duvar

bir yılmaz güney filmi.

'' yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir ?''

zeynep casali'nin hoş şarkısı. https://www.youtube.com/watch?v=Yx-ZbRrC-cw Derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır Yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir? Hadi bir cesaret sende taşın altına koy elini İnadına inadına sevişmeli bağır çağır

duvar kağıdı yapılan duvarlar çok hoş oluyor.

--- alıntı --- ya gördüm neyleyim insanlar vardı duvarın içinde. ya ben hep duvara konuştum ya da duvar değil konuştuğum içinde insanlar. nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar. bilmiyorum belki de ben gerçekten delirdim, onlar haklı belki de. içinde değil duvarların insanlar sadece arasındalar. --- alıntı --- (bkz: bana bir şeyhler oluyor) (bkz: altan erkekli)

derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir?

"seninle bir daha aynı yolda yürümem seninle yürüyene yolda,tuzakların var"

yılmaz güney imzası taşıyan eşine benzerine az rastlanır dram filmlerinden. edilen ağız dolusu küfürleri duyarsınız, kadınların hamamda traş oldukları ana şahit olur dayak yiyen çocukların çığlıklarını işitir kadın mahkumun doğum anını bambaşka bir ruh haliyle izlersiniz. müzikleriyle, çekim açılarıyla, yaratılan karakterlerle tam bir başyapıt. üç sahne kazındı aklıma. 1. çocuk mahkumun gökyüzüne bakarak sadece başka bir cezaevi'ne gitmek adına ettiği dua 2. el arabasına yerleştirilmiş olan kameranın verdiği açı. 3. yemekhanedeki dayak sahnesi ; ''mufettis gelir... - dikkaaaayt mufettis: guzeeel, cok guzel, bunda et yok mu et? - bugun yok efendim. m: etsiz olsun, yine de guzel, boyle de guzel. bakin bakin, cok iyi degil mi kumandan? kumandan: gercekten guzel. m: mercimekte demir vardir zaten. kalorisi de, gidasi da boldur. oyle degil mi cocuklar? cocuklar: saoooool m: yemekleri her gun kontrol ediyor musunuz? - ediyoruz efendim m: kac asciniz var? - 1 sivil ascimiz var efendim, 2 de mahkumdan yardimcimiz, cocuklar var sonra. m: guzeeel, cok guzeel. - ancak, kazanlarimiz eski efendim, eksik de, yetmiyor, buna ragmen idare ediyoruz. m: idare edeceksiniz tabiii, kemerleri sikmadan kalkinma olmaaz. memleketini seven herkes kemerlerini sikacaaak. cezaevleri ise 2 misli fazla sikacaaaz, o kadaaar... ve mufettis gider... gardiyan: ulan anasi sikismisleeer, ulan essoogluessekleeer, adam size mercimek diyor, siz sagolun diyosunuz. mercimekle sagolun ne ilgisi var ulan. ibneler. dayak baslamistir... çocuklar: agzimizdan kacti. g: orospu cocuklariii, pust, agzinizdan kacti ha? agzinizdan kacti ha?. ibneee. mercimek sagol ne demek ulan? mercimeeeek siziiiiin ananizi siksiiiiiin. mercimek siziiin ananizi siksiiin... '' dayak devam eder. izlemek isteyen olursa, buyursun link ; duvar.

i̇yi geceler duvar...

repertuarıma az önce eklediğim zeynep casali şarkısı. "derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır  yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir?  hadi bir cesaret sende taşın altına koy elini  i̇nadına inadına sevişmeli bağır çağır"

bir zeynep casalini şarkısıdır; ben o duvarlara çarpa çarpa, nasır tuttum, ağlaya ağlaya yosun tuttum.

başında -bu şiir ikinci dünya savaşı içinde kahredilen bütün dünya duvarları için yazılmıştır.- notu bulunan bir (bkz: attila ilhan) şiiri. “ben bir duvarım hiç güneş görmedim sen hiç güneş görmemiş bir başka duvar yüzümüz benek benek tahta kurusundan ve sinemiz baştan başa ak üstünde karalar – kelepçeden kahroldu kahroldu bileklerim – sıyrılıp çıktım artık ölüm korkusundan – dilim dilim sırtımdaki yaralar ben demirbaşım sığır siniriyle dayak yedim biz de duvarız dinleyen, duyan, düşünen duvarlar bizim kucağımız terk edilmiş bir yatak gibi kirli soğuk ve bizim kucağımızda kasırgalı insanlar yüzündeki deniz parlaklığıyla durur hatıramızda o çocuk yumruklu dev o dev yumruklu çocuk o zaman mayıs’tı yağmurlar başımızda bir cumartesi akşamı girdi kapımızdan gözlerinde kıpkızıl diken diken öfkesi âdeta birdenbire aydınlandı zindan onu böyle görünce nasıl da korkmuştuk sapından fırlamış bir balta gibi çehresi ve omuzlarında delikanlı gölgesi o zaman mayıs’tı yağmurlar başımızda o sırt üstü yatağında yatardı sımsıcak gözleri şimdi bile aklımdadır bir sana bakardı bir bana bakardı dışarıda tabiat mevsimin en çıngıraklı ayındadır toprak ana bütün zincirlerinden çözülmüş sabahlar akşam üstleri manolya gibi parlak tarlaların yüzü gülmüş işte her akşam geçtiği denize çıkan sokak ah işte annesi annesi sevgilisi işte biz dinleyen, duyan, düşünen duvarlar işte o çocuk yumruklu dev o dev yumruklu çocuk dışarıda tabiat mevsimin en çıngıraklı ayındadır bizim kucağımız terkedilmiş bir yatak gibi kirli soğuk o bir kaç defa kartal gibi gitti kartal gibi döndü çığlıklarını değil kırbaç sesini duyduk biz duvarız neyleyim gözlerimiz ağlamayı bilmez onu bir gece sabaha karşı büsbütün götürdüler kendi gitti ismi kaldı yadigâr bağrımızda o zaman mayıs’tı yağmurlar başımızda ya biz idam duvarıyız karşımızda çok insan öldürdüler onlar hep döküldü biz hep ayakta kaldık temelimiz kanla beslendi ama nedense uzamadık öyle bakmayın bu yaralar şerefli yara değil getirirler vururlar biz öyle dururuz yağmurlar gözyaşı bulutlar mendil elimizden ne geldi de yapmadık ah öyle bakmayın utanırız kahroluruz onlar hep döküldü biz hep ayakta kaldık bir mayıs sabahı toprak rezil gök rezil yıldızlar küfür gibi yüzümüze tükürür gibi şafak sancılarıyla iki büklümdü ufuk ve simsiyah çamur gibi bir manga ortasında siyaset meydanına geldi dev yumruklu çocuk bulutlar eğilip alnının terini sildiler ve mermiler birdenbire ölümü getirdiler o düştü biz yine ayakta kaldık hâlbuki ne kadar yorgunuz öyle bakmayın bu yaralar şerefli yaralar değil ah öyle bakmayın utanırız kahroluruz. ”

insanı mest eden, duygulardan duygulara sürükleyen bir zeynep casalini şarkısıdır. seninle bir daha aynı yolda yürümem seninle yürüyene yolda tuzakların var bir daha asla dokunmam tenine senin teninden önce duvarların var ben o duvarlara çarpa çarpa, nasır tuttum ağlaya ağlaya yosun tuttum ben o duvarlara çarpa çarpa, nasır tuttum ağlaya ağlaya yosun tuttum derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir? hadi bir cesaret sende taşın altına koy elini inadına inadına, sevişmeli bağır çağır Link

Derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır

Bazı insanların ta kendisidir.

sürekli izlerim sürekli işim gücüm ne

Ben çocukken içinden duvar yazılı sticker çıkan sakız vardı. Hala aklımda kalanlardan örnekler vereyim; "Mete-matik yeni bir deterjan mı?" "Çekirge bir sıçrar iki sıçrar üçüncüde rekor kırar." "Bu duvar yetmez bana Çinsetti lazım." "Damlaya damlaya muslukçu bayram eder."

derin bi nefes alırrr gibiii derin bir nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır yeni bir söz söylemek için ölmek mi gerekir? hadi bir cesaret sende taşın altına koy elini i̇nadına inadına sevişmeli bağır çağır söylerken en keyif aldığım şarkılardan biri..

t: contra, timu322 ve cenko'nun birlikte yaptığı taze rap şarkısı. duvar

contra şarkısı; (#4253844) şeyho ve def'in şarkıya eklendiği şöyle bir çalışma var; sarrrdı

Bir Zeynep Casalini şarkısı. Kontak coverını orijinalinden daha çok seviyorum. link

t: zeynep casalini şarkısı. spotify youtube "seninle bi' daha aynı yolda yürümem seninle yürüyene yolda tuzakların var bir daha asla dokunmam tenine senin teninden önce duvarların var ben o duvarlara çarpa çarpa nasır tuttum ağlaya ağlaya yosun tuttum derin bi' nefes alır gibi batıyoruz, yükümüz ağır yeni bi' söz söylemek için ölmek mi gerekir? hadi bi' cesaret sen de taşın altına koy elini inadına inadına sevişmeli bağır çağır"

derin bir nefes alır gibi batıyoruz yükümüz ağır -

çok güzel Zeynep Casalini şarkısı. "Seninle bir daha aynı yolda yürümem Seninle yürüyene yolda tuzakların var" bu şarkı daha ne desin?

3 gün önce yayınlanmış bir şanışer parçası. Youtube önerince bir dinleyeyim dedim, gece gece deşildik gene. Şanışer okumuş, ben yazmışım gibi okuyun. link --- spoiler --- Kaybettim yolu ifrit, illet Ruhum dolu cinnet Yurdum dolu mağlupluklar, hırslar Yurdum dolu şiddet Bana yol göster, çal bir şarkı Korkularımı dinlet, mahallemi inlet Nefes almak zor bu memlekette Herkes istiyor gitmek Artık tüm semtler kalabalık Tüm tenha sokaklar işlek Bir çıkış göster, çal bir şarkı Korkularımı dinlet, mahallemi inlet Bir tepedeyim, mevzimi korumam gerek Ama içimde kalmadı istek Yolu arıyorum yoğun bir siste Daralıyor her an boynumdaki ilmek Hava buz gibi, üstüm ipince Kazanmak için gerek şu bok sistemi, yolu bilmek Hasımlarım paçalarımdan aşağı çekiyorlar ama Hayır, istemiyorum inmek Yaşamak bir illet Zor olsa da bir başıma çekerim, demem kimseye Bilmesin millet Bugüne dek tüm cenklerimi tek başıma göğüsledim ben Eyvallahım yok Hiçbirinize etmiyorum minnet Bilirim bir başımayım dünya Bir kar, bir yaş, bir güz Bilirim yokuşun başındayım Olmaz dümdüz Peşimde ordular, içimde korkular Önümde bir aşılmaz hain duvar Yoruluyorum yâr (Vuruluyorum yâr) Silahlarında süngüler İçimde korkular Önümde bir aşılmaz hain duvar Yoruluyorum yâr (Vuruluyorum yâr) Artık umutsuz yazacaklarım Kaçarak yaşamak, kaçamak yaşamak, yaşamak yarım Yaşlanıyorum ve zorlaşıyor yapacaklarım Kırışıklarım var artık, var kazayaklarım Önüm kış ve azalmış yakacaklarım İlerlemişim kazarak karı, adil dağıtmamış kasa kartları Omzumda dünyanın yüküyle sırtımda taşımışım değmeyecek asalakları Biliyorum olacakları, burada kalacak alacaklarım Bir anda bitecek kalemim ve benimki de bütün öyküler gibi kalacak yarım Azalacak olanaklarım, artık gitmeyecek hoşa laflarım Dün olacak o kadar yarın, susacak nakaratlarım Çaresiz izleyeceğim içimdeki ateşi dört yana savuran kozalakları Bir başıma ineceğim bir başıma çıktığım o meşhur basamakları Peşimde ordular, içimde korkular Önümde bir aşılmaz hain duvar Yoruluyorum yâr (Vuruluyorum yâr) Silahlarında süngüler İçimde korkular Önümde bir aşılmaz hain duvar Yoruluyorum yâr (Vuruluyorum yâr) --- spoiler ---

Şanışer'e ait günün döngüye alınan şarkısı. Neresine odaklansan orası ruhuna dokunuyor. Muazzam

Korhan Futacı, Kara Orkestra’nınkini bilmeyip diğer müzisyenlerin “Duvar” eserini bilenler müzik dinlemiyordur, en azından henüz. “Kim var kimse yok yanımda, Sıkışıklık bu duvarlarda, İçim çıkmış dışıma; Yine de yüzüm dönmüş sana. Var mı acıyla söküp alıp geleyim? Ölümünü görmek bana değil, Buz kesmiş o ellerin, Isıtan kan bende değil. Kahreden saatlere an kala, Mor gökler yer açsın koynunda, Her adımını aklıma yazsın. Çelik köprüleri çıktığım Her güne karlar yağsın, Rüzgara karışır gelirim. Denizler donsun gemiler yansın, Attığın her adım aklıma kazınsın.”