beklemek

geriye kalan şey sabırsızlık, tedirginlik ve heyecan duygularından bir kombinle beklemekti. bekledim. beklemek insanın içini kavurur. ve ne ironileri, insan hep bekler. doğmayı bekler, büyümeyi bekler, iş sahibi olmayı bekler, sevgiliyi bekler, bebeği bekler, ölümü bekler. hayat beklemektir aslında. yaşamayı beklemekle azrail'i beklemek arasında geçen süreye "yaşadı" derler. o süre tamamlandığında da vadesi doldu... sanki insan ödenmesi gereken bir banka borcuymuşçasına... belki de öyledir, ölüme borcu olan bir tanrının, aylık kredi taksitleriyizdir. mezar taşı gibi düşüyor yağmur - batuhan dedde

yanlış yolda yürümek , doğru yolda beklemekten iyidir.

bazen neyi beklediğini bilmezsin ama hissedersin bir beklenen var.

biz gemiyi değil beklemeyi sevdik.

beklemek hakkında hiç birşey yazamıyorum...

ömrümüz hep bir şeyleri beklemekle geçiyor

bekle dedi gitti

neyi beklediğine gore değişir kavusmayi mi ?ayriligi mi ? dogumumu ? sevdigini mi ? ben hic unutmam ablamin gideceği saati bekliyoduk evde annem sey demişti terayagini sanki eritiyolar o saate kadar tam giderken de dokuyolar kalbimin uzerine.

beklemek, şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.

birini yeterince uzun beklersen eninde sonunda gelmek zorunda kalırmış. şehir efsanesi değil, gerçek. ama 1 yıl ama 10 yıl sonra.

neyi beklediğimi bilmeden geçirmişim bunca zamanı şimdi beklemeye değecek bir şeylerin var olduğunu hissediyorum. duvarlarımın arasından sızıyor içime ya tamamen bulanıcam katranıyla ya da pas tutmuş kapılarımı sonuna kadar açıp göğü kucaklatacak bana. beklemek zaman yarası can karası..belki benim beklediğim değildir belki de bu hayatta rolüm bekleyen olmaktır sadece bilinmez ,tek bildiğim beklemeye değecek biri var !

şu hayatta 2 şey beni aşırı üzüyor efendim. ilki herkes gibi sevdiklerini kaybetmek , ikincisi sevdiklerimin benden gitmesi. o kadar çok yaşadım ki. ismail abinin kireçburnu sahilden el sallaması gibi , her gidenin ardından el salladım. onları orada bırakıp hayatıma devam edemedim. çünkü giden her kişi benden bir parça ile , bir can ile gitti. bekliyoruz efendim. sevmeyi bilmeyene inat , beklediği uğruna ömrünü adayamayana inat , kimsenin yarım kalmaması umudu ile bekliyoruz ...

en nefret ettiğim şey,bekletene kafa göz dalasım gelir

o gemi bir gün gelecek biz o gemiyi bekliyoruz hala umudumuz tükenmiş olsada

"ki beklemek en korkunç halidir yaşamanın." (bkz: leyla ile mecnun replikleri)

beklerken acı çekiyorsun ama bundan zevkte alıyorsun dedi. insan sonunda onun olduğunu bilip nasıl beklemez,hayalinden nasıl zevk duymaz deyiverdim

hep bekliyoruz zaten amina koyim

şu hayatta beklemek kadar bed bişey yok neyi veya kimi beklediğin önemli değil

geçen gün "beklettim kusura bakma" dedim. "beklemek değil sensizlik harap etti beni" dedi. yayayay

17 nisan 2014 den beri birisini bekledim.iki defa duygularımı ifade ettiğim mesaj attım ikisinde de istemedi beni olsun dedim bişey kaybetmedim. 26 eylül 2016 da kendisi geldi konusmaya basladık 5 subatta sevgili oldum hersey güzel giderken ( yani bana göre ) bi anda benden ayrılmak istediğini söyledi sanki üç yıl boyunca onu sevdigimi bilmiyomuş gibi ortalıkta bıraktı. neden diye sormadım çünkü vicdanını rahatlatmak için geldiğini biliyodum ama belki gercekten o da bana karşı bişeyler hissediyodur diyerek kendimi avuttum yani diceğim o ki beklediğiniz insan günün birinde gelirse hayatınıza alırken iki kere düşünün emin olun ki tanıdıgınızı zannettiğiniz kişi hayatınıza girip cıktıktan sonraki insanla alakası olmuyo

ben 14 yıldır half-life 3 çıkacak diye bekliyorum. senden mi vazgeçicem ?

i̇ş çıkış saatini

beklemeyi bilen insanların isimleri otobüs duraklarına verilmeli.

beklemek sorun değil. sonu güzelse bir ömür beklenir. önemli olan beklenen şeyin buna değmesi.

geceleri odamın penceresini açık bırakıyorum ki olur da gelirsen göreyim, daha nasıl anlatabilirim?

(bkz: beklemek cehennemdir der shakespeare) (#1954264)

her gece penceremde. o sokağa geleceksin elbet cacık. ben beklerim diyorum, diyorum da tükenmekten çok korkuyorum be.

kimi zaman bir cift gözü,kimi zaman iki kelimelik sözü duymayı istemektir.

ruhu en çok yoran tüketen eylemlerden biri. hele ki beklenin varlığınızdan haberi dahi yoksa.

ömrümün tamamı yiaa jsdjadjaskldjas

beklemek masraflı şey.sigara yaktırıyor, içki içtiriyor,hayal kurduruyor.

neyi beklediğini bilmeden beklemek var bi de

sevdiğim bir ali lidar şiiri. ismail abi'yi çağrıştırması hasebiyle yeri bende çok ayrıdır. (bkz: bu acı geçiyor mu) --- spoiler --- – gitti.. – sen ne yaptın? – hiçbir şey – hiçbir şey mi? – ağladım sadece. önce sessiz sessiz ağladım, ses çıkartmadan ve gözyaşlarımı akıtmadan; sonra bağıra bağıra ağladım. bazen sadece gözlerimle bazen de bütün vücudumla sarsıla sarsıla. – o ne yaptı peki? – bana mı? – sana, kendisine.. neden gitti yani? – bilmem.. gitmesi gerekiyormuş. kafası karışıkmış, kendini iyi hissetmiyormuş benim yanımda. – sevmiyor muymuş seni? – seviyormuş aslında, ama kafası karışıkmış işte. – tutsaydın ellerinden, bırakmasaydın. gözlerini gözlerinden kaçırmasına izin vermeseydin. o zaman gidemezdi belki. – denedim. ama beceremedim. gücüm yetmedi. – ama böyle de olmaz, gidelim hadi.. – nereye? – kimsenin kimseyi üzmeyeceği bir yere. üzüntünün tedavülden kalktığı bir yere. insanların ağızlarından çıkan her sözün doğru olduğu, sevmenin gerçekten sevmek anlamına geldiği bir yere.. – var mı öyle bir yer? – var.. ama biraz uzak. üstelik geri dönmek de mümkün değil. – isterdim. ama.. gelemem. – neden? – beklemem lazım. – onu mu? – evet. – gelir mi? döner mi tekrar? – bilmem.. – neden bekliyorsun o zaman? – belki gelir. belki ne olursa olsun umudumu kesmediğimi, ağlamamın vazgeçmek demek olmadığını, eğer geri dönerse yaralarını iyi edebileceğimi fark eder. yalnız kalınca içi acır belki onun da. eksikliğimi hisseder. ensesine dokunmamı, saçlarını okşamamı ister belki. belki gelir.. gel der belki.. – ya gelmezse? – beklerim ben. usul usul beklerim. ses çıkarmadan, sadece yağmurlu havalarda ağlayarak beklerim. hem ya gelirse. – haklısın. o zaman gelmiyorsun benimle? – hayır.. – hoşça kal o zaman. – bakalım.. --- spoiler ---

hiç gelmeyecek birini bekler insan, gelecek olanı niye beklesin ki zaten hep bir elde edemediğini elde etme isteği hep bi hırs oysa ki çevremizde okadar güzel insan var ki bize aşık olan, bizim kankamız olan... vs ama hepsini geçtik ailemiz var ve onlar olduğu sürece birini beklememiz saçma aslında. ama yine de biz bizi üzeni bekliyoruz. aşk mı, hırs mı, nefret mi, sevgi mi, minnet mi bilmiyorum ama bekliyoruz işte

ne hasta bekler sabahı ne taze ölüyü mezar ne de şeytan bir günahı seni beklediğim kadar geçti istemem gelmeni yokluğunda buldum seni bırak vehmimde gölgeni gelme, artık neye yarar?

çok hoşuma giden bir söz var. sevmeyi beklerken, beklemeyi sevmişiz atarlı giderli ama küfür kadarda etkili bir söz bence.

konu fark etmeksizin ,hayatımda en nefret ettiğim durumdur (bkz: otobüs beklemek (bkz: birini beklemek) ) (bkz: mesaj beklemek)

her yerimi amına kodumun sivrileri yedigala gelmedi amk kızı dicektim ki bunu yazarken geldi. (bkz: iti an çomağı hazırla)

"beklemek gövde gösterisi zamanın"

peki ya beklemek? beklemek, şimdi hiç duymayan birine, dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.

sen bekliyorsun da dünya dönüyor be canım

yaşamak mı bu, yoksa bir ölümü beklemek mi körcesine?

geleceğini bilsem bı 5 sene daha beklerdim. hatta ne 5i bi ömür beklerdim. ama sen her defasında bana gelmeyecegini bağıra bağıra sustun.

beklemek dürüstlüktür,beklemek çocukçadır saftır,vazgeçememektir beklemek,kızdım ama burdayım gitmedim gidemiyorum demektir beklemek umuttur beklemek...

umarım beklemeyi bi kenara koyup çabalama evresine çok geç olmadan geçersiniz,.,.,.,.,.,.

onu beklemeyi bile seviyorsun ama o başkasını seviyor

bir de mesainin bitmesini beklemek var tabiii

başkasını seven birinin seni sevmesini

beklemek zordur, sabır ister. duruma göre zorluğu değişen şeydir. ben asker bekliyorum, sabırla. artık ne kadar zor olduğuna siz karar verin. #şafak46

öldürür. öldürmediyse süründürüyordur.