doğru insanı beklemek

beklemek yetmez . geldiği zaman doğru hamleyi yapmak lazım.

doğru insanı bekliyorsun zaman geçiyor ve gelmek bilmiyor tam bunun üstüne "sanırım ömrümün sonuna kadar yalnız kalacağım galiba" diyecekken içerden birisi sabır diyor. bekleyince gelecekmis gibi ama bazen de ya gelmezse diyor insan.

doğru insanın pek de olmadığı şu dünyada yapılması ne kadar doğru bilinmeyen eylem.

tam olarak yaptığım şey neden yanlış insanlarla kalbimi kırayım ki oturur doğru insanı beklerim

bekliyoruz tamamda geldigini nerden anlıcaz

6 yıldır bekliyorum canım sence de çok bekletmedin mi

bir şey berbat olacaksa, her şey güzel giderken bile berbat olur. bir şey güzel olacaksa da her şey berbatken bile güzel kalır. tamamen doğru insan ve doğru sevgi meselesi.

beklerken hayat akıp gider.

dur edebitayst yapcam otobüs durağında vapur beklemek gibiydi...

ben sanırım doğru insan olabilmeyi bekliyorum.

başlığı görünce içimde uyanan acaba yanlış durakta mıyım? hissi

beklediğimize değer inşallah dedik çıktık yola şükür iyki beklemişim dedirtti ♡♡

hep karşı taraftan beklemeyin belki de siz başka bir insan için doğru insansınızdır.

beklediğinde gelmez karşına birden çıkar öyle de pisliktir aslında o doğru insan

emeksiz olmuyor, yayalım.

(bkz: tevekkül) bekleyince geken tek şey ölümdür. gerekleri yapılmadıkça anlamsız olan bekleyiştir. bununla ilgili çok güzel bir fıkra vardı. bilen bilir zaten yazmaya gerek yok şimdi.

doğru insan bir kere gittiyse elinizden sittin sene beklesenizde gelmicek olması var bide

doğru olduğunu zannettiğim insanlar oldu ama ben doğru insanı hala bulamadım gibime geliyor. o yüzden aramayı bıraktım, ben onun beni bulmasını bekliyorum. nasip..

beklemek köreltiyor insanı, kesiliyor sanki duygunun,sevginin, idrâkı. farkedemiyorsun farkliliklari, tekduzeleşiyor ve basitleşiyorsun, sürükleniyorsun karanlığa sonra karanligin aynasinda goruyorsun kendini yalniz ve bir o kadar yipranmis.

(bkz: bekleyelim de görelim) (bkz: beklerken ölmek) (bkz: endişeli bekleyiş) (bkz: gergin bekleyiş)

Doğru, kişinin bakış açısına göre değişen bir durumdur. Mantıklı bir bakış açısı ile bakıldığında doğru insan elbet bulunur fakat adı üstünde, mantık işi değil midir? Bize tamamen ters birine bir şeyler hissedip diyemez miyiz "Normalde ben bunu yapmazdım, bu bana şöyle doğru gelmezdi, buna şöyle kötü bakardım ama şuan sorun değil." diye? Bu noktada biz ne kadar doğruyuz? Buradaki asıl olay, doğru insanı bulduktan sonra ona doğru hissi hissetmektir. Nitekim bu güzel olabilecek olayın ihtimali düşüyor gün geçtikçe. O yüzdendir ki, bir hissiniz varsa ve o insan düşüncenizde sonu belirsiz kişi olsa bile ertelemek bir miktar yaşanacak güzelim duyguları kaçırmak değil midir? Sonu ölüm olan bir yaşam var elimizde. Güzel duyguları ertelemeyelim, bakarsınız sizin doğrularınız o olur. (bkz: schrödinger’in kedisi)

Birini beklemesek mi ?

Ya oda beni bekliyorsa ki bu durum kavuşmamızı sağlamaz. Bunun sonucunda doğru kişi de olmaz . Oha paradoks buldum kdkdkdkdkd. En iyisi akışına bırakın herkesin doğru insanı olcak diye bir şey yok.

Ben doğru insan olabilmeyi bekliyorum, olabilmek için çabalıyorum.

beklenmeyen anda cikar karsimiza

beklerken ağaç olmak...

Ah be suat ah be kızım..

Yeterince bekleyip istediğinizi bulduğunuz zaman doğru insan diye bişey olmadığını anlayacaksınız. Doğru insan yok güzel anlar var.

Hiçbir zaman gelmeyecek olanı beklemektir. Bir hayale tutunmaktır. Doğru insan yoktur çünkü. İdeal insan vardır.

Doğru zamanı bekliyorum ben sanırım, doğru insan var ama zamanı doğru değil...

Tüm ruhlar yaratılırken ikili eşleşmeler yapılmış ve ben bir köşede unutulmuşum gibi bir durum.