edebiyat

edebiyatla ilgili hiç başlık açılmamış olması garibime gitti.. çok cahil olduğum ve bilmediğim bir alandır kendileri.

hayatımdan koca bir beş sene çalan bölümüm. şimdi eşim dostum beni edebiyatçı sanıyor, yastayım kimse bilmiyor.

canım, ciğerimdir. yaşama sebebimdir. "edebiyat tarihi değil, edebiyatın kendisini severim"

sosyal bilim olarak gösterilse de kesinlikle bilim değildir. ruhun ilacıdır,insanın dostudur, hayattır, güzel şeydir edebiyat bitmeyen koca bir ormana benzer.

veya yazın; olay, düşünce, duygu ve hayalleri dil aracılığı ile estetik bir şekilde ifade etme sanatıdır. edebiyat tanımlanması platon'un devlet eserinden günümüze kadar sürmektedir. platon, edebiyatın genel anlamı ile hayatı yansıması olarak tanımlamış ve bu betim günümüze kadar yaşarlığını korumuştur. fransız roman yazarı stendhal "bir roman yol boyunca gezdirilen ayna demektir.", georgi plehanov ise "edebiyat ve sanat, hayatın aynasıdır" demiştir. bu tanımlamaları m. parkhomenko ve a. myasnikov "sanat çoğu kez aynaya benzetilir. bu benzetmenin yanlışlığı, on dokuzuncu yüzyıl klasiklerinin bile gözünden kaçmamıştır. ayna, karşısında duran nesneleri donuk biçimde yansıtmaktan öte bir şey yapmaz, oysa sanat gerçeğin özüne doğru çok inebilmek için gerçeği seçer, çözümler ve yeniden biçimlendirir." şeklinde eleştirmişlerdir. (bkz: genji'nin hikayesi ) (bkz: françois rabelais) (bkz: dante) (bkz: miguel de cervantes) (bkz: yusuf kamil paşa) (bkz: şemseddin sami) (bkz: ahmet mithat efendi) (bkz: namık kemal)

edebiyat, bizi dinleyenlere değil bizi okuyanlara yansıttığımız bir iç yüzümüzdür (bkz: sabah sabah ne diyorum olum ben)

soru çözdürmesi değil keyifli keyifli okunması lâzım. yalnızca tost yedirip test çözdüren sisteme lânet olsun.

''düzyazı her yere girip çıkabilecek kadar alçak gönüllüdür, onun için hiçbir yer girilmeyecek kadar aşağılık, pis ya da sefil olamaz. hem çok sabırlı hem de çok mülkiyetçidir. uzun, yapışkan diliyle gerçeğin bütün küçük ayrıntılarını yalayıp yutar, sonra da bu ayrıntıları çok derin labirentlerde biriktirir; arkasında yalnızca mırıltıların, fısıltıların duyulabileceği kapıları sessizce dinler durur.'' (bkz: virginia woolf)

bir eleştiri kendisi hocam olur aynı zamanda çok güzel bir eleştiri yapmış okumanızı tavsiye ederim

kelimenin kökeninin (bkz: elinden, dilinden, belinden) sözü olduğunu söylemişti dil ve anlatım hocası. edebiyat hocası da 'alakası bile yok, bizde ki çevirisi o sadece' demişti.

edebiyatı sevmediler, önemsiz dediler. matematiği, fiziği hep öncelikli tuttular. haklıydılar uzaya çıkarken edebiyat yardımcı olmadı, elektriğin icadında edebiyatın yeri yoktu ama bir şeyi unuttular. edebiyat insanlığı elinde tutuyordu, insanı insan yapıyordu. bugün bu hallere geldiysek, birbirimizden nefret etmeye başladıysak, her şeyi paradan ibaret görmeye başladıysak bunun nedeni insanlığımızı kaybetmemizdir. edebiyat insana değer kazandırır, matematik sayılara değer kazandırır.

okullar da, eğitimi verilen edebiyat ile kitaplar da okuduğumuz edebiyat aynı değil.ben işin okul kısmını hiç sevemedim.

"edebiyat ve sanat, hayatın aynasıdır." (bkz: georgi plehanov)

ezeli bir tutkunun, ebediyete varmasıdır.

tanım: edebiyat (yazın); duygu, düşünce, olay ve hayallerin dil aracılığıyla sözlü ya da yazılı olarak biçimlendirilmesi sanatıdır.

''bir eleştirmen bir kitabı veya bir oyunu oluşturamaz veya onu yok edemez. halkın kendisi son karar vericidir. hesaba kattıkları kendi görüşleridir. herşeyin sonunda ise son test gerçeğin kendisidir. mesele şu ki yazarların çoğu gerçeği en değerli tutkuları olarak sayarlar ve en çok onu işlerken ekonomik davranırlar.'' (bkz: mark twain)

ayıp olmasın ama matematik çalıştıktan sonra aşırı basit geldi bir test çözüp bıraktım. onun yerine matematik çalışacağım yine sanırım. edebiyattan çok korkuyordum ama azcık edebiyata ilginiz varsa bile biraz bir şey yapabiliyorsunuz

sözelci olduğumdan çatır çutur sorularını çözdüğüm derstir, asıl zorlayan matematiğin herhangi bir konusu...

seviyorum bu dersi ya matematikten sonra bayağı iyi oluyor hele ilginiz varsa çözerken zevk alıyorsunuz

ders olarak gördüğümüz edebiyattan hiç hoşlanmıyorum fakat hayatın içinde gelen yaşadığımız edebiyatı çok seviyorum. i̇yi ki var.

sınıfın güler yüzlü bilgini yanına azcık git biraz sohbet et hem kültürlenirsin hem de ilgini çeker. ve o sohbet uzun yıllar boyu aklından silinmez.

virginia woolf diyor ki: --- spoiler --- yazmak ve düşünmek için 800.000 frank'a ihtiyacınız var. öyle ki kafanız geçim derdinde değil sadece yazmak istedikleriniz de olsun. --- spoiler --- not: sözü yanlış hatırlıyor olabilirim arkadaşlar kusura bakmayın. ama genel çerçeve de bu minvalde söylemiş bir söz.

konularını sevdiğim ancak hocalarını birtürlü sevemediğim orta öğrenim dersi. edebiyatı sevdiren çok az hoca vardır. benim denk gelemediğim azınlık onlar üstelik. ismi lazım değil ama ben yine adını vermek istiyorum, havva hoca vardı. kadın hayata olan bütün kibrini, öfkesini bizden çıkarıyordu. devamsızlığın 20 gün olduğu lise 1 de 19,5 güne ait devamsızlık, edebiyat derslerinden kaçışıma aitti. 69,7 düştü sene sonu ortalamasında. "bir üst nota erişmek için 5 puana ihtiyacı olanlar kimler?" diye sordu hoca. parmak kaldırmadım. herkes görüştü etti. en son hoca bana döndü: "antipatik sempatik senin 69,7 görünüyor" dedi. "evet hocam" dedim. "anladığım kadarıyla not istemiyorsun" dedi. "dersine girmediğim bir hocadan not dilenmem hocam" dedim. 69,7 ile 3 düştü karneme. lise 2 de yine aynı kadın girdi dersimize. konular biraz daha keyifliydi bir de önceki seneden hocaya bilenmişliğim var. ilk sınavlardan sonra hoca notumu açıkladı: 95 "bak, çalışınca oluyormuş değil mi?" dedi. "hayır hocam" dedim. "istediğimde oluyor. kontrolün bende olmasını seviyorum" dedim. ama ne yapsa düşüremedi o sene notumu. velhasılı; bana edebiyatı sevdiremeyen kadına inat ağzımızı iyi laf yapar hale getirenlerde oldu mutlaka. başını Beşiktaş çekti. klasik tanımlara bakılırsa, benim bu dünyadaki tek ve gerçek aşkım Beşiktaş yaklaşanlar olmadı ama acaba dedirtenler oldu tabii. sonuç olarak bugün "şiir sevmeyen insana, kitap okumayan insana" istemsizce ikinci sınıf muamelesi yapıyorum kendi iç dünyamda. fakat bu benim edebiyat derslerinin kaçağı olduğum gerçeğini değiştirmiyor.