başladım. O da gündüzleri. Kendimi bir eve ait hissetmedim hiç ama o balkon kendimi oraya ait hissettiğim tek yer.

yalnızken ya da yanında sohbet edebildiğin birileri olunca da çok iyi aktivite.

Bir de sedir olacak tadından yenmez. Serin serin esecek miss.

İçeri girmek istemiyorum. Keşke sabaha kadar burda otursam.

Bi de diğer komşu balkonlar boşsa mis. Rahat rahat oturursun istersen takar kulaklığını müzik dinlersin istersen sadece başını kaldırıp göğü izlersin düşüncelere dalarsın. Bazen bilgisayarımı alıp film izliyorum hatta. Balkonun da tam önünde bir ıhlamur ağacı var elimi uzatsam dokunuyorum ıhlamurlara. İki kişinin anca oturabildiği küçücük bir balkon ama bazı geceler orada yakaladığım huzuru başka yerde henüz yakalamadım.

Şuan balkonda olmak için nelerimi vermezdim ki.. Çok özledim, yıldızları izlerken uyuya kalmayı..

Bizim evin balkonu yok :(

koskoca 3+1 evde tek esen yer. balkonsuz bir ev memesiz kadına benzer. like me

bu gece bizim buraya kış geldi sanki bayağı soğuk oturamadım balkonda. serinlemek isteyen karadeniz'e gelsin

bir de gökyüzünü görüyorsa, değmeyin keyfine

balkonda güllü dinleme saatimiz başlamıştır, eşlik etmek isteyenleri kral fm'i açıp balkona çıkmaya davet ediyorum.

bir süredir bu harika eylemi gerçekleştirmemize şrfsz sinekler müsaade etmiyor. şükürler olsun ki cırcır böcekleri bir bir ahirete intikal etti ancak bu sinekler gittikçe ürüyorlar, üredikçe ısırıyorlar. balkonumuzu esir almışlar. onlar yüzünden manzarasız, yola bakan balkonda oturuyoruz. bu edepsiz sineklerin yaptıklarının yanlarına kar kalması epey sinirimi bozuyor. hakkımı helal etmiyorum.

hayatı sorgulamakta beraberinde gelir

benim ki balkon degil ama hastane bahcesi kabul mu ?

Selam arkadaşlar, müsaadenizle sezonu açmaya geldim. Hava mis gibi adeta bir temmuz akşamı edasında. Ben yaz insanıyım, balkon insanıyım. Hoş geldin güzel güneşli günler, hoş geldin güzel yaz akşamları. Kat kat giyinmekten de kurtuluyoruz. Enerjim çoğaldı iki gündür, oh be. Yazsever yazarlarımıza güzel bir şarkı bırakıp kaçalım link

Şuanda balkonda yatıyorum, yıldızları, geçen uçakları izliyorum, yanımda tatlı tabağım kahvem... sanki yaz akşamı ;⁠)

yaz aylarında çok keyiflidir. tek başına bir demlik çay, atıştırmalıklar ve bol yıldızlı gökyüzü. güzel bir playlistle sabaha kadar bütün kötü enerjiyi atabilirsiniz, mükemmel aktivitedir.

Geliyor mevsimlerin efendisi

Benim ağacımı kesmişlerdi :( hâlâ yeşermedi…

Bizim balkon o kadar esiyor ki yazın bile zor oturuluyor insanlar şimdi sezonu açmış

Ben ağustosta sigarayı bıraktım. En son ne zaman canım istedi hatırlamıyorum. Başlığı okuduğum an çıt çıkmayan bir gece vakti balkonda tek başıma sigara içmeyi müthiş arzuladım.

Bu gece ben de açtım o sezonu. Aldım kulaklığımı oturdum salıncağa. Sallandım sallandım sallandım ve düşündüm düşündüm düşündüm. Mutlu olmayı, üzüntülerimi tarihe gömebilmeyi, bolca ders çalışıp o sınavı alt etmeyi, kendimin en iyi sürümüne erişmeyi...