aziz nesin

“1934 yılında soyadı kanunu çıktı. Herkes kendisine soyadını kendisi seçtiği için, insanların bütün gizli aşağılık duyguları ortaya çıktı. Dünyanın en cimrileri ‘Eli açık’, dünyanın en korkakları ‘Yürekli’, dünyanın en tembelleri ‘Çalışkan’ gibi soyadları aldılar. Her türlü yağmada hep sona kaldığım için, güzel soyadı yağmasında da sona kaldım. Bana, ortada böbürlenebileceğim bir soyadı kalmadığından, kendime ‘Nesin’ soyadını aldım. Herkes ‘Nesin’ diye çağırdıkça ne olduğumu düşünüp kendime geleyim istedim.”

Bir gün bu memleketin yanağına öpücük, başucuna da bir not bırakıp gideceğim: "Öyle güzel uyuyordun ki, uyandırmaya kıyamadım!" Aramızdan ayrılışının 15.yılı.

kahkaha krizine yakalanmak an meselesi olduğundan öykülerini -bilhassa başkalarına- sesli okumak çok zor. krizin geçmesini sabırla bekleyip hikayeleri sonuna kadar dinlemek ise mutlak bir keyif. işlediği konular onun usta kaleminden geçince olağanüstü şekillere bürünen, genel itibariyle günlük hayata dair bildik tanıdık şeyler. kahramanlar hep bizden, içimizden birileri. bütün paragraflarda ve diyaloglarda nesin'e özgü o muzip sevecenliğin göz kamaştırıcı parıltısına rastlamak mümkün. tatlı sert göndermeleri, yapıcı ve dozunda eleştirileri, zeka dolu kurguları ve mükemmel türkçe'si ile her eseri adeta bir başyapıt. huzur veren kitapların yazarı, huzurla uyu. t: türk edebiyatı'nın yüz akı.

Zübük adlı kitabını okurken (evet bu saatte) sol kanattan karşıma çıktı. Allah rahmet eylesin, Yaban olduğu için toplumca dışlanmış. Yoksa toplum hakkındaki gözlemleri, anlatımı muhteşem. Yakup Kadri'nin Yaban'ı gibi Zübük de bugün geçerliliğini halen korumakta. Anadolu'ya gitmenize gerek de yok, mahallenizde bile bir Allah'ın kulu İsmail Efendi, Aklı Evvel Bedir Hoca, Tüccardan Emin Efendi bulabilirsiniz. Kitap bitince filmini izleyeceğim.

Türk insanı hakkında en doğru şeyi söylemiş olan saygın Aziz Nesin'i saygı ve rahmetle anıyoruz.