malum geldi yaz ayları, bir de üstüne ramazan; durur mu hiç, finaller de “ben burdayım” dedi...
“oruçlu kafayla ders mi çalışılır, sahura kadar çalışırım” deyip gün boyu yatıyorum.
normal şartlarda ufacık şey bile benim dikkatimi dağıtmaya yetiyor zaten, bu yüzden çalışırken herkesin uyuduğu saatleri tercih ederim.
e ramazan münasebetiyle herrrkes ayakta, sürekli bir sohbet muhabbet dönüyor;
“ben şimdi nasıl çalışayım? neyse sabah çalışırım.”
hoop hoş geldin
büt!