eski sevgiliyle karşılaşmak

ve arka planda ümit besen - nikah masası çalar

allaha şükür böyle bir derdim hiç olmadı

hedet hödöt dedirten olaydır. allah korusun böyle durumlardan. sonu kalp krizi

kunduz olup yer altından geçip gitme isteği uyandırır.

her gün yüz yüze gelmek zorunda olmak..hala sevdiğinen değil de içi tuhaf oluyor insanın aylarını verdiğin herkesten yakının olan kişinin suratına bir yabancıymış gibi bakmak

enişteye selamlar demişliği var nasıl bi şerefsizlik onu da siz düşünün.

en son 1 ay 2 gün 1 buçuk saat önce karşılaşmıştık. rüyaları dahil etmezsek tabi

karşılaşsak canım yanmazdıda tesadüfen sevdiceği ile gelip düğünü için davetiyesini tasarlayıp onu bastırması garip bir his sanırm ensenin yalanması gibi bir his gibi bir şey

ilk baş çok kötü olursun sonra bu durumu kabullenirsin ve o da sana normal biri gibi gelir.

sevmek suç mu lan?

eski sevgilim olsa karşılaşıcam amk

yine tecrübelerime dayanarak konuşucam. ona karşı hala bir duygu besliyorsanız eğer, onu görmezden gelmeyin. ama en değerli oymuş gibi de davranmayın. imkan varsa konuşun, halini hatrını sorun ama etrafınızdaki diğer insanlarla daha fazla ilgilenin heyecanlı olmayın, tamamen umursamaz gibi de davranmayın. iyiymiş gibi davranın yani. 'bensiz nasıl bu kadar iyi olabilir ya' diye delirip, düşünecektir. illa ki geri dönüş yapacaktır bir şekilde. inanın. ha eğer bir duygunuz kalmadıysa zaten siktir edin. keyfinize bakın direkt.

neredeyse haftaiçi her gün yaşadığım olay. her derse gittiğimde kafasını çevirdiğinde bile beni görmeyecek açıda oturuyorum. tüm uğultu arasından onun sesini ayırt edebiliyorum ya da yürüdüğünde çıkan sesi. sınıfın o leş kokusu arasından gelen kokusu ya da. kısacası ben haftaiçi çeyrek zamanlı hayaleti oynuyorum. görmüyor, duymuyor, bilmiyor...

ayni siniftayim

yaklaşık bir saat önce denk geldik otobüste. o beni tanımadı, bende onu tanımadım. aslında tanıdım da doğal olarak tanımamış gibi yaptım. o ona aldığım eldivenleri bende onun bana aldığı eldivenleri kullanıyordum. bunu ayrıntıyı otobüsten inerken fark ettim. sabah sabah içesim var şimdi.

23 yaşına kadar hiç sevgilim olmadı benim. hep uzaktan sevdim, platonik takıldım. gerçek sevgili olmayınca hep aşkı ikamelerinde denedim. ama gerçek aşk gibi mutluluk verici değildi bunlar. hiç uzun süreli ilişkimde olmadı benim hep tek gecelik ilişkilerdi, bağlanmaya gelemiyordum belki, hiç sorgulamadım orasını. üniversiteyi bitirip şirkette işe başlamıştım. arkadaşım erhan'ın güzel bir sevgilisi vardı. ilişkilerin de ben hep üçüncü kişiydim, bildiğin yancı.. beraber takılır, beraber gezerdik. erhan ne sevgilisinden ayrılabilirdi ne de benden.. artık ilişkileri bozulmaya başlamıştı, bu ilişkiden iyice soğumuştu. mutsuzdu. ilişkide ki üçüncü kişi olduğumdan dolayı sevgilisine kendimi yakın hissetmeye başladım. ama bunu hep gizledim, arkadaşım bana güveninden görüşmemizde hiç şüphe duymamıştı zaten. artık zamanı gelmişti bu durumu erhan'a anlatmaya, arkadaşımda geniş ve anlayışlı bir insan olunca sorun çıkarmadı. ve ilişkimiz başladı.. tam 4 sene sürdü.. bir gün olsun mutsuz etmedim onu, birlikte vakit geçirdiğimiz zamanlar çok mutluyduk. yeni yerler keşfediyorduk, hayatı çok hızlı yaşıyorduk.. yeni şeyler bile katmıştı bana, ne kadar sigara bağımlısı olsam da sevmediği için yanında bir kere bile içmedim. bir gün bile başkası ile aldatmadım, tek gecelik ilişkiler artık bitmişti. her güzel şey gibi bitmişti. ikimizde bu durumu kabullendik. geçen iş çıkışı gördüm, beni görünce gözlerini kaçırdı. yanında yeni sevgilisi vardı. çok yorgun görünüyordu. benim hediye ettiğim kolye halen duruyordu dikiz aynasında. beni unutamadığı halen belliydi. yeni sevgilisine selamlaşıp, güzel araba bu zamanda böyle sorunsuz araba zor bulunur diyip uzaklaştım.. (bkz: bi recaizade mahmud ekrem değildik ama bizde sevdik be kardeşim)

şanslısınız. bizim karşılaşma ihtimalimiz bile yok. ama bi umut var içimde bigun gorcekmisim gibi hissediyorum. karşılaşsak nolur ne tepki veririm bilmiyorum. ama olsun istiyorum bi kez de olsa karşılaşalim. üç yıl boyunca ardından yas tutmuş bi insan olarak bunu hak ettiğimi düşünüyorum.

kalbimin agzimdan cikacak kadar attigi baska bi zaman hatirlamiyorum. neyse ki benzetmisim o degilmis de derin bi nefes almistim..

sevgilisi olmayanlar için herkez sıradan bir kız

aynı masada bile oturdum sadece unutmayı zorlastırıyo hatta yeniden bile baslayabiliyorsunuz ama arkadaslar olmayinca olmuyor

yaşamadığım için bilemiyorum ama bir arkadaşım ile başıma geldi; "kanka baksana bana bakıyor mu?" "çaktırma sakın bakarken.." gibi saçma şeylere maruz kaldığım oldu. oysa insanoğlu ne garip, bir zamanlar neler düşündüğün insanın yüzüne dahi bakamıyorsun, çok üzücü. işte bu yüzdendir belki de, karşılaşacak bir eski sevgilim olmayışı.

karşılaşalım diye her gün dua ediyorum

artık "eski" olduğuna göre pek bir sıkıntı yok

bazen fazla heycan verici bazen senin tipini zikim züüürün oğlu dedirtir, yaptığı kahpeliklerin hepsi saniyesinde aklına gelir ama şimdi eski sevgiliyle karşılaşmaya yakın tün insan evladı bi kendini yoklar "güzel/yakışıklı durayım" gibisinden.. (bkz:kaybettiğin çocuğa dön bi bak istedim)

birgün rüyamda gördüm eski sevgilimi, o sabahı kızla karşılaştık. o gün bugündür birdaha hiç görmedim kızı nerden baksan 5 sene olmuştur

bazen keşke sokağın bi köşesinden çıksa diye dua edersin bazen de inşallah yüzünü bi daha görmem diye beddua edersin hayat zor

sayet ki hala seviyorsan heyecanla kalp kirikligini ayni anda hisetmene sebep olabilir. bi yandan kosup sarilmak istersin bi yandan da senin canini yakan adamdan nefret etmek lakin ikisinide yapamazsin

aslında unuttugunu sandıgın ama uzun sure sonra onu gorunce unutmadıgını filmlerdeki gibi slow motion arkasını donerken kalbinde değişik şeyler olan saçma bi o kadarda heyecanlı sokuk bi an

bi ara deli gibi istyodum bi kere olsun karşılaşmayı. sürekli dua ediyodum sadece bi kere daha görmek için. ama şuan deli gibi korkuyorum onu görmekten. niye bilmiyorum düşününce bile kalbim sıkışıyor. memlekete gidesim gelmiyor olurda yolda görürüm diye.

20 gün önce gördüm. çok sevmiştim halen de seviyorum görme umuduyla yanıp tutuşmuştum görünce de dondum kaldım sanki bütün organlarım aktı gitti 2 saniye bile sürmedi ama yıllar gibi geldi. ve o beni görmemiş gibi yaptı sevgilisiyle mutlu herhalde şimdi

birbirine nefretle bakan iki çift göz ve belkide hâlâ birbiri için atan iki kalp

evet sözlük. belki okumadan geçenler olacak. caniniz sagolsun. daha yeniyim ama kendimi en iyi hissettigim yer burasi. bundan 2 sene once bitti bizim hikayemiz. hikaye bitti kabus oldu bana. tam 4 sene 3 ay birlikteydik. ilk sevgilim, ilk seni seviyorum dedigim kiz. elini ilk tuttugum, hayaller kurdugum ilk kişi. o kadar guzel gecti ki o gunler anlatamam. antalyanin her yerinde ayri ayri hatiralarimiz var bizim. simdilerde yalniz oturup ictigim bank, onun elini ilk tuttugum yer. bilmiyorum garipseyebilirsiniz fakat ilk 7 ay elini tutamadim. çekinmek degilde, kiyamadim tutmaya. ayaklarim kirilsaydi da surpriz yapip gitmeseydim yanina. keşke gormeseydim baskasiyla sarildigini. benden gizli hala aldatsa beni de, burda yanimda olsa. ilk bulustugumuz yerde icerken karsilastik. yaninda bi baskasi vardi elini tuttuğu. yanindaki beni icerken gordu yolunu degistirdi. ee oda hakli tanimiyor beni. alkoligin biri sandi sanirim. dönüp birkez olsun bakmadan gittiler. sevdikte ne oldu sözlük. (bkz: ef3szenginoldu)

dünya küçük derlerde ben onu ayni sehrin sokaklarinda bile goremedim bir daha. iyi mi oldu kotu mu tartisilir ama gormek isterdim son kez goremeden bitmisti cunku

güzel bi nimet tabi hala sevgi varsa. çünkü ölüm var

çok isterdim yeminle. bi kere tekrar görmeyi çok isterdim

geçmişe götürür, kapanan yaraları tekrardan kanatır.

gözlerindeki pişmanlığı yanındaki öküzün yüzünde görebiliyorsunuz. böyle haz yok.

"ben bunla mı çıkmışım" yada "vaayy be ben bunla mı çıkmıştım" veya "ah be şimdi yanında olmak vardı" hissi

sevgili eski olduğu için bir anlam ifade etmemektedir.

en son yediği müthiş ayardan sonra kampüse üst kapıdan girer olmuştu. ey gidi günler ey.

inş karsılasmayız ya karsılasırsak katıl olabılırım..

hemen hemen her gün yaşıyorum karşı sınıfta 😢😢😢

bugün gördüm sözlük. pek güzel gitmeyen bir günün tam ortasında denk geldik birbirimize. en son 366 gün önce görmüştüm onu. tam geçen yılbaşında. arkamdan seslenmişti. o zaman ayrılalı 6ay olmuştu, şimdi 18 ay. o zaman arkamdan seslendiğinde daha arkamı dönerken o milisaniyede anlamıştım o olduğunu. kelimeler düğümlenmiști boğazımda. birkaç dakika soğuk bir sohbetten sonra arkamı döndüğümde gözlerim yaşlıydı. bugünse işler hiç öyle gitmedi. çok değiştim sözlük. yanına gidip "değiştim ulan aq kızı. o beğenmeyip terk ettiğin adam senin sayende değişti. çok canımı yaktın, beni en zor zamanımda bıraktın şimdi gözümün önünde yansan bu sefer ben arkamı döner giderim." demek istedim. yürüyüşü bile itici geldi bugün. "neye değer neye emek vermişsin meğer" dedirtti. hala aklıma gelince gülümsediğim anılarım var onunla ama hiçbir zaman dönüş olmayacak hep rüya olarak orda kalacaklar. zaman her şeyin ilacı arkadaşlar. her neye üzülüyorsanız geçecek, bilin. geçmese bile her saniye hafifleyecek. hepinizi kocaman öpüyorum.

nasıl ayrıldığına göre tepkin de degisiyo insanin sevgilisi ayni zamanda en iyi arkadasi gibi de olunca yüzünü dönüp gidemiyo.

eski sevgilim yok

ben bu malla bunca zamanı nasıl geçişirmişim diye düşündürür her seferinde

keşke öyle arada bi karşılaşsak, ulan her gün o mendebur suratını görüyorum valla bıktım

bir keresinde o kadar hastaydım ki çantamda tuvalet kağıdı taşıyordum (bkz:küçük paketler yetmiyordu) bir anda gördüm ağlamaya başladım. şehrin en işlek caddesinde çantamdan tuvalet kağıdı rulosunu çıkarıp sümüğümü silmiştim. sonra bir de beni getirdiği rezil duruma ağlamıştım

saat 00:00 geçtiği için dün akşam diye bahsedecem. dün akşam arkadaşlarla pes'ten 22:30 civarı çıktıktan sonra gördüm. karşıdan geliyordu, yola atladı. 1 arkadaşım seninki değil miydi? diye sordu. benimki değil artık dedim. bir de baktım, o mu değil mi diye, oydu. daha ayrılalı 3 hafta olmamışken, ne heyecan, ne bir duygu, ne bir his oluştu bende. kendime acayip şaşırdım. daha önce acaba görsem ne hissederim diye düşünür korkardım. severek vazgeçmeme rağmen bir şey hissetmedim.

karşılaşmak bi şey değildi de elinde alyans görünce mideme öküz oturmuş gibi olmuştum