eski sevgilinin evlenmesi

O da bir gün olacak. Bir darbe de o zaman alacağız. Ve biz yine aynı boktan güne uyanıp hayatımıza devam edeceğiz ve tek bir şeyi düşüneceğiz "acaba onunla mutlu olduğum gibi hayat arkadaşımla da mutlu olabilecek miyim gerçekten?"

Allah mesut etsin dediğim mevzudur. Eskilerden evlenen sayısııı bilmiyorum ama çoktur herhalde :D tribe girenleri de hiç anlamıyorum. Bırakın insanlar mutlu olsun işte. Zaten becerebilseniz böyle olmazdı. Kurmuş yuvasını da, daha neyin tribi yani... Bunlar hep düğünden kız kaçırmaya teşvik eden dizilerden oluyor. Gerçek hayat öyle değil gencolar.

Doğal birşey değil mi?

Yalnız kalmayı benden çok iyi öğrenmiş

birşey olmuyor be. newcastle united’ın çift yönlü orta saha transferini okuduğumda nasıl tepki veriyorsam öyle tepki verdim.

Bundan yıllar önce eski hesabımdan şunu yazmıştım. 'Eski sevgilim yok,olsaydı da eski olmazdı idareli kullanır eskitmezdim.' Bunun üzerinden yaklaşık 3 yıl geçti ve hâlâ değişen bir şey yok saygılarımla.

Benimki beni terk etmeden önce " senden sonra 30 yaşına kadar kimseyle evlenmem , 30 dan sonrası da anamın zoruyla belki" bakalım daha 30 unu görmedik görünce gelirim buralara

Ben evde kalmayayım da ne bok yerse yesin

sevmiyorsanız, gram aklınıza gelmiyorsa hatta ve hatta umrunuzda değilse bile bi çıtır koyar..

Benim için yaşayıp yaşamadığı bile meçhul olan biri/birileri için nasıl üzüleyim? İstesem de yapamam. Bana bu yeteneği kazandıranlarına bir teşekkürü borç bilirim. Kim olduğunu da hatırlamıyorum. Yoksa gider teşekkür ederdim, evet.

İlk sevgilimdi ve şuan arkadaşımla nişanlanmış. Beni sağlam aldatmıştı. Ne diyeyim şimdi arkadaşıma? Kapanmış bide kız

Evlenen evlensin modundayım ha eski sevgili ha diğeri

Ben hepsini evlendirdim. İlki çok üzdü ama sonra alıştım..

Evliymiş zaten sonradan öğrendim.

Eski sevgilim ben askerdeyken beni aldatmıs hamile kalmıs ben askerdeyken de evlenmiş bir kızdı. Askere gitmeyen bu psikolojiyi biraz daha zor anlar. Cehennemi yaşarsın ama elinden hiçbir şey gelmez. Canın acıya acıya taş gibi sertleşirsin. Ne yemek yersin ne uyuyabilirsin. Yalnız kalmak istesen kalamazsın. Kafayı dağıtayım istesen yapamazsın. Allah düşmanımın başına vermesin. Eğer gerçekten yukarıda beni duyuyorsa bana yaşattığından daha beterini yaşatsın ona.

önce evleneceği kız eşinden ayrıldı,sonra evlendiler. Evlenmek için boşanıyor insanlar.

Doğum günümde evlenmesi ve utanmadan doğum günü mesajı atması kalitesizliğin bu kadarı. (bkz: gavat)

Tadından sıkılıp dolapta bıraktığınız pastayı başka birinin yemesi. Pek umursamıyorsunuz.

tek kelimeyle çok tuhaf bir duygu. yani ne bileyim sevmiyorsunuz evet ama değişik yani sonuçta yaşanmışlık var ve şey diyorsunuz “vay beee ben bununla birlikteyken kaderinde bu varmış meğersem ben boşa kürek çekmişim”

umurunuzda olmaması gereken durum. eski ise gitmesi gerektiği için eski sıfatına haiz olmuştur. gittikten sonrası beni gram alakadar etmez.

allah koruyor bazen.

“Geçiyor abim. Geçmez sanıyorsun ama… Bitmiyor tabi biter mi?”

henüz evlenmemiş ama bugün kız istemeye gideceklermiş. üstelik bunları ben merak edip öğrenmedim, çünkü napıyor, acaba hayatında birileri var mı diye merak etmemiştim. yanımda konuşuldu, duymak zorunda kaldım. içimden allah mutlu mesut etsin napim dedim. sonra eski sevgilisi olduğunu öğrendim. meğerse benden ayrıldıktan sonra eski sevgilisi ile barışmış. bana diyordu seneye ailelere söyleriz, şimdi ailesi başka kızla tanışıyor :dd üzerimde tesiri kalmadı, sadece bi anlık beni, eski sevgilisinden kalan izlerini silmem için mi sevmeye çalıştı diye düşündüm. hayır bi de kesin bize davetiye gelir düğünü için xhshss. aradığın mutluluğu bulmuşsundur umarım.

daha evlenmediyse niye yazıyorsunuz amk, evlenince gelin buraya. benimki de evlenmemiş mesela.

yalnızlıktan ölecek değil ya? evlensin tabi. ama allah karısına yardım etsin sjsnsjz

Daha evlenmemiş bir tane eski sevgilim kalmadı çok şükür. Nikah memuru gibiyim dndnfn

Yaş 26 olacak, 1 tanesi evlendi 1 tanesi de nişanlandı. Diğerlerinden haberim yok :D hiçbir şey hissetmiyorum. Umarım mutlu olurlar

çok uzun bir süre aynı kadını sevdim hatta daha net konuşacak olursak şimdiye kadar ondan başkasını sevmedim düşlerimde bile ihanet etmedim ona ama olmadı sevmedi onun için her şeyi yaptım yanına layık olabilmek için ama becerememişim demekki neyse bu bahsettiğim kadın henüz evlenmedi ama ne zaman bir düğüne gitsem bi süreliğine gözüm dolar damatın yerine kendimi koyarım ve karşımada onu kendimi sıksamda ailemin yanında akıverir 1-2 damla yaş yüzümü çevirir siler devam ederim düğünü olsa gider miyim diye kendi kendime sorduğumda kesinlikle giderdim sanırım ama öyle kıyıda köşede kimseye zarar vermeden gözükmeden bakardım bi benim için olmasa bile sevdiğim kadını bi kere beyazlar içinde görmeyi isterdim nasıl dayanırım bilmiyorum ama o güne kendi açımdan baktığımda benim azad edildiğim anlamına gelecek çünkü içimde hep bi umut var bi gün çıkıp gelecek bütün hayallerim gerçek olacak diye o gün aynı zamanda birer birer içimdeki umutları öldüreceğim kurtaracağım kendimi bu çıkmaz sokaktan ona karşı bi kinim yok hala ölümsüz kelebeğim o benim umarım gittiği yerde mutlu olur kendisi gibi güzel güzel çocukları olur ailesinden göremediği sevgiyi onlarda bulur satırlarıma veda sözcükleriyle devam edeceğim kelebeğim çok istesemde yanında olamıyorum ama iyi dileklerim her zaman seninle her şeyin en güzeli hayırlısı seninle olsun hoşçakal

En yakın arkadaşımla evlendi. En son nişanlandıklarını biliyordum. Sinradan duydum evlenmişler diye. Fotoğrafları geldi. Çok üzüldüm beni şahit yapmaları gerekiyordu sonuçta onları ben tanıştırdım :) ilişkilerinin en büyük şahidiyim.

Çok şey anlatırdım da anlatmıcam başlığı.

sizi ilgilendirmeyip üzmemesi gereken durumdur. yapmayın arkadaşlar bu kötülüğü kendinize. hayatınızdan gitmiş ve artık bir daha sizi görmemeyi göze almış ve bu kararı vermiş biri için üzülmek, yas tutmak kendinize yapılan bir saygısızlık. kendinizi önemseyin, siz evlenseniz o umursar mı? hiç sanmam.

13 yıl önce bir pazar sabahı dershanede tanışmıştık, daha ortaokuldaydık. Yarış atı gibi sbs’ye hazırlandığımız seneler. Kim bilebilirdi birbirimizi unutamayacak kadar seveceğimizi? Her şey çok güzeldi, ortaokulda son senemizde benim okuduğum okula naklettirmişti kendini, bizim sınıftaydı hemde. Daha gelir gelmez benim yanıma oturması bile olay olmuştu. Eve geldiğimizde kardeşim anneme “Abimlerin sınıfa gelen kızla abim sevgiliymiş” diye beni şikayet edercesine söylemesini bile unutamıyorum. Liseye geçtiğimizde ben farklı bir şehire gitmiştim, yatılı okumak için. O buna hiç anlam verememiş hatta sinirinden kavga edip ayrılmıştık bile. Sömestıra kadar tek bir mesajıma bile cevap vermemesine rağmen elimde valizle belediye otobüsünden indiğimde ilk onu görmüştüm. Caddenin ortasında ve o yaşların verdiği utangaçlıkla sarılıp ağlamak için bile bir ara sokağa girene kadar beklemiştik. Lise sona gidiyorduk artık, annesiyle tanışmak için evlerine gitmiştim. Bir kaç ay sonra tekrar memlekete gittiğimde de babasıyla tanışmıştım. Benim ailemle ortaokul yıllarından beri tanışıyorlardı zaten ama bizim eve “tanışmak” için getirdiğim zaman demir kapının önünde zangır zangır titreyen ellerini de unutamıyorum. Ne olduysa aileler tanıştıktan sonra oldu. Kendi ailemi haklı göstermeyeceğim sizlere. Hoş ikimizde kaybettikten sonra kimin haklı olduğunun bir önemi var mı? 18 yaşında aile baskısına yenik düşmüştük biz, mecburiyetten ayrılıp unutmalıydık birbirimizi. Öyle de yaptık. 4 yıl önce, onun annesi nispet yaparcasına üstünde benim adım yazılı bir davetiyeyi “zillerine bastım ama evde yoklar galiba” bahanesiyle komşumuza bırakmıştı. İstanbulda yaşıyor olmama rağmen, davetiye getirdiği günün sabahı markette karşılaşmamıza rağmen(annesiyle), bile bile üstünde adım yazılan davetiyeyi getirmişti kapıma. Gitmedim tabiki düğüne falan. Hiç bir sosyal medyadan vsde takip etmiyorum. O’nun hakkında bildiğim şey evli ve çocuklu olduğu artık. Bir de yeni taşındığı ev ile benim ailemin aynı sokakta oturuyor olması. İki hafta önce izindeyken sokakta karşılaştık. Hayatımda slow motion yaşadığım sayılı anlardan biriydi, onun içinde böyle bir an olsa gerek. Sabahın kör vaktinde hiç değilse 3 dakika sadece birbirimize kitlendik. İkimizinde söylemek istediği onca şey olduğu o kadar belliydi ki, ya da ben yanılıyorum. Ayrılığımızın üstünden yıllar geçmişti, o evlenmişti hatta çocuğu bile vardı, benim kaç kız arkadaşım olmuştu geçen o sürede? O bakışma boyunca hiçbirinin önemi kalmamıştı adeta. Gömdüm tekrar onunla ilgili tüm anıları, gönlümün nadasa bıraktığım köşesine. Bana yakışmaz. Gömdüm gömmesine de, birisine anlatmam gerekiyordu bunları. Gidip kime anlatayım? Ben de buraya döktüm içimi. Okuyan olursa ; iyi geceler diliyorum sana sayın yazar

Kızı bile oldu amk Yaşadık biraaaader onun da en kralını aglicam şimdi

Napim

evlensin ben de umudu keseyim artık