kurtarın beni nolur. dilime dolanan şarkıya bakın.
"göbeğimin deliğine bal dök yala, yala
sabaha kadar çok var verelim biraz mola
doyur beni aşkım, kudurdu senin aşkın
alıştım bir kereee, gidemezsin hiçbir yeree"
saatlerdir bunu söylüyorum. hayır, ben çok dalgın bir insanım. sokakta birden yüksek sesle söylendiğim olur, şarkı söylediğimi fark ederim. geçen bim'de makarna reyonunda breaking the habit söylerken bi adama yakalandım, çok utandım. hadi o linkin park. ya aynı yerde "göbeğimin deliğine bal dök yala yala" derken yakalanırsam?
ya adam da olur derse skdkfkkfkglg!
düşünebiliyonuz mu rezilliği?
gideyim de nihat doğan'dan antidepresan dinliim. çivi çiviyi söker.
şarkıyı bilmeyip, merak edenler için.
link