birine mesaj atmamak için kendini tutmanın en güzel yolu

ya şimdi bana kızacaklar olabilir. ama ben bu "ini misij itmimik için kindimi zir titiyirim..." furyasınden cidden haz etmiyorum. ne küçülüyorsunuz lan bu kadar? amk sanki iki çocukla sokağa atılmışlar. girdikleri triplere bak. alt tarafı size önem vermeyen biri için hiçbir şey yapmayacaksınız. bunu kömür madeninde mesai yaparmışcasına zor bir eylem olarak algılayıp, özümseyerek yaşamanız harbiden salaklık. hirkisin dirdi kindini biyiktir... aman ne matah! peki her batan kıymığa kazık muamelesi yapacaksanız, yarın öbür gün sahiden kazık yediğinizde ne yapacaksınız?

telefonu domuz inadı olan kardeşe bırakmak.

mesaj atılacak kişiyi öldürmek meseleyi kökten çözecektir (bkz: mesaj yerine kurşun atmak)

telefona ‘sakın arama ve mesaj atma’ diye numarasını kaydetmek

başkasına mesaj atın

telefonun çekmediği, i internetin olmadığı yerde çalışmak

birine mesaj atmak için kendimce olan haklı sebeplerden kurtulup, kendimi tutma yolundan acilen vazgeçip bu düşünceden vazgeçmek adına kendimi ikna etme yoluna girerdim. kişisel konuşma, iç motivasyon, psikolog, yeni hobi arayışı...

(bkz: akıl) ergen veya ergen zihniyetli bir şahsiyet değilseniz eğer, size yamuk yapan birisinin yediği boku görmezden gelip mesaj atmak isteyecek kadar akılsız olamazsınız. yani ergen olmadığınız sürece akıl önemli ve yeterli bir etken.

kendi hayatınıza odaklanmanız ve onu doldurmaya çalışmanız gerekiyor. kişilerle değil de zevk aldığınız aktivitelerle bunu yaparsanız daha sağlıklı bir yol seçmiş olursunuz. i̇lk başlarda zor gelse de belli bir tempodan sonra aklınıza bile gelmeyecektir. inşirah suresi'nde öğütlendiği gibi, "o halde, bir iş ve oluştan boşalır boşalmaz yeni bir işe koyulup yorul!"

sonrasını düşünmek

tutmayın arkadaşlar atın, sonu güzel bitmese bile içiniz rahat edecek

içine atmak çok kötü bir şey tutmayın, atıverin gitsin. içinizde kalacağına arşivde dursun.

birine mesaj atmak için neden kendinizi zor tutasınız ki. kendinizi tutacak duruma geldiyseniz zaten yazın

bahsetmek istediklerini mektup haline getirip bir kenara kaldırmak. bende işe yaradığı oluyor en azından.

tutmamak

uzun yola çıkmak, varsa arabayla yoksa otobüsle. ben genelde atlıyorum arabaya, bi tekirdağ yada sakarya falan yapıp geliyorum, inanılmaz rahatlatıyor

ağır idman gerektirir. mümkünse komando eğitimine tabi olun. ama "benim öyle bir imkanım yok. kendi çapımda neler yapabilirim?" diyorsanız şahsi tavsiyem; rocky balboa misali kar kış kıyamet bir zamanda devletin vergi almayı bile unuttuğu bir dağ evine kapanıp sabah akşam kendinizi spora vurabilirsiniz. o da minimum ha. güne iki parmak şınavla başlayacak, uykudan önce gölge boksu yapacaksınız! her gece yeminler edeceksiniz! bitecek! cebinizde yirmi dört lira olacak. ama canınızın istediği meyve suyunu bir türlü alamayacaksınız... not: (#2333564)

atmazsam ölür müyüm diyorum, ölmediğime kendimi ikna ediyorum sonra da atmayı unutuyorum

beni nasıl sinir ettiğini hatırlamak, iyi bir yol değil çünkü tekrar sinir olup yazasım geliyor o yüzden umursuz olmaya dewamke

en son mesajında verdiği tepkiyi düşünmek. (bkz: olmuyorsa zorlamayacaksın)

Böyle bi kriz yaşıyorsanız muhtemelen o kişi yazmanızı istemiyordur isteseydi sizi böyle düşündürmezdi yaziyim mi yazmiyim mi diye o yüzden salın yazmayın yani

Atacaksanız atın. Keşkeniz olmasın. Bir arkadaş tavsiyesi.

Yaptıklarınız için değil yapmadıklarınız için pişmanlık duyun o yüzden atın gitsin kafanızda ‘Ya atsaydım’ düşüncesi kalmasın. Keşkelerle yaşanmıyor

Atmaktır. Ondan sonra o tepkisini aklınızdan çıkarmamaktır.

Atmamanız gerekiyordur, defalarca kez kendinize hayır atmıcam dersiniz, en mantıklı şeyin bu olduğuna binlerce defa karar verirsiniz ama yine de atarsınız Kalp vs beyin savaşında kazanan kalp olmuştur. Ama sonra görüldü bile yemezsiniz çünkü karşınızdaki mesajınıza bakmayı tenezzül bile etmez.

ne gereği var boşu boşuna canımızı sıkmanın. Bazı şeylerde içimizde kalsın amann.

Oyun oynamak. Geçmişte yaşadığım böyle bir durumda bir arkadaşım önermişti bana da. Gerçekten efsane işe yarıyor. Açtım pc'de bir oyun başladım oynamaya derken kendimi öyle kaptırdım ki saatlerce abur cubur eşliğinde oynadım oynadım derken akşam o kişi bana mesaj attı ama oyun o kadar keyifliydi ki cevap yazmamıştım oyuna devam etmiştim aramıştı hatta açmamıştım

aranızda ona mesaj atmaman gerektirecek ne yaşadığınızı hatırlamak.

Sizi en çok üzdüğü mesajı ss alıp duvar kağıdı yapın :d

o sana atmadan duruyor sen de ona atmadan dur

Mesaj atacak kimse olmaması... Yıllardır firesiz işleyen taktik. Nereden biliyorsun diye sormayın...

"seni istemeyene gidemezsin"

Duyulan bütün güzel duyguları (sevgi, özlem, hasret vb) sinire dönüştürmesine izin vermekten geçer. Öyle ki, artık adını anımsadıkça mesaj atmak şöyle dursun o tarafa bakma, ilgilenme isteğinizi bile kaybedersiniz. Edit:imla

Kendini telefon bağımlılığından kurtarmak.

önceden attığın onca mesajın bir boka yaramadığını hatırla ve sakince telefonu bırak

Yoğun bir işte çalışmak

daha önceki yazdıklarında yediğin görüldüyü ve sana olan tavrını hatırla

Uyumak

hemmen derhal bi an önce mekanını , muhabbetini ,ortamını değiştir , oyalanacak birşey bul kendine.. spor yapmak, dısarı çıkmak, alışverişe gitmek, arkadaşlarla buluşmak gibi..

Bence olmaması daha iyi o yüzden atın olmucak gibi olursa kötü.

Son donemde mücadele ettigim konudur kendisi Kitap okunur Yogun tempolu calisma hayati etkili olur Yürüyüş yapilabilir Yakin arkadaslar darlanir Notlara vs bi yerlere yazilir ona yazılıyor gibi, etkili yöntemler bunlar

eskiden şöyle dertlerimiz vardı.. böyle kendimi yıprattığım, yazmamak için zor durduğum ama yine de yavru köpek gibi yazıp günün sonunda üzülen taraf olduğum zamanları hatırlıyorum. şimdi bırakın kendimi tutmayı bir insana yazmak için çabalayamıyorum bile. uzaktan izliyorum fark edilmeyi beklermişcesine.

Asla kendimi tutmam. İyi yada kötü yazarım :))

mesaj atacak başkasını bulun.

Çünkü isteseydi o yazardı arkadaşlar yani ben eskiden çok kendimi tutamazdım aman içimde kalmasın aklımda kalmasın diye yazmalarım falan filan ama ne öğrendim biliyor musunuz bazen 1 adım geriye çekilmek gerekiyor ve bırakın eğer istiyorsa o size yazsın o dizilerdeki gibi istiyor ama yazmıyor falan yok gerçek hayatta yani isteyen insan bir yolunu bulur yazar absürt bişey de yazar saçma bir konudan da girer ama yapar yani kısacası eğer çoğunlukla sizin çabanızla ilerleyen / zamanında o şekilde ilerlemiş bir ilişki varsa ortada iletişim kesilirse siz geri adım atın