baba

sürekli belgesel izleyen, elinden kitap düşmeyen, kültürlü olmak konusunda master yapmış şahane insan.

babam,kardeşlerim ve benle arkadaş gibi değildir soğuk bir ilişki vardır babamın bize sarıldığını hatırlamam mesela ama bizim arkamızdadır her zaman dün sabah kedim dışarı çıkmış sabah ama akşama kadar gelmedi merak ettim terasın kapısı açık oraya çıkıyor genelde gittim baktım kedim yok ama sesi geliyor bi yerden durdum ve sesin havalandırmadan geldiğini fark ettim havalandırmaya baktım telefonumun flashını yakıp kedim oraya düşmüştü ve havalandırma baya derin nasıl çıkartırız telaşına düştük hayvan acı çekiyordu itfaiyeyi aradık gelip yardım edin diye tama deyip gelmediler napalım diye düşünürken giriş katın havalandırma penceresinden babam kendini sarkıttı aşağı inip kediyi çıkarttı kolu falan yırtıldı dar olduğu için ama kedimi kurtardı işte o an iyi ki babamsın diye içimden geçirdim çıkınca ise seni seviyorum baba deyip sarıldım iyi ki babamsın dedim siz siz olun geç olmadan onu sevdiğinizi söyleyin

izlemek bi nasip olmadı :/ çok uzun beee değer mi kardolar.

hayatta olduğu halde bana hiç var olduğunu hissettirmeyen insandır.küçükken koşa koşa sevinçle kapısını açmadığım insandır. benimle ilgili hiçbir sorumluluğu üstüne almayan bana beni bu dünyaya getirmekten başka hiçbir katkısı olmayan insandır.

kızan, karışan, sinirlendiren. koruyan, sarılan, özlenen; mânası yokluğunda daha iyi anlaşılan kişi. birçok dilde benzerlik gösteren kelime, ba çocuk sesinden türetilmiştir. ve işte o, benim hayatta en çok sarılmak istediğim adam. giderse eksik değil yarım kalacağım, en büyük korkularımdan biri onu kaybetmek olan, yerini kimsenin alamayacağı, sevgisini gösteremese de gülüşünden, kelimelerin ardına sakladığı o sıcaklıktan benim iliklerime kadar hissettiğim o adam işte. hayattayken değerini bilmen gereken o iki kişiden biri. sevilesi adam. babam.

az önce babam geldi ''sen bu saate ne yapıyon burda amın oğlu'' dedi yatmaya gitti aq çok net adam xd

çoğu kişinin en sevdiğidir hayatında ama benim için hiçbişeydir , gereksizdir sadece dert verir

suan ki en büyük sızım

fenerbahçe taraftarı tam olarak bu adam. iyi günde ayrı bir mutlu, kötü günde ayrı bir seviyor. adam vitor pereira'ya sahip çıkıyor, sırf fenerbahçe'nın başında diye. yenilince takım sesi çıkmıyor, yenince ondan keyiflisi yok. emenike'yi bile affetti takımı affetsin diye. milli takıma alper'i almadı diye fatih terim'in kulaklarını fazlasıyla çınlattı.

iki damla damla gözyaşımla satıldım pazarlarda babam. ağlama babam. ağlama bu dertler elbet biter babam. kırdılar yüreğimi, sürgünlere yolladılar sabah dörtte yangınlarla ama sen ağlama babam.

kızının düğün ile ev masraflarını üstlenmişçesine kara kara düşünen adam. kulağına "cebinden kuruş çıkmadı, rahatlasana biraz" diye fısıldamamak için kendimi zor tutuyorum.

yazın karpuz kesmekten sorumlu memur. evimizde karpuz yememesi gereken tek insandır hastalığından dolayı ama hep o keser ve bizi çağırır. tabi kendisi de haylü yüksek dozda alır adamın ruhu isyankar bi kere.

ada'm beni evden yollamaya çalışıyo aq nasıl bıktıysa

bu dünyada en nefret ettiğim varlık.

ölmesi için çok dua ediyorum.

yaşıyor olması için herşeyimi verecegim adam

dilimin söylemeye alışık olmadığı kelime

kırıldığım adam. niyetinin beni kırmak olmadığına adım gibi eminim fakat emin olduğum kadar da üzülüyorum. bunları yazarken bile söylediği cümleler tek tek boğazımda düğümleniyor. ne olursa olsun baba işte, seviyorum. çok seviyorum. :)

bir hecenin tekrarlanması ile ortaya çıkabilecek olan en anlamlı ve değerli kelime. rakipsiz, en iyisi.

boşluk

bugün yemekte hangi spora yöneleyim soruma beni süzdükten sonra bu gidişle sumo güreşi diyen mükemmel varlık

kimine armağandır kimine imtihan..

hiç düzgün bi ilişkimiz olmadı. mesele elini omuzumda hissetmem. onu da hissettirmedi hissetmedim. en son nafaka davası açtım diye evlatlıktan reddetmişti sonra aramız düzeldi vs ama durumumuz çok iyi olmadığı için nafakayı alabilmek için icraya falan da verdim. ayın 15nde arayıp tekrar evlatlıktan reddecekmiş gibi hissediyorum.

"en zayıf noktam sendin baba. kırdın, üzdün ama en büyük zaafım sendin. ilk aldanışım, ilk kalp kırıklığım, ilk üzüntüm hep sendin." "neden eve dönmekten ibarettir hayat,bütün evlerin en mükemmel hatasıdır baba" bu iki söz nerde karsıma cıksa, ne zaman aklıma gelse icim acır, o kadar güzel tanımlar ki babayı. o kadar icten yakarıslar saklar ki icinde. iste baba olmak cocugunuzun olmasıyla olmuyo malesef, babalık yaptıgınızda ancak baba olabiliyosunuz bunu anlamak anlatmak lazım bütün babalara. cünkü baba ne kadar yıkarsa, cocuk o kadar güvensiz oluyo..

baba.. ancak bi yerlere yazabildiğim başkalarından duyabildiğim kelime benim baba.. yaşıyor mu evet yaşıyor hayatta, bi yerlerde hayatına devam ediyor ama nerede kiminle nasıl? bazen diyorum keşke ölseydi de öyle alışsaydım yokluğuna böylesi çok acı baba yemin ederim çok acı. hiç bi erkeğe güvenememek ama aynı zamanda her şefkat gösteren erkeğe koşmak kollarını açmak sonra tekrar en dibe vurmak hani derler ya siz hiç babanızı kaybettiniz mi diye ben ettim hemde defalarca. küçük bi çocukken daha henüz 5 yaşındayken öz amcamın taciziyle öğrendim hayatı sonra babamın kardeşi uğruna kızından vazgeçmesiyle pekiştirdim acıları. babam beni dövmesin diye pılı pırtımı elime verip beni banyoya kilitlemek anahtarı da üst komşuya vermek suretiyle beni koruyan annemden öğrendim anneliğin ne kadar yürekten olduğunu. ben affetmiyorum baba seni allah affetsin.

ölse bir gün ağlar kurtulurum diye düşündüğüm adam. aynı odada kalıyoruz. yatağı ayakucumda. yatağın titrediğini fark edince kafayı kaldırıp baktım buna, kafayı falan sallıyor çenesi bir garip hareketlerde bulunuyordu. kalkıp yanına gidene kadar binbir düşünceden geçtim. ışığı yaktım, tepesinde dikildim izledim öylece. mal gibi. can çekişir gibi hareketlerini bırakıp uyandı birden, beni görünce irkildi. rüya görmüş. bunu duyunca az bi rahatlık çöktü, o rahatlıkla birlikte babamın göğsüne çöktüm ben de bıraktım kafamı. 5 dakika falan durdum öyle iki büklüm, belimin altı hala ayaktaydı. o 5 dakikada da yine binbir türlü şeyler düşündüm. sayısız ölümlerle tanışmış, baba dediği başka bir adamı kucağında allaha teslim etmiş bir ben, nasıl düşündüm böyle pis, böyle iğrenç? bir insanın, bir babanın ölmesini diledim. yakın zamanda varlığını sorguladığım tanrı, mesajını babama bir rüya göstererek bana verdi. baba, şöyle bir düşününce, babalar sağ olsun ya.

ben başka bir şehirde üniversite okuyorum ve babam da şehirdışında çalışıyor yılda birbirimizi sadece tatillerde görüyoruz galiba o bile olmuyor bazen. babanızın değerini bilin.

benim yoktu be bir babam yoktu. büyük enişteme baba derdim bende yerini doldurmaya çalıştım hep yeri geldi eniştemle yeri geldi sevdiğim adamla. hiç dolmadı ama. böyle küçükken okulda kızlar babalarını ne çok sevdiklerini anlatırlardı ben sevemedim babayı sevmek denir bilemedim. okul çıkışında babaları gelirdi onları almaya ellerinden tutarlardı, bir keresinde saatlerce izlemiştim o görüntüyü onlar öyle gitmişti ama ben parka oturup ağlaya ağlaya kafamda izlemiştim o görüntüyü. ne zaman baba kelimesi duysam içten içe canım yanar gözlerim dolar. babası yanında olan herkes kıymetini bilsin.

don carlone

seni çok seviyorum :)

nefestir,olmazsa olmazdır. candır can.

çocukken en çok kimi seviyosun sorusuna verdiğim cevap. şimdilerde annemi her üzdüğünde birer birer pişman oluyorum bu cevaplardan. (ama yine de allah eksikliğini vermesin orası ayrı)

baba diyince hep babamdan yediğim dayaklar gelir aklıma ama yinede seviyorum babamı adam ben de stockholm sendromu yarattı

bir babam varmıs gibi hic hissetmedim

bir kızın ilk aşkı babasıdır. bu yüzden ilk yarasını da ondan alır. o yakışıklı kahramanının bir bakışı bile yeter bazen darmadağın etmeye kızını..

bizim pederde de ne koltuk sevdası varmış heh. hem kardeşime hem de bana hükümdar anlamına gelen isimleri koymuş. oysa iki ismi topla, bir recep tayyip etmiyor... (bkz: oğuzhan) (bkz: kaan)

nazım hikmet. --- spoiler --- her yılbaşında  sana söyleyecek  bir tek  sözüm var:  "seni ne kadar çok seversem  o kadar  çok olsun ömründen geçen yıllar..."  baba!  babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım!  ne zulüm, ne ölüm, ne korku  başımı eğemez!  yalnız senin elini öpmek için  eğilir başım.  babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım... --- spoiler ---

hah yok işte

1 gün önce gel diyo gidemiyosun. 1 gün sonra bi gidiyosun yatıyo orda. dokunuyosun buz gibi. inanamıyosun ki, baba o çünkü ölür mü babalar? camii'ye getiriyolar tabutu izliyosun ama inanmıyosun içindekinin baban olduğuna. üstüne toprak atıyolar bağırasın geliyo babam o benim diye ama yapamıyosun. sonra düşünmeye başlıyosun, korkmuş mudur acaba? dediği lafların anlamını çıkarıyosun, "18ine gel karışmayacağım" 18. yaşını birlikte geçiremiyosun. çok özlüyosun, arkanda duran birinin olmadığını kabulleniyosun. bi süre sonu bulurum umuduyla düşüyosun. çoğu kez al yanına beni de diye dualar ediyosun. yarım olarak hayatına devam etmeye çalışıyosun. bunların sonunda da en büyük terk edilişinin hikayesi çıkıyo ortaya. baba.

yine bir yerlerde benden bizim zibidi diye bahsediyordur.

anneye şiddet uyguluyorsa baba kelimesini boşa taşıyordur

geldi biraz önce yemek yedik. konu nasıl oldu bilmiyorum gratis'e geldi. bugün indirimde ya ondan heralde. neyse baktım babam sinirlendi. dedim "baba noldu?" "ulan gelirken bir traş bıçağı falan bakayım diye girmeye cabaladim. 300 kişi vardı amk yerinde mağazanın ortasına bile varamadim. amına koduklarım birbirini yiyorlar, biri vurdu o arada göremedim" şöyle bi bıraktı masaya. "ya baba niye küfür ediyorsun kadınlara" derken kahkaha aldı beni. bi de bana sinirlendi şimdi okey oynuyor. muhteşem bir detay ahahahaha. not: gratis manyağı olan sözlük kadınlarından babam adına özür dilerim. siz de insan olun ama adama vurmak ne aq ahhsgshhshs

iyisi adamın hayatını değiştirir,kötüsü hayatın amına koyar

bazen küçük yaşta babasını kaybetmiş insanları izliyom. babama olan nefretimi yadırgıyolar. belki kendi babalarıyla da benim yaşadıklarımı yaşayacaklardı. lakin yine de hiç görmedikleri babalarına, gördülerse da hatırlamadıkları o adama körü körüne bağlılar. ama boş. baba dönmeyecek. en güzeli bu olurdu aslında, benim için. hayata yetim başlamak güzel olabilirdi. platonik aşklar gibi, peygamber aşkı gibi mesela; biz seni görmeden sevdik ya resulullah dercesine, güzel olabilirdi. beklemem gereken bi karşılık olmadan. uzun zamandır hislerim bu. selamın aleyküm aleyküm selam olup da sevmeyeceğime bu adamı, baştan olmasaydı ya? hasretini çekerdim, özlemini duyardım. ne bileyim kimsem kalmadığında gökyüzüne umutla bakardım orada mı diye. sevmemek için bir nedenim olmazdı onu. baba. keşke olmasaydın. o zaman daha çok severdim seni. ya da keşke olsaydın, yanımda. belki severdin beni, severdim seni?

az önce geldi eve oturduk bi çay demledim. 2-3 gündür canım sıkkın. oturur oturmaz anlat bakayım kızım nasıl gidiyo bu aralar canın sıkkın gibi dedi. yok baba olur mu dedim. gerçekten hissediyolar evlatlarının ne gibi bi ruh halinde olduklarını. allah başımızdan eksik etmesin sıkıntın mı var demeleri bile insanın sıkıntısını almaya yetiyo

babamla ilişkimiz çok sıkı değildir. ama her zaman annemden çok sevmişimdir. ve bir kez daha sıkı olmayan bağlarımızın çok güçlü olduğunu anladım. bu sabah geç kaldım biraz. acele acele hazırlanıyorum. çorap bulamadim. sinirlendim biraz. nerde bunlar diye sesimi yukselttim. babam da o sirada beni gordu. koyde yasiyoruz biz babamin bugün sehir merkezinde isi varmis sanirim. "bugün carsiya gidersem sana corap alayim" dedi. corabim var aslinda ama simdi bulamiyorum dedim. ve almis. onumde bes cift 7-8 yaş grubu icin coraplar duruyor. biri 23-26 numara. ve ben 17 yasindayim. 38 numara ayakkabi giyiyorum. coraplari verdi.teşekkür ettim. o gittikten sonra da gulumsedim. sanirim birazdan aglayacagim. bunu yuzune karsi soyleyemesem de seni çok seviyorum baba!

"bu arabayı senin için aldım." dediği günden beri ehliyet almayı düşünüyorum. fenerbahçe yenilince ağır troll oluyor, ard arda 2 sigara yaktığını hatırlıyorum.