fight club

kesinlikle izlenilmesi gereken bir film.

son sahnesiyle yohamua diye bağırmama sebep olmuş film

"insan sevdiğini öldürür' diye bir söz vardır ya, aslında bakın, insanı öldüren hep sevdiğidir." sözünü duyunca aklıma direkt ramiz dayı geldi. ramiz dayı söyleyince bir şey yok, amk dövüşçüsü söyleyince auuuuvvvv dimi? --- mutlaka izlenmesi gereken bir filmdir. (not: izlediğim en mütüşük film değil ama bu mutlaka izlenmesi gerektiği gerçeğini değiştirmez.)

sonunda vay anasını dedirten filmdir ayrica tekrar tekrar izlenilme potansiyeli var

"stop trying to control everything and just let go!" "herşeyi kontrol etmeye çalışmayı bırak, sadece bırak ne olacaksa olsun." -tyler durden hayat felsefem haline getirdiğim kitap ve film, resmen kutsalım. işler sarpa sardığında yukardaki replik ve sahne aklıma geliyor hep. felsefesinde, otorite ve popüler kültür karşıtlığında kendimi buluyorum. kitabın edebiyatı felsefesi mükemmel, film de sinemasal olarak çok üst düzey, özellikle de oyunculuk. film de kitap da mutlaka izlenmeli ve okunmalı, ikisinin de tadı ayrı.

"televizyonla büyürken, milyoner film yıldızı ya da rock yıldızı olacağımıza inandık, ama olmayacağız. bunu yavaş yavaş öğreniyoruz ve o yüzden çok çok kızgınız." -tyler durden ironiye bak, bunu brad pitt söylüyor. bu film zaten başlı başına kendiyle çelişiyor. biz fakirlere gazı veriyorlar, arkadan parayı götürüyorlar.

izlemeyen insanları işin ucunda ölüm varmış gibi izlemeye zorladığım filmdir

720p olarak indirdim bi kenara koydum bir yıldır telefonumda açar açar izlerim arada. hayatımın filmi.

en sevdiğim filmler arasında ilk üçe giren filmdir. izleyin, izlettirin!

mobilya satın alırsınız. kendinize dersiniz ki, bu hayatım boyunca ihtiyaç duyacağım son kanepe. kanepeyi alırsınız ve sonraki birkaç yıl boyunca, hangi işiniz ters giderse gitsin, en azından kanepe sorununuzu çözmüş olduğunuzu bilirsiniz. sonra o güzel yuvanızda kısılıp kalırsınız. bir zamanlar sahip olduğunuz şeyler artık sizin sahibiniz olur.

dövüş kulübünün birinci kuralı; dövüş kulübünden söz edilmez. amk adam sözlüğe açmış

hayatımda izlediğim en güzel filmlerden biri olabilir. bu tarz psikolojik unsurların ön planda olduğu filmleri çok seviyorum. ve öyle bir film ki ne kadar izlerseniz izleyin bıkmıyorsunuz. bundan 10 sene sonra oturup tekrar izleyebileceğiniz ve kendinizi, hayatınızı sorgulayabileceğiniz bir film. zaten romandan uyarlanma bir film ve filmi sevenlerin romanı da okuması gerektiğini düşünüyorum. "dibe vurmadan özgür olamazsın." "sahip oldukların sonunda sana sahip oluyor." "acı ve çelişki olmasaydı hiçbir şeyimiz olmazdı." "ben jack’in dışlanmışlık hissiyim."

en sevdiğim yönetmen david fincher tarafından çekilmiş edward norton ve brad pitt in başrollerini paylaştığı helena bonham carter ın da onlara eşlik ettiği muazzam bir filmdir. dün tekrar izledim ve birkaç çıkarım da bulundum, bana faydalı olacağına inanıyorum ve paylaşmak isterim. öncelikle ana konu 'hayatı tamamıyla kontrol edemezsiniz', bana kalırsa. ara sıra hayatı akışına bırakmanın, ölümü kabullenmenin ve bundan korkmanın saçma olduğuna vurgu yapılmış. benim en çok hoşuma giden kısmı son sahnelerde geçen tyler durden ın hayali bir arkadaş yaratmasının sebebinin güçsüz ve korkak oluşundan mütevellitliğidir. yani adam hayalini kurduğu şeyleri bir başına yapamayacak kadar zayıf olduğuna inandığından bir arkadaş kurgulayıp onun bunları gerçekleştirmesine izin veriyor. bana kalırsa biz de şizofreni ya da çoklu kişilik bozukluğu düzeyinde olmamak kaydı ile kendimizde bulunmayan özelliklerden oluşan bir arkadaş kurgulayıp, bizi ruhen desteklediğine inanabiliriz hayalini kurduğumuz fakat güçsüz olduğumuza inandığımız için gerçekleştirmekten korktuğumuz düşüncelerimiz uğrunda adım atarken.

güzel film. ama izlemeyen varsa öyle çok çok muhteşem veya esaretin bedeli kadar potansiyeli olan bir film değil. izleyenlerin yerlere göklere sığdırmaması sebebiyle 2 sene önce izlemiştim, lakin beklentimin altında kaldı. yani izlemeyen varsa, izleyenlerin yorumlarını okuyup da beklentisini yükseltmesin.

her izlediğimde güven veriyor bana, sal gitsin siktir et dedirtiyor hep. adeta bir antidepresan. en kötü ne olabilir yani? dibe vurmanın kötü bir şey değil iyi bir şey olduğunu gösteren bir film.

yaklaşık 6-7 yıl sonra az önce yeniden izledim. kahkaha ata ata izledim bir çok sahnesini. kitabı zaten büyüleyici de filmi kusursuz. sistem eleştirisini sonuna kadar yapıp sonunda hiçbir çözüm sunmaması anlaşmalı kavga gibi. bu filmi çok seven insanların hemen hemen hepsi filmde itin götüne sokulup çıkarılan tipler. bu filmde rezil edilen tiplerin hemen hemen hepsi otoritenin köpeği. ömürleri taksit ödemekle geçiyor. ya ev ya da araba taksidi ödemekle çürüyor bedenleri. bu filmde aşağılanan tiplerin hemen hemen hepsi ömürlerini sevmedikleri işlerde geçiriyorlar ve kişilikli olmaktan bahsediyorlar. muhteşem bir film. muhteşem bir kitap. resmen alay ediyor beyaz yakalı insanlarla. memurlarla, maaşlı işlerde çalışanlarla. bildiğin aşağılıyor. ilk defa bu denli dikkat ederek izledim bu filmi. filmdeki aforizmaları az-çok herkes biliyor zaten. benim en hoşuma giden, yeniden anımsadığım için mutlu olduğum cümle şuydu; "bir gün öleceğini kabullendiğinde gerçekten özgür oluyorsun." *** o kadar çok şey yazarım ki bu filme-kitaba dair, gerek duymuyorum. çünkü bu filmde-kitapta itin götüne sokulup çıkarılan, ezilen, aşağılanan, rezil edilen kitleden değilim. bu filmdeki tarafım tyler durden olmak. çünkü onun reddetmemizi söylediği her şeyi reddetmekle geçti ömrüm. onun aşağıladığı hiçbir şeyi yapamamakla gurur duyuyorum şu saatte. *** muhteşem bir film. ve erkek filmi. filmde tek bir kadın var. ona da tyler durden "salak et parçası" diyor. tabii bunda kitabın yazarı chuck palahniuk'un sonradan cinsel tercihini değiştirip gay olması yatabilir. orası muğlak olsa da tam eril bir film bu. kadınları insan yerine bile koymayan, pragmatist ve yalancı gösteren bir film. bu yönden de enteresan bir film-kitap. ki şimdiye dek bu konuda hiçbir ciddi eleştiri almaması feministlerin genelinin nasıl bir aptal olduklarının kanıtı niteliğinde. feministim diyen bir çok aptal kadın bu filme-kitaba bayılır. hatta hemen hemen hepsi baylır. zira onların da sözümona edward norton gibi gözleri açılmıştır. oysa film onlardan ötürü "salak et parçası" diyor. *** normal bir zekadan çıkmış olamaz bu kitap-film. kesinlikle arka planda başka şeyler vardır. bence; 2000'lerin başında artan popüler kültür ve magazin dünyasının insanlarda oluşturduğu hayal kırıklığını bastırmak için ortaya atılan bir projeydi bu. televizyon ve internet sayesinde insanlar zenginlerle-popüler kişilerle aralarındaki maddi uçurumu görüyordu. bu film-kitap bu uçurumu o insanlara inceden yedirdi. hem de onları aşağılayarak. insanlar okudu, izledi, suni orgazmını oldu ve sabah tıraş olup, makyaj yapıp yarı baygın halde işlerine gittiler. bingo! işte bu film tam bunu başarıyor. ağza bir parmak bal çalıp, insanların alter egosuna hitap edip sonra onları nefret ettikleri hayata, işlere, sokaklara salıyor. arzulanan da bu zaten. çünkü itaat etmeli rahatsız olan. itaat etmezse, sıkıntı çıkar. kaos başlar. bu film tam da bunu başarıyor işte. ve fazlasıyla başardı. insanlar bu filmden çok afişlerine, marla singer triplerine, tyler durden karın kaslarına ve tyler durden'ın vişne çürüğü deri montuna vuruldu. oysa filmin erkeklere dair yaptığı müthiş tespitlerinden birinde tam arka planda, otobüs durağının reklam panosunda "ideal" gucci erkeği var ahahaha. işte bu film bu kadar müthiş bir film. ideal ve olması gereken insanı, yani tyler durden'ı gösterip herkese kendi sikik hayatına salıyor. arada bir kaç çürük o hayatı kabul etmiyor, onlar da diğerleri tarafından reddediliyor. hastalıklı bulunuyor. müthiş bir zeka örneği. kusursuz. *** son olarak; katrilyonlarca bok sineğinin bok yemesi boku en eşsiz besin maddesi yapmaz. bu film tam bunu gösteriyor.

bir hayalle başlayan dövüş kulübü bir anda insanların tek gerçeği oluyor ve olaylar çığrığından çıkma noktasına geliyor. mobilyalar arasına ve medeniyet/kültür arasına sıkışmış insanların popüler dünyadan uzaklaşma çabasında meşaleyi tyler yakıyor hani o acıyla beslenen bundan keyif alan tyler. ölüme aşık bir adam var bir de. kendini iyi hissedebilmek adına kanser hastalarının tedavi gruplarına katılan, orada ölümü gördükçe hayatına daha güçlü sarılan bir adam.. ve bir kadın en az onlar kadar güçlü,mutsuz ve tüm dünyaya meydan okuyabilecek cesarette, marla. kitabın ilk sayfasını okuduğunuz andan itibaren beyninizi kemiren bir soru olacak: "bu adamın adı ne ?". ve sonuna kadar da öğrenemeyeceksiniz. son 30 40 sayfa yokuş aşağı gidiyor, bildiğiniz her şey tepetaklak oluyor. ve elbetteki siz de altüst oluyorsunuz. hani her kitabın ve belki her yazarın bir atmosferi olur ya işte chuck abimizin havası da sizi ilk dakikadan sarıyor. gizemli, başına buyruk ve bütün dünyaya kafa tutan bir hava. bir de hakan günday romanlarında çok rastlarsınız bu atmosfere ve karakterlere. hiçbir şey sizin zannettiğiniz kadar önemli değildir. medeniyet çiğnenmesi gereken bir kurallar yığınıdır. uyanmak için gözünüzü açmanız ve dünyayı başka pencerelerden görmeniz gerekir. daha önce okuduğunuz hiçbir kitaba benzemeyecek. bazen sokak diline de rastlıyorsunuz. fakat yeraltı edebiyatı dediğimiz tür de size gül bahçesi vadetmiyor. aksine sizi sarsmanın derdinde. chuck palahniuk tokat niteliğinde bir kitap bırakmış bize yada şöyle demeli kitap bittiğinde kendinizi dövüş kulübünden yeni çıkmış gibi hissediyorsunuz. sarsılmış, düşünceli ve hayran bir enkaz halinde. "bizim kuşağımız büyük bir savaş görmedi, büyük bir buhran yaşamadı, ama bizim de bir savaşımız var. büyük bir ruhani savaş bu. kültüre karşı büyük bir devrim hazırlıyoruz. büyük bir buhran bizim hayatlarımız. biz ruhani bir buhran geçiriyoruz." "bizler eşsiz değiliz. süprüntü ya da pislik de değiliz. biz sadece biziz. biz sadece biziz ve hayatta başımıza gelenlerin bir nedeni yok."

geniş bi film kültürüm var ama en güzel filmim bu benim için belki karakterleri kendimle bagdastirdigim içindir belki ama hala son sahnedeki where is my mind ve patlama sahnesinin harikaligini unutamıyorum

filmi kitabından daha güzel. kitabında çok karışık bir anlatım kullanılmış. filmini izlemiş olmasam kitaptan hiçbir şey anlamazdım. kasıtlı olarak böyle yapılmış sanırsam. zirâ bu adam şizofren, anlatım da ona göre yapılmış. açıkcası fight club ile kafayı bozdum. kurtarın beni.

"insan uykusuzluk çekerken aslında hiç uyumuyor ve hiçbir zaman da uyanık duramıyor." "aceleye gerek yok, bir şeyin olacağı varsa olur. hem de doğru zamanda, doğru sebeple, doğru kişiyle."

bu filmi çok yıllar önce izlemiştim.resmen tüm kurallara tepki olarak yapılmış.muhteşem. bir rica : bu şarkıyla okuyunuzPixies - Where is my Mind --- spoiler --- insanlar ölmekte olduğunuzu sanarlarsa, bütün dikkatlerini size veriyorlardı. Bugün sizi son kez görüyor olmaları gibi bir ihtimal varsa, sizi gerçekten görüyorlardı. --- spoiler --- Kendini çok zorlama, güzel şeyler onları hiç beklemediğin anlarda olur. --- spoiler --- Hiçbir şey durağan değil. Mona Lisa bile dağılıyor. Her şey parçalanıp dağılıyor. --- spoiler --- "Eğer ne istediğini bilmezsen." diyor kapıcı, "bir bakarsın istemediğin bir sürü şeyin olmuş." --- spoiler --- Bir gün öleceğinden kormak yerine, işe bu gerçeği kabullenerek başlayabilirsin. --- spoiler --- Sevdiğiniz herkesin size sırt çevireceğini ya da öleceğini fark ettiğiniz zaman ağlamak kolaydır. O sarmalayıcı karanlıkta, başka birinin kolları arasına hapsolmuşken, hayatta elde edeceğiniz her şeyin sonunda çöpe gideceğini anladığınız zaman ağlamak çok kolaydır.

i̇zlenebilecek en iyi kült filmlerden biridir. herkesin bir tyler durden'a ihtiyacı var. en azından benim. --- spoiler --- "dinleyin sürüngenler; sizler özel değilsiniz, sizler güzel ya da eşi benzeri olmayan kar tanesi de değilsiniz, sizler işiniz değilsiniz, sizler paranız kadar değilsiniz, bindiğiniz araba değilsiniz, kredi kartlarınızın limiti değilsiniz, sizler iç çamaşırı değilsiniz, sizler herkes gibi çürüyen birer organik maddesiniz. bizler bu dünyanın şarkı söyleyip dans eden pislikleriyiz." --- spoiler --- repliğe bak beeee.

allah için film önerisi sorunca bu filmi söylenince artık kusacak gibi oluyorum. tamam anladık güzel film ben de izledim birçok kez ama yeter yani

az önce bir kere daha bitirdiğim efsane film. sonunu bilip de dikkatli izleyince i̇ki tyler'in konuşmalarını, başka insanlara davranışlarını ve ufak detayları yakalamak acayip zevkli oluyor. film boyunca geçen bütün repliklere hastayım.

veeerr izz maaatyy maayydd veeeeerrriiizzz maaayyymaayynnndddd

şu an okuduğum roman,bitirip filmini izlemeyi düşünmüyorum

son 8 senedir neredeyse her gece (15 temmuz hariç, nöbetteydik) bu gece şunu izleyeyim diyip, izleyemediğim film. bu gece kesin olarak kararlıydım. izleyecektim. ama geri zekalı bir dostumu götünden bıçakladıkları için eve yeni giriş yaptım. baktım film 2 saat. dedim kim izleyecek bunu şimdi. yine erteledik yani. allah'ını seven özet geçsin. bu tyler durden, arka sıradakiler oktay reis gibi bir şey mi?

filmin son sahnesine dikkatli bakın hatta youtube girin de bakın yavaşlatılmış versiyonunda acayip ber şey çıkıyor ortaya

efendim ? aa pardon

chuck palahniuk abimizin kaleminden çıkıp david fincher abimizle 1999 yılında sinemaya giren, dönemini fena sallayan, ultra iyi filmdir. başrollerini brad pitt, edward norton, helena bonham carter gibi felfena oyuncuların paylaştığı çok seksi yapıt. filmin ana teması yalnızca dövüş değildir a dostlar. bunu diyenler filmi anlamamış hatta izlememiş bile olabilir. hele bi de sabunlu mabunlu film diyenler, sabun temalı olduğunu iddia edenler yok mu? onlara hiç bakmayın, sabuna takmışlar kafayı. filmimiz; sistemi eleştiren, popüler kültüre karşı koyan, fena ters köşe, mis kokulu süpper bi film. hele o replikleri...şahane. size bir soru; dövüş kulübünün ilk kuralı nedir?

bu filmi yıllar önce izlemeye başlamış ancak ortalarında bırakmak zorunda kalmıştım. sonra da oturup izlemedim. geçen gün, şu filmi bi türlü izleyemedim diyerek açtım. konuyu az çok biliyordum, o yüzden tyler bana sürpriz olmadı. zaten tahmin edilmesi güç bir durum da değil. gerçekten ikonik bir film. güzel olan pek çok film var ama ikonik olan çok az. fight club da hem kitabı hem de filmiyle onlardan birisi. izleyiciye sunduğu şeyler nefis. bu yüzden kitabına başladım. çünkü filmi güzel olan bir hikayenin kitabı daha da güzeldir benim nazarımda. brad pitt muhteşemdi ama ben daha çok edward norton'a hasta kaldım.

İLK KURAL ALOOOO NAOİYOSUNUZ ABİ

:) "her gün işe gidiyorsun. akşamları erken uyuyorsun ve bunun karşılığında aldığın tek şey koltuk takımı. gerçekten acınası bir durumdasın." (:

"bir tümörüm olsa, adını marla koyardım." (bkz: marla singer)

biraz önce youtube'da modern trailer'ına denk geldim. şu çok iyi yapmamışlar mı ama.

Birkaç yıl önce filmini izledim ancak kitabını okuduktan sonra filmi izleyesim gelmiyor kitabı bana daha ilgi çekici geldi. Fight club kitaptan uyarlanan bir filmdir.

görüyorum ki yeni başlıklar açılmış aramıza yeni yazarlar katılmış Fight Club'ın ilk kuralı "Kulüpten kimseye bahsetme"

eline öpcük kondurmamı isteyen var mı? (bkz: tyler durden'ın öpücüğü) (bkz: lol)

"burada yaşayan en güçlü ve en zeki erkekleri görüyorum. bu potansiyeli görüyorum ve hepsi heba oluyor. lanet olsun, bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor, ya da beyaz yakalı köle olmuş. reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşinde. nefret ettiğimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz. bizler tarihin ortanca çocuklarıyız. bir amacımız ya da yerimiz yok, ne büyük savaşı yaşadık ne de büyük buhranı. bizim savaşımız ruhani bir savaş, en büyük buhranımız hayatlarımız. televizyonla büyürken, milyoner film yıldızı ya da rock yıldızı olacağımıza inandık, ama olmayacağız. bunu yavaş yavaş öğreniyoruz ve o yüzden çok çok kızgınız."

bu olayın penis versiyonu da varmış... adamlar bildiğin horoz dövüşü gibi, parmak güreşi gibi, atlı şövalyelerin mızraklı düellosu gibi; karşı karşıya gelip kıyasıya kapışıyorlar hajshfjagsah siftahı nasıl attıklarını çok merak ettim lan. adamlar mevzuyu o kadar normalleştirmiş ki gayet ciddiler. hakem desen galip tarafı göstermek için elemanın yarranı havaya kaldırıyor falan hajshfjagsf +18 link (bkz: hani marjinal bizdik) not: bu olayın kadınlar versiyonu da var mı acaba? memesi güzel olan kazansın felsefesine gönül vermiş birkaç arkadaş soruyor da...