babanın söylediği unutulmaz sözler

Sana her zaman güvendim benim yüzümü bir kez bile yere düşürmedin, seninle gurur duyuyorum oğlum demişti. O an aklıma lisede devamsızlıktan ötürü habire okul müdürünün babamı çağırması aklıma geldi, sayılmıyormuş demek ki o.

sevmeyi öğrendiğimde çoktan büyümüştün.

(bkz: Annenizi üzmeyin) (bkz: Size ne dayanır ki zaten?! (bkz: Ne kadar? Tamam git pantolonumu getir.) En unutamadığım; "Sizi pislikten kurtaran herkes dostunuz değildir, sizi pisliğe düşüren herkes düşmanınız değildir. Pislik içine düstüyseniz çeneninizi kapalı tutun."

sen benim tek zaafımsın

'senin olmayan hiçbir şey de gözün, gönlün kalmasın' derdi rahmetli babacım

Her ağladığımda " ben gittiğimde evin reisi sen olucaksın, böyle her şeye ağlanmaz ki!" demesi. (Sürekli yurt dışına gidiyor) Millette prenses gibi davranıyolar ben de ev reisliği, avize bağlama, tv montaji, makine hortumu tamiri, duvar boyası yapıyorum bu nedir yaaa

4 kardeşiz, her evde zaman zaman olan sıkıntılar bizim evde daha sık oluyor. Çünkü birinin sıkıntısı bitiyor diğeri başlıyor. Babam evdeki sorumlu olan kişi benmişim gibi davranır hep. Erkek kardeşim bir hata yapar önce bana hesap sorar, kız kardeşimin bir problemi olur ondan önce benimle konuşur. Bu durum benim sırtımda bi kambur gibi olduğu için hep rahatsız olurum, duruma göre ya çok üzülürüm ya çok sinirlenirim. Neticede bi şekilde benden kaynaklı olmayan sorunlarla ben cebelleşmiş olurum. Hiç kimse bunun farkında değil diye de çok üzülürüm. Hani tamam ben yine bu sıkıntıyı çekeyim ama en azından sırtım sıvazlansın, gözümden anlaşılsın yorgunluğum falan isterim. Bir gün yine bir problem yaşandı evde ve yine benimle alakalı olmadığı halde en çok üzülen ben oldum. Epey ağırıma gitmişti. Ertesi gün babam aradı, hiç konuşmak istemiyordum ama ince ince girdi konuya “Şu evde artık bir şeye de sen sebep ol da senin yüzünden kavga edelim olmuyor böyle” diyip güldü. Ben de güldüm. Sonra “Ben senden razıyım, Allah da senden razı olsun.” dedi. Bu kadar kolay mıydı kırgınlığının geçmesi diye düşünmeyin. Çünkü yıllarca bunu duymak istedim, içinde ‘mecburen’ bulunduğum durumun sadece ben farkındayım sanıyordum. Benden özür dilenmesini de beklemedim bana teşekkür edilmesini de. Sadece anlaşılmak ve ufacık bi mahcubiyet görmek. Hepsi bu. Babamın bana söylediği ve unutamadığım bi sürü sözleri var. Ama şu an bunu hatırlamak istedim :)

İşe yeni başladığımda, abim de o zaman yeni işe girmişti, büyük abim zaten çalışıyodu, şey demişti babam “bundan sonra sizi gaz,su,elektrik diye çağıracağım” adhshsjsjjsjs

küçükken bayramda hep konak'a giderdik gezmeye. bi' zamandan sonra artık 2/3 bayramda bir gitmeye başladık. biz büyüdükçe babam sürekli annemle bizsiz bir yerlere gitmeye başladı. hiç unutmam annemle iki ikiye konuşurken "peşinde 4 çocuk nereye gitcen, insan utanır" demişti yaparken bize sormuş gibi. o zamandan sonra da götürmek istediğinde biz istemedik zaten. kırıldık bir kere..

Hayat her zaman toz pembe olmayacak Lise yıllarımda böyle derdi babam hep

Evlensen evine de gelmem...

Benim sana bıraktığım en büyük mirasım soyadım ve benim oğlum olman olacak. Herkes nasıl beni diğerleriyle aynı kefeye koymuyorsa seni de koymamalı. Ben sana güveniyorum vesaire. Sana layık bir evlat olamazsam suratıma sıçayım reyis.

bir zamanlar en büyük hayalim olan sınavdan gözyaşlarıyla çıkınca "sen değil onlar güçlü bir kız kaybetmiş olur, üzülme" demesi.