cemal süreya

"konuşmuyor, anlatmıyor diye hissetmiyor sanmayın. kimisi içine atar çığlıklarını."

"öyle sevdim ki seni öylesine sensin ki! kuşlar gibi cıvıldar tattırdığın acılar." *** lütfun da hoş kahrında.. sözünün beşeri aşk versiyonu bu söz. "kuşlar gibi cıvıldar tattırdığın acılar" bu nasıl bir razı oluş, nasıl bir sevmedir. eziyetini sevdiğim der gibi. :)

uçmak için kuş olmak gerekmiyor, küçük sevinçler olsun yeter.

"uçmak için kuş olmak gerekmiyor, küçük sevinçler olsun yeter."

"dünyanın bir ucuna birlikte gider miyiz? "

sizin hiç babanız öldü mü? benim bir kere öldü kör oldum yıkadılar aldılar götürdüler babamdan ummazdım bunu kör oldum siz hiç hamama gittiniz mi? ben gittim lambanın biri söndü gözümün biri söndü kör oldum tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak şöylelemesine maviydi kör oldum taşlara gelince hamam taşlarına taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi taşlarda yüzümün yarısını gördüm bir şey gibiydi bir şey gibi kötü yüzümden ummazdım bunu kör oldum siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

sevginin,aşkın gerçekten ne olduğunu bilen ve uygulayan bir kişilikti.

''yüzüm kime dönük olursa olsun, yüreğim sana dönük olacak."

sen bakma benim bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma ben çok gülerim ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz.

tanrı bin birinci gece şairi yarattı, bin ikinci gece cemal’i, bin üçüncü gece şiir okudu tanrı, başa döndü sonra, kadını yeniden yarattı. ülkü tamer

bazen sadece yorgun oluyor insan. ne küs ne yalnız ne de aşık.”

"sen dedi; intihar gibisin, hem herkes tarafından bir kez düşünülen, hem de cesaret edilemeyen."

"boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek i̇ki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar" demiş üvercinka'da. söylemek istediğim herşeyin dili olmuş

var şu senin bulutsu sesin var ya uçtan uca tersyüz ediyor geceyi yataklar var konuşmak için öpüşmek için telefon kulübeleri güneşler var, yıldızlar, samanyolları, karpuzlar gümbür gümbür kapılarda. tanrılar sofrası amma karanlık yiyemem tek lokma yiyemem orda. şu senin tutkulu sesin var ya: ortak güzellik artı yara izi. tutar ellerinden kaldırırsın adı kötüye çıkmış tüm sözcükleri. yeni törenler gerek bize yeni törenler -kimi zaman en eski. dert etme, bütün dilleri içerir bitki konumu, küçükbaş hayvan sesi. şu senin dolayık sesin var ya dondurma yiyen gürbüz bir kız gibi müstehcen, balkon demirine dayalı bir arka kadar şakacı, i̇lk doyumdaki gibi yeşil elma tadında. kimlik denetimi yaptıktan sonra resimli roman okuyan bir er gibi giderici. şu senin alçaktan sesin var ya pencereler var burnumun kemiğinde sızı, aşklar var unutulmamak için, boğulmak için ilk sevgili.

"eksikliğe mi alışmışım ne? mutsuzluğa mı yoksa?"

"ne ikna edici bir intihar biçimidir; şimdi seninle göz göze gelmek"

“yüzünü avuçlarımın arasına alabilmek. bilirsin, bu öyle sıradan bir eylem değil.”

"düşenin dostu olmaz derler kimileri sanki ayakta olanın dostu çokmuş gibi" bu arada söylemeszem içimde kalacak. o kadar saçma başlıklar öne çıkarken böyle edebi başlıkların gerekli ilgiyi görmemesi saçma geliyor. sanırım edebiyat seven bir sözlük değiliz

hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki

"sahi sarkıntılığa girer mi acaba; ayrılırken gözlerimin sana sulanması.." ~cemal süreya

"bir kadını ortadan ikiye böl yarısı annedir, yarısı çocuk, yarısı sevgili yarısı aşk. duyanlar bunu bilmez, görenler anlamaz bunu yarısı rivayettir, yarısı gece."

sevdiğim şair en sevdiğim şiirini de koyuyorum şuraya. üverci̇nka böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden en uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor bütün kara parçalarında afrika dahil aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun eksik olma yatakta yatmayı bildiğin kadar sayın tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının ben böyle canlı saç görmedim ömrümde her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor bütün kara parçaları için afrika dahil senin bir havan var beni asıl saran o onunla daha bir değere biniyor soluk almak sabahları acıktığı için haklı gününü kazanıp kurtardı diye güzel birçok çiçek adları gibi güzel en tanınmış kırmızılarla açan bütün kara parçalarında afrika dahil birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek i̇ki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna diziyorlar bütün kara parçalarında afrika dahil burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok aklıma kadeh tutuşların geliyor çiçek pasajında akşamüstleri asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor bütün kara parçalarında afrika hariç değil cemal süreya

tam olarak bir üstteki entry'nin en sevilen yerini "boynun diyorum boynunu benim kadar kimse değerlendiremez" hayatımıza katmış şairdir.

üvercinka kitabı her daim montumun cebinde, baş ucu kitaplarımdan biri.

aşk ve cinselliği harmanlayıp şiirlerinde bambaşka bir ritim tutturan şair

"sizin hiç babanız öldü mü" şiiri ile hayatıma dokunan güzel bir adam

ne çıkar yanımda olmasan kalbim senden ibaret değil mi uzaktan sevmek zor demişsin etme sevdam görmeden sevmek ibadet değil mi cemal süreya 9 ocak ölüm yıldönümü olan bu günde özlemle ve saygıyla

“git”diyorsun da olmuyor işte git demekle, her şeye rağmen gidemiyor insan. ben de sana 'sev” diyorum mesela. sevebiliyor musun?

'aynı şehirde sen varsın, ben varım ama biz yokuz.'

sıcak nal,üvercinka,göçebe,sevda sözleri ve şapkam dolu çiçekle eserlerinden birkaçıdır.

''ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti çünkü iki kişiydik''

''ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası''

gizli saklı gülüşleri olan herkese gelsin; "sonra gülüşün geldi aklıma, dedim ki, yine olsan yine severdim seni..."

bugün onu kaybedişimizin 29.yılı sevgi ve özlemle anıyorum "ben seni düşünüyorum seni hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi kalbim diyorum kalbim daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi aşkı anılar besliyor düşler kadar bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır sevgi eskidikçe sevgi."

"fotoğraf çektirmek için yan yana getirilmiş iki nesne değiliz biz güvercin curnatasında yan yana akan iki güverciniz mesafeler birleştirdi bizi bir de sözler razı olma hiçbir sessizliğe biliyorsun seni seviyorum"

biyografisini şöyle tanımlamaktadır: ''1931 yılında doğdum. 1937 yılında annem öldü. 1944 yılında dostoyevski’yi okudum. o gün bugündür huzurum yoktur. biyografim bu kadar.'' ---------- mutlu olmanın yolunu, karşıdakini mutlu etmek sanıyorduk. yanıldık! çünkü ne kadar mutlu ettiysek, o kadar yalnız kaldık. ----------

elimde sevda sözleri üvercinka ve üstü kalsın var. güzel diyebileceğim şiir sayısı 10'u geçmez. çok gaddarca yazdım galiba. köşe yazıları daha güzel.

Sezai karakoç ile girdiği iddayı kaybedip soyadındaki 'y' harflerinden birini kaybetmiş şairimiz. Eğer sezai karakoç kaybetmiş olsaydı 'a' harflarinin birinden vazgeçip 'karkoç' olacaktı.

“Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu Namussuz bir çağ bu, biliyorsun.”

Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor Bütün kara parçalarında Afrika dahil

''merdivenlerin oraya koşuyorum, beklemek gövde gösterisi zamanın; çok erken gelmişim seni bulamıyorum, bir şeyin provası yapılıyor sanki. kuşlar toplanmışlar göçüyorlar keşke yalnız bunun için sevseydim seni.'' (1931-9 Ocak 1990)

Açık çay içerdi hep. Demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş, öyle derdi. Üstadın ölüm yıl dönümü imiş bugün. Ruhu şad olsun.

Dilsizdir benim acılarım Konuşmazlar kimseyle Sadece benim canımı acıtırlar Hem de hiç hak etmediğim halde Çok sevdiğim bir şair, bir üstaddır. Kendisi 09 ocak 1990 da aramızdan ayrıldı ruhu şad olsun

Eşdeğeriyle yan yana yürürken Cehennem sokağında birey olmak Ve en inceldikten sonra ilkel sözcüklerle konuşmak seni Saat beş nalburları pencerelerden Madeni paralar gösteriyorlar Yalnızlığı soruyorlar yalnızlık Bir ovanın düz oluşu gibi bir şey Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka Keşke yalnız bunun için sevseydim seni

“Ölüyorum tanrım Bu da oldu işte. Her ölüm erken ölümdür Biliyorum tanrım. Ama ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir... Üstü kalsın...”

"sen yüzüne sürgün olduğum kadın karanlık her sokaktaydın gizli her köşedeydin" en sevdiğim dizesi...