evlenmek

20-24 yaş aralığındaki bazı arkadaşlarımın yavaş yavaş gerçekleştirdiği durum. bazen şaşıyorum ben mi çok çocuk gibiyim yoksa onlar mı çok olgun. hala daha arkadaşlarımla pcde oyun oynarım, basket oynamaya gider, sporumu yaparım. parklarda, mahallede arkadaşlarımla gezerim gecelere kadar. hiç öyle yaş olgunluğumu alamadım. yapıma ters hissediyorum.

İkimiz de 30'a kadar evlenmezsek ben seninle evlenirim diyen çocuk nişanlanmış. Sen benim son kalemdin.

Evlenin evlenin, sürekli yakalambaç kovalambaç gibi sonu baçla biten her şeyi oynuyorsunuz, keyifli :)

bu evlilik işi bazen moda oluyor gibi geliyor bana.daha son sınıf bile değiliz ama sınıf arkadaşıma bir bakıyorum yüzük takmış. ona şaşırmayı bitiremeden bi bakıyorum hop bir arkadaşım daha yüzük takmış. evlenen evlene herkes yüzük takmaya başlayıp romantik storyler bile paylaşmış. ayıp değil mi ya hiç yakıştıramadım esefle kınıyorum sizi. haber verseydiniz biz de takardık yüzük nedir yani.d (bkz: kaç para lan bir yüzük) (bkz: tektaşımı kendim alıp tek başıma kendim takıcam galiba)

dün gece rüyamda benimle evlenmek isteyen iki kişiyi öldürdüm nasıl böyle bir şey düşünürsün diyerek. benim evliliğe yakınlığım da işte bu kadar

Kızlar bu yazacaklarım size; Sırf sevgi uğruna evlilik yapmayın. Size iyi bir koca çocuğunuza iyi bir baba olmayacak adamları sırf sevdiğiniz için bir ömür yanınızda isteyip de peşinden koşmayın. Diyelim ki oldu, yanlış biri ile nişanlandınız veya evlendiniz hemen geri dönün o işten. Çocuğu ile ilgilenmeyi bırak çocuğunu adam yerine koymayan asla sevmeyen hatta size de saygı duymayan bir herif olur çıkar en sonunda. Çok acı bi şekilde öğrendim bunları ama neyse ki gördüklerimi sağlam tartıp ona göre bir eş seçtim. Kızıma çok iyi bir baba seçmişim. Aralarındaki iletişimi her gördüğümde gülümsemeden duramıyorum. Annem iyi bir seçim yapmadı ama ben kızım için en iyi seçimi yaptım.

selamlar. geçen hafta nişanlandım.

iki yıl öncesine kadar soranlara ben hiç evlenmeyeceğim derdim. yaşlandıkça evlilik perileri geldi, ciddi ciddi istiyorum artık. yaşamak istediğim pek çok şey var. ama birine nasıl güvenip de o yola girebileceğimi bilmiyorum. hem çok kolay kanıyorum hem de sürekli bir vazgeçilen olma korkum var. olur da evlenebilirsem kocama şimdiden sabırlar diliyorum.

Lan ben bile kendimle yaşayamıyorum, benle bir ömür yaşayacak olanı nerden bulayım ?

İnsanın kendisine bir hayat arkadaşı bulması sonrasında gerçekleştirmesi gereken eylem. Bakın özellikle arkadaş dedim çünkü bir insanla her türlü ilişki öncesinde mutlaka iyi bir arkadaş olmanız gerekir. Arkadaş olamadığınız birisi ile hiçbir şey olamazsınız. Evlilik de hayatın içinde var olan bir yolculuktur. Bu yolculuğu yolun ve yolculuğun beraberinde getirdiği iyi kötü tüm şartlara rağmen sürdürebilmek için uygun bir yoldaş seçmek gerekir. Her şey sorunsuz ilerlerken herkes iyi bir yoldaş olabilir. Asıl yoldaş bu yolculukta karşınıza çıkacak sorunlar olduğunda belli olur. Bu sorunları sizinle birlikte göğüsleyip, sıkıntılı günlerinizde de yanınızda olabilen birisi ile bu yolculuğu sürdürebilirsiniz. Ancak her sorunda size sırtını dönen, sizi yalnız bırakan, hatta kendi sorunlarında yine size sığınan birisi ile bu yolculuk çok uzun sürmez. Evlilik olsun olmasın aslında her ilişkinin temelinde benzer şeyler yatar. Örneğin sorumluluklar. İlişkide olduğunuz kişiye karşı olan sorumluluklarınız ve bu ilişkinin beraberinde getirdiği sorumluluklar gibi. Bu sorumlulukları birlikte omuzlayamazsınız tek başına omuzlayana bir süre sonra yük olur ve taşıyamaz. Sonra iletişim. Bir insanla sağlıklı bir iletişim kurmak için zaman ve emek harcamanız gerekmektedir. Ona ayıracak zamanınız yoksa ya da emek harcayamam diyorsanız bu tarz bir yolculuğa asla başlamayın. Velhasıl evlilik, doğru insanla yapıldığı takdirde size dünyada cenneti, yanlış insanla yapıldığı takdirde cehennemi yaşatabilir...

Baskı altında ya da yaş geldi diye yapılmaması gereken bir şey bence maalesef herkes çok kolaymış gibi başlıyor ama her iki tarafında üzülmesiyle sonuçlanıyor. Keşke bu kadar basite indirgenmese çünkü aile toplumun en önemli kurumudur. Bir insanın yaşamını, geleceğini etkiler. Evleneyim de bir şekilde yaşarım diye düşünmemek lazım herkes gittiğinde o yağmurun altında sadece sen ve hayatındaki insan kalıyor çünkü biraz böyle düşünüp baksak olaylara ne çocuklar üzülür ne de aileler.

Şimdilik kazandığım parayı kendi kafama göre yemeyi tercih ediyorum ve bu çok güzel. Bkz: bir arkadaşım aylardır almak istediği drone için sonunda eşinden izin alabilmiş ve bugün çocuklar gibi mutluydu. Ben de bir keyif pezevengi olduğum için muhtemelen evleneceğim hatun beni bir miktar kısıtlayacaktır ve böyle durumlara hiç girmek istemiyorum. Bir delilik yapıp yaşadığım duyguların büyüsüyle koşa koşa nikah masasına gitmezsem şimdiki durum kolay kolay değişecek gibi durmuyor.

Erkek yazarlara sorum var, Neden evlilik bu kadar kaçınılan bir şey haline gelmiş durumda? Veya en kötü aileler bilsin diye bir söz yapmak neden bu kadar korkutucu geliyor? Belli bir süredir birbirinin hayatında olan insanlar (3 ve üstü) bir yerden sonra adım atmamalı mı? Evet çok büyük sorumluluklar alınması gerekiyor ama hayatın bir evresinde zaten olacak bir şey bu, karşındaki insanı gerçekten seviyorken neden bundan dolayı erkekler bir anda uzaklaşmaya başlıyor? Hayatı yaşamaktan kastınız ne mesela? 3 yıllık bir birliktelikte de belirli kısıtmalar eğer çok rahat bir ilişkiniz yoksa olur, evlendikten sonra bir tık daha artar o kadar. Kadınlarda da görüyorum hayatı yaşa diyenler var, şahsen ben hayatımı sevdiğim insanla yaşamayı tercih ederim. Son zamanlarda evlilik demode, evlenmeden birlikte yaşamak vs moda oldu… veya bir kesim daha var anne babadan geçindiği için rahatının bozulmamasını isteyen bir kesim :D Maddi durumu yetersiz olanları vs elbette anlarım, onlar için bu masraf dolu şeyler daha zor ama maddi durumu iyi olan biri neden evlilikten saçma sapan bahanelerle kaçar? OFFF KAFAMDA DELİ SORULAR

Benim de buna ilişkin sorularım var ancak ben daha çok kadınlara yönelteceğim. Birkaç sene önce de kıyısına gelmiştim, şu anda da kıyısındayım. Birkaç sene önce çok daha fazla tereddüt içindeydim ve ilişkimi bitirmiştim, şu anda bitirmeyi düşünmemekle birlikte evlenmeye hadi tamam diyemiyorum. Kadınlar zaten evlenmek ister, kaçan erkek olur genellemesi benim hayatımda ters şekilde sirayet ediyor. Karşımdaki insan hemen yarın evlenelim isterken benim ödüm kopuyor. Hayatıma müdahale ederse, özgürlüğüm kısıtlanırsa ya bireysel hayatımda istediğimi yaptığım konfor alanımda rahatsız olursam gibi genelde erkeklere özgü kaygılar da bende mevcut. Karşıma kim çıkarsa çıksın ve beni ne kadar rahatlatacak cümleler kurarsa kursun böyle tereddütler içerisinde olacağımı düşünüyorum. Belki mesleki dezenformasyon belki de yaşın getirdiği olgunluk gereği her şey olabilir farkındalığı. Birkaç kadın arkadaşım da evlenirken ne kadar sevseler de tam olarak yüzde yüz doğru kişi diye evlenmedigini öyle bir his olmadığını söyledi. Anlayamıyorum, sosyal medyada yazılan oynanan kareler yalan mı? Evlenirken içinizde hâlâ bir şüphe var mıydı yoksa net bir şekilde evet diyebildiniz mi? Benzer bir konu, ben mükemmel bir evliliğin de olmadığını düşünüyorum. İlla ki sorunlar yaşanacak, çözülecek ya da bazıları çözülemeyip o sorunlarla yaşamak göze alınacak ya da alınamayacak. Bazı insanların çizdiği hiç kavga etmeyiz, beni bir gün üzmemistir tablosu gerçek mi? Yemin ederim ben böyle kusursuz bir ilişki yaşıyorum, böylesi var diyenimiz var mı? Şu anda ilişkimde çok mutluyum. Elbette tartıştığımız konular oluyor ve tavrı genel anlamıyla hoşuma gidiyor. Konuşup çözebiliyoruz. Bazı özellikleri ise hoşuma gitmiyor, işte bu noktada tereddüt ediyorum. Bir yanım kimse mükemmel değil diyerek kabulleniyorken diğer yanım belki de doğru kişi o değil diyor. Bir yanım şüphe ediyorsan evlenme diyorken diğer yanım kim olsa her türlü şüphe edeceksin be kızım bosver akışına bırak diyor. Entryi yoruma kapatacağım. Tecrübeli hemcinslerimin mesajlarını bekleyeceğim.

lan olm herkes evlenmiş lan bizim sınıftaki salak çocuk bile evlenmiş

Şahsen dar anlamda neslin devamını etik bir şekilde gerçekleştirmek için bir ahd,ahid, antlaşma. Geniş anlamda ise ihtiyaçlar hiyerarşisi piramidinin basamaklarını tamamlamak için yapılan bir eylem. güçleri birleştirmek iş bölümü yapmak hayat yükünü bölüşmek. Maddi manevî ihtiyaçların karşılanması için yardımlaşmak. Evet evet değil mi keşke yukarıdaki tanımlar kadar basit olsa. Gerçek anlamda ise maddi manevî sorumlulukların artması hatta yanlış eşleşmelerde erken yaşlanmaya sebebiyet veren şey.

bugün yöneticimin kankası geldi ve durup görüntülü konuştuk. nasıl oldu hiç anlamadım. "bi sen bi hasta ruh evde kaldınız zaten" dedi şöyle bir "yüreğiinnden yaralıııı" diye giriş yaptı serdar ortaç beynime cjxjj

Bomba bi evlilik yapacakmışım gibi kötü bi his var içimde hadi hayırlısı asdfghjkl

Bir hedef, amac, nihai zirve olarak gormedigim; bugune kadar da bu fikirden hep kactigim, ancak dogru kisiyi buldugumu hissettigimde omrumu tek bir insanla gecirmek istedigime kendim bile inanamadigim evredir. Yillarca hangi cagdayiz deyip artistlik yapan ben, ceyiz canak comlek konusur oldum. Sonra ortada göt gibi birakilmamla kendime geldim. Emegi gecenlere sukranlar.

sevdiğinle aynı yatakta uyuyup uyanmak, birlikte yemek yemek, film mi izlesek diye sormak gibi bir çok heyecanlandırıcı şeyi her gün yaşayabilmek ve sıkılmamak. EVlenmek diye boşuna dememişler. tabi çoğu durumda bunun için bir törene, dini ve resmi bildiriye gerek olması da can sıkıcı