dunkirk

yönetmen film çok daha gerçekçi olsun diye 5 milyon değerinde savaş uçakları aldı. (bkz: filmloverss)

adamlar nasıl fragman yapmış merak içinde bırakıyo seni.

heyecanla beklediğim, zaten styles için kesinlikle izleyecekken konusu ile de beni merakta bırakan film.

oyuncu kadrosu ve yönetmenine bakılırsa , gözü kapalı gidilecek film.

bu sene böyle bir filmin vizyona gireceğini öğrenince kendimi biraz cahil hissettim açıkçası. nolan'ın batman'i ve man of steel'i dahil etmezsek beyin yakmayan ilk filmi olacak. dahil etmeme sebebim, bunların süper kahraman filmi olması. oyuncu kadrosu oldukça güçlü. zaten tom hardy öyle bir oyuncu ki, tek başına oynasa dahi izlettiriyor. fragmanına bakılırsa güzel iş çıkarılmış gibi duruyor. yukarıdaki entrylerden birinde filme özel uçaklar alındığı ve bunlara 5 milyon verildiği yazıyor. bu da nolan'ın filme ne kadar önem verdiğinin bir kanıtı.

biraz önce fragmanına denk geldim. gayet kaliteli bir yapım gibi duruyor. christopher nolan olunca gözüm kapalı giderim filme ayrıca 1. ve 2. dünya savaşlarına ilgim olması filme ayrı bir cezbetti beni.

çıksın artık da izleyelim. kafamı dağıtabilcek yegane şeylerden. heyecanla bekliyorum.

bekliyoruz işte.

bekliyorum. çıksın bir ilki gerçekleştirip tek başıma izlemeye gideceğim.

askerlik sendromu'nu şahane anlatan bir film. topyekün ikinci dünya savaşı filmi beklentisi içerisinde gitmeyin bu filme. öyle giderseniz eğer hayal kırıklığı yaşarsınız. o savaşın çok küçük bir kısmından çok küçük bir hikayeyi anlatıyor. (bkz: dunkirk savaşı) tom hardy efsane oynamış açıkçası. bir saving private ryan olmasa da güzel film. her halükarda gideri var. savaş sahneleri epey yapmacık geldi bana. gerilim sahneleri efsaneydi ama. özellikle filmin ikinci yarısı hiç durmuyor. gerim geriyor insanı. christopher nolan yine güzel bir iş çıkarmış. başarılı.

400bin kişilik ingiliz ordusunun zor şartlar altında tahliye edilmesini konu alıyor. izlenilmesi gereken tarihi konu alan filmlerden. "hayatta kalmakta bir zaferdir."

dün gece izledim filmin etkisinden hala çıkamadım harika bir savaş filmi birazda dram muhteşem olmuş,mutlaka izleyin dostlar..

sonunda izleyebildim bugün. açıkçası ikinci dünya savaşı'yla ilgili tarihi bir film izleyeceğini düşünüyordum, ama bulduğum şey tamamen psikolojik bir deneyim. adeta bir gerilim filmi izliyor gibiydim. hiç durmayan müzik beni devamlı diken üstünde tuttu. neredeyse hiç replik yok filmde. özellikle ilk yarısında. sözsüz bir şekilde seni bu kadar hikayeye bağlaması ve diri tutması takdire şayan. oyunculuklar şahane, atmosfer şahane. christopher nolan işin başında. daha ne olsun? bu yılın başarılı işlerinden.

bu filmi sevenler, (bkz: war horse) izlemiş olsa ağlar galiba.

internete düşmesiyle beraber sonunda izleyebildiğim film. bazı spoilerlar içeriyor önden söyleyeyim. ilk dakikadan itibaren başlayan ve filmin sonuna kadar neredeyse aralıksız devam eden ve zaman zaman bir hayli yükselen müzik ile her anını gerilerek izledim. açıkçası oldukça da başarılı olmuşlar bu konuda. bombalama sahnelerinde kullanılan sesler de oldukça etkiliydi. bombalar sanki yanımda patlamış gibi hissettirdi. uçaktaki çatışma sahnelerini oldukça gerçekçi buldum. bu da sanki daha önce uçakta çatışmış gibi oldu ama öyle işte. tom hardy reis pilotlukta da taşaklarını göstermiş. son sahnede uçağı indirip usulca teslim olması biraz üzdü. film genel olarak askerlerin psikolojilerini ele almış. savaş sahneleri izlemeyi beklememek lazım. ayrıca bir iki duygu sömürüsü diyebileceğimiz sahneler gördüm ama kendime saklamak istiyorum. savaşı ele alan her filmde olur bu kadarı. nolan'ın bu deneyimini oldukça başarılı buldum.

fransız reyizin ölmesine hiç gerek yoktu.alışılmış nolan filmlerinden biraz uzak daha belgeselimsi bir film olmuş.

Nolan'ın Tenet filmine bir türlü gidemedim ve gidemediğim için kuduruyorum böyle olunca da bu gece açıp dunkirk'ü tekrar izleyeyim bari dedim. İyi ki de öyle demişim. Ben bu filmin bu kadar güzel bir film olduğunu unutmuşum. Bana kalırsa Nolan'ın filmografisindeki en sıra dışı filmi. Neye göre sıra dışı derseniz Nolan'ın kendi çizgisinin en dışında kalan filmi bu olabilir. Azılı bir Nolan hayranı olmama rağmen kendisinin eğğhh işte dediğim tarafı salakları kazanma meselesini çok kafaya takıyor olmasıydı. Bak gişe beklentisi bile değil bu. Daha çok kişisel, ideolojik bir tavır. Filmlerindeki bu aptal yerine koyulma kısmını her hissetediğimde yüzümü buruştururum ama yine de tolere ederim. Neyse işte Dunkirk bu açıdan baya rahatlatıyor beni. Çünkü "Çok iyi filmler yapayım ama aynı zamanda beni herkes sevsin ulan!" anlayışından en uzaklaştığı film bu olabilir. Gidip bakmadım ama en tartışmalı filmi de budur muhtemelen kendisinin. Nolan gerçek bir deha olmasının yanında gerçekten çok nahif adam. Bu nahifliğini diğer filmlerinde de çok görüyoruz. Büyük büyük hikayeler, insanın nevrini döndüren olaylar anlattığı halde hikayelerine nahifliğinin sızmasını da asla engellemiyor. Olumsuz eleştiri değil bu, seviyorum bu yönünü. Artık; işini çok iyi yapan, işinde neredeyse Tanrılar katına yükselmiş insanların hala hassas bir kalbi olduğunu görmek hoşuma gidiyor. Zor bulunur bir şey bu. Çevrenize bakın anlarsınız. Mesela The Dark Knight filmindeki şu meşhur iki gemi sahnesi adamın nahifliğinin en çok öne çıktığı anlardan olabilir. Şuradan izleyebilirsiniz. Bu sosyal deneyin ardından Batman Joker'e şöyle diyor; "Neyi kanıtlamaya çalışıyorsun? Herkesin özünde senin kadar iğrenç olduğunu mu?" Burada konuşan ve Joker'le mücadele eden kişi Batman değil artık. Nolan; tartışıyor orada Joker'le. Adam baya hassas kalpli, iyi niyetli, insanlığa karşı müthiş bir umut besleyen bir adam. Diğer filmlerinde biz bunu ara ara görüyorduk zaten. Gözünüzün önünden geçirin bütün filmlerini, bu şekilde bir yan hikayesi muhakkak var filmlerin. Zarif adam. Ancak Dunkirk iyi seçilmiş bir hikaye ile hassas, ince fikirli, zarif insanlara iyi gelecek tamamen bu mesele üzerine durulmuş temiz bir film olmuş. Yukarıdaki yorumlarda Madridli Er Ryan'ı Kurtarmak filmi ile falan kıyaslamış bu filmi. Baya büyük talihsizlik. O defter o filmle kapandı zaten. O film bu film değil. Bir ikinci dünya savaşı filmi olarak bile görmemek lazım bu filmi. Seveni sevmeyeni çok olur böyle filmlerin. Beni özellikle birkaç yaş daha yaşlandıktan sonra daha bir derinden etkileyen bir film oldu. Derdini anlatmak için zorlanmış, sündürülmüş, uzatılmış diyaloglardan da epey kaçıldığı için kendimi iyi hissettiğim bir film oldu. İlk izleyişimden de aklımda kalan ve yine çok hissettiğim olayı ise gerilimi. Özellikle ilk yarısındaki bitmeyen gerilim insanı baya yoruyor. Bu konuda seçilen müzikler falan da çok etkilidir elbette ama plan plan dalgakıran, Gemi ve uçak sahnelerinde döndükçe nolcaksa olsun artık çok yoruldum diyorsunuz. Tenet hakkında ilk gelen yorumlardan dolayı baya beklentim düştü benim açıkçası. Bu ara Dunkirk'ü tekrar izlemek belki daha iyi bir seçimdir.