delirmek

o akıllanmaktır delirsen duramazsın

farkında olmadan oluyor sanırım. geçenlerde bir arkadaşıma ''kendi kendime konuşurken...'' diye başlayan bir cümle kurdum da bana olan bakışları değişti. o kendi kendine konuşmuyormuş. ne garip

şu dünyada yapabildiğim tek şey

galiba sonunda başardım bunu da. dün annemin kuzeni geçmiş olsuna anneme destek olmaya geldi. ama işte güya teselli edecek. annem ağlamaya baslamadan baktım o ağlıyor. sonra annem ablam derken tüm ev ağlıyor. bu sefer de beni bir gülme tuttu. onlar ağlarken ben de belli etmemeye çalışarak güldüm baya. annemler alışık tabii ses çıkarmadılar. ama canan teyze değişik değişik bakıyor suratima. ayıp olmasın diye odama gideyim dedim. kadın arkamdan gelmiş. bir anda sarıldı az kaldı geçecek biraz daha dayan kızım falan demeye başladı. benim bu sefer daha çok gulesim geldi. güldüm de. canan teyze de daha çok ağlamaya başladı bu sefer. şu kızı ne hallere düşürdüler diye diye. sonra da öptü kokladi gitti. ben hâlâ gülüyorum o hallerinefhj

gündüz vassaf hocama göre özgürlüktür.

bazıları asla delirmezler.ne kadar korkunç hayat sürüyorlardır

bazıları hiç delirmezler.ne kadar korkunç hayat sürüyorlardır

dukan diyeti yapıyorum ve hayatı bana zindan eden zorunlu besin yulaf kepeğimi yemek zorundayım, delirmek için mükemmel bi sebep. tabiricaizse at yemi yiyeceğim arkadaşlar ben bunu hak etmedim.

yakın çok yakın. hissediyorum. i̇ğrenç geçen bir sınavdan çıktım yaklaşık yarım saat oldu hala gülüyorum. duramıyorum. bu eşikten sonra kaç gün sürüyor delirmek.

bizim evin önünde bir lise var ama lise demeye bin şahit lazım. hayvanat bahçesinden bile bu kadar farklı sesler gelmiyor bak yemin ederim. müdürü ayrı kafada öğretmen ayrı kafada öğrenci desen almış başını gidiyor. neyse işte bir de bugün i̇ki tane kız ayaklarını banka güm güm güm diye vuruyorlar. kimse de demiyor çocuğum evladım kamu malına niye zarar veriyorsun, bir de bankın sırtımızı yasladığımız yerine oturmuşlar ayaklarıyla vuruyorlar. ama insan bu kadar uzun süre bu hareketi nasıl yapar anlamıyorum. gittim kahvaltı yaptım bulaşıkları yıkadım giyindim bunlar hâlâ yapıyorlar. en son delirdim camdan bağırdım 'yapmaaaayın laaaan" diye annem odadan koştu yanıma noluyo diye. eee delirdik en son napalım. kanser oldum kanserrrrrr

beni siz delirttinizzz

herkeste var bir delilik bunu kimse inkar edemez. etse de deli derler zaten ^^

çevremdeki birtakım insanların işlediğimi düşündükleri fiil. delirmeyeceğim asla. son damlaya kadar savaşacağım. bu savaş ölümle biter. her bildiğimi her yerde konuşmak iyi değilmiş öyle dediler. korktuğum hiçbir şey kalmadı. şükretmemi söyleyen aptalları dinlemeyi uzun zaman önce bıraktım. her şeyi kaybettim. korkaktan korkulana dönüştüm. sıra bende.

hayvan delisi bir aileye dönüştük. işin garip tarafı yardıma muhtaç bütün hayvanların bize denk gelmesi. kedi köpek kuş ve karga.. evet karga. annem çarşıdan gelirken yerde kanadı kırık karga yavrusu bulmuş eve getirdi. kargayı kedi kutusuna koyduk. evde olan kedimizi koltuğun altından çıkaramıyoruz,korkuyormuş. babam o kargayı kimselere vermem tedavi ettircem o zaten alışırsa bırakmaz bizi, tabi yinede onun tercihi diye kargayı bireyselleştirdi. elimi attığım her yerden ya kedi ya karga tüyü çıkıyor. işin komik tarafı ailede kimse kimseyi sevmiyor,herkesin bi hayvanı var. delirdik.

canım çok yanıyor buna paralel deliriyorum şu an

annem dedi ki kargaya kıyma vericem solucan niyetine.. şimdi içerde kargayla konuşuyor,al solucaan diye. karga yüzümüze bakıyo annem evett solucan aynen öyle diye mutlu oluyor. hay allahım.

arada bir uğrayıp yatılı kalan misafirim

anlık olarak gerçekten doruklarına geldiğim ouyo sesler uğultular düşünceler göz yanılmaları ve durduramadığın birçok şey yanında. anlık olarak berbat olsada bu hayatta gerçekliğin anlam bulduğu tek zaman dilimi galiba bana göre

katlanamadığım şeyler üstüme geldikçe ve bunları düşündükçe başıma ağrı giriyor. (bkz: delirmeye dahil mi)

bazan ya delirmişsem diye düşünmekten alamıyorum kendimi.

Fazlalıklarımdan kurtulmayı o kadar istiyorum ki. (bkz: yaza fit girin )

"delirmek belirmektir çünkü bu hayata dair olan en güzel şeyler ya en çarpıcı şeylerdir ya da hiç yokturlar."

çeşitli semptomlarla varlığını belli eden eylem. az önce bir parça delirmiş olabilirim. güne bir şarkı bırak başlığındaki şarkılara tıklayıp hepsini aynı anda çalmaya başladım. neden yaptığımı bende bilmiyorum. sadece yapmak istedim. bazen kontrolsüzleşmek gerek belki de...

En büyük hayalim, belki delirmişte olabilirim ama bu bu bu bunun gibi tepkiler vermiyorum, keşke verebilsem.

Bazen serkeş bir şekilde bazende gayet şık çizgisinden ödün vermemiş olarak fazlalıklarımdan kurtulmayı diliyorum. Gerçekten katlanılamayacak hallerde bulunuyorum. Ayrıca bir etkisi de kayseri ruh ve sinir hastalıkları hastanesinin bahçesi idi. On numero mekandı orası taşınınca yıkıldım. Artık sadece sokaklarda gezmeyi hayal ediyorum. (bkz: serbest deli)

İş yerinde oturuyorum az önce, bir tane deli geldi. Bozuk paran var mı dedi cebimdeki bozukları verdim sadaka kutusuna attı gitti. İşte aynen bende böyle delirmek istiyorum, tertemiz.

evey ona işkence edenin V olduğunu sesinden nasıl anlamadı?

Bir şarkıda der; “Tıka basa beyin, sistem tıkamasa insan deliliği sevebilebilir” Delirmek güzel bir şey herhalde. Yaptıklarında mantık aramamak hoş bir durum.

Sosyal ve genel olarak yaşama dair kaygılarımın, ızdırabımın tavan yaptığı bir dönemde aklıma bir şey gelmişti. Ya düşüncelerim yanlışsa? Düşüncelerim yanlışsa bu düşündüğüm de yanlıştır değil mi? Öyle mi? Öyle mi ne demek? Şuan ne düşünüyorum? Düşünmek üzerine düşünüyorum. Düşünmek üzerine düşünmenin üzerine de düşünebilir miyim? Şeklinde sonsuz döngüye girmiştim 2-3 gün boyunca. Düşünmekten ve düşüncelerimin üzerine düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum. Dış dünyadan neredeyse tamamen soyutlanmıştım. Zaman ve mekan algım kısmen kaybolmuş biçimde sadece uyumaya çalışmıştım. Sonra azalarak bitti ama o zamanı hiç unutamıyorum. Bazen kendime çok üzülüyorum...