asosyal itiraf

Şuan içinde bulunduğum sürece ait değilim sanki.Şuan ki şartlar benim başka bir insan olmamı gerektiriyor ama tık yok.Soran olduğunda da her şey güzel olacak rahat olun demem de cabası.Kendime harekete geçmem için tek tek mecburiyetlerimi saysamda çoluk çocuğu evermiş,derdi gamı salmış emekli modundan çıkamıyorum. Bir ton sorumluluk kenarda beni beklerken oturmuş gökyüzünü seyrediyorum umursamadan ama umarsızca...

"gözümün gördüğü, göğsümün bildiğiyle bir değil"

çoraplarımın eşlerini bulmak zor geliyor o yüzden farkli farklı giyiyorum.

Ben unutup, aşık olmak istiyorum. Sende izin ver portakal çiçeğim.

Ben unutup, aşık olmak istiyorum. Sende izin ver portakal çiçeğim.

Beğendiğim erkeğin fotoğrafına bakarken "eykek" diye diye seviyorum. Başkası yapsa çok ergence gelir belki ama kendi kendime yapınca çok komik geliyor.

Beğendiğim erkeğin fotoğrafına bakarken "Adamm bee" diye seviyorum.

Telegramdan bir gruba katıldım. Grupta belli kurallar var bunları yerine getirmediğinde şutlanıyorsun onun dışında kemik bir kadro var aynı şehirdeyseler buluşuyorlar falan yeni gelenleri de çağırıyorlar. Bazı günler görüntülü konuşma yapılıyor. Ben ilk başta çok utanıyordum hatta kendimi yetersiz görüyordum sohbete katılmakta güçlük çekiyordum. Sonradan dedim insaniyettin ne kaybedeceksin? Bırak rezil ol bırak millet yetersiz görsün ne yapacaklar ki en fazla ayıplarlar sal gitsin bunu kendini sosyalleştirmek için fırsat gör ve konuşmak için çabala. Anliyacağınız grubu gerçek yaşama aktarmak için simülasyon olarak kullanıyorum :)

götüm yese 1 saniye düşünmem intihar ederim.

Önceden “en iyi olmak” zorundaydım, şimdi en iyi olmayı seviyorum. Bu düşüncem de hiç kendini beğenmişlik olarak gelmiyor. Buraya gelene kadar çok emek verdim, çok şeyden feragat ettim. Hangi konuda olursa olsun yaptığım şeyin hakkını veriyorum. O yüzden en iyi olmayı da sonuna kadar hak ediyorum. Evet, canım kendim. Merak edenler için evet aslan burcuyum, yükselenim de aslan.

Özellikle son birkaç gündür öylesine şuursuzca hareket ediyorum ki hayatımın hiçbir döneminde bu denli kendimi kaybetmiş bir hâl içerisinde olduğumu hatırlamıyorum. Başıma bir gelecek var ya hayırlısı. Umarım başıma bir iş gelmeden kendime çeki düzen verebilirim... (bkz: allahım sana geliyorum kapıyı aç)

iki aydır iş aramıyorum. evdekilere aradığımı söylüyorum ama yapmıyorum. tek yaptığım kendimi toplamaya çalışmak şu an.

la olm babam üzülmesin diye bayramda nereye isterse oraya gidiyorum ama ölücem artık fena hastayım adam sürekli dağ bayır gezelim istiyor da yok olm ölücem bi tane ağacın altında hava da zaten soğuk öksürüyorum diyorum ki gıcık tuttu ajajajaj

Yakında buraya çok güzel itiraflar edeceğim. Lütfen bana dua edin, bu dileğim gerçekleşsin. Hayattaki en mutlu insan ben olacağım eğer gerçek olursa :)

“Hayatındaki insanın ailesini sevmek zorunda mısın?” sorusu günlerdir kafamı kurcalıyor. İnsan bazen kendi anne babasını çekemiyorken başkasınınkiyle uğraşmak cidden gerekli mi?

Bir gün hayatımdaymış gibi davranan arkadaşlarımı taak diye hayatımdan (13 takipçili priv hesabımdan) çıkarmak istiyorum ama kıyamıyorum.

Bir gün hayatındaymışım gibi davrandığım arkadaşımın beni taak diye hayatından ( 13 takipçili priv hesabından) çıkarmasını istiyorum, beklemedeyim.

cogunlukla beklenti icerisinde olmam ki hayal kirikligim buyuk olmasin. (bkz: bu dünya hassas kalpler için bir cehennemdir) swh . gelecekte olmasini istedigim ya da hayal ettigim durumlarin gerceklesme oraninin %1 olmasina rağmen yine de beklentiler icerisinde kendimi buluyor olmam tam bir aptallik. gerci olmasi icin ne kadar cabaladigim da ayri tartisilicak bir konu.

sevdiğim insan sayısı kısıtlı. diğerlerinin amk.

Arkadaşlar! Çok söylendim çok güldüm çok kötü buldum ama o gün geldi… büyüdüm ve artık leopar desenini beğenmeye başladım.. kendime uygun bulmuyorum fakat kaliteli bir leopar deseni olan ince askılı vücudu saran midi elbiselere aşırı yükseliyorum bir süredir… hele bir dans videosu gördüm görmez olaydımmm.. hem leopar hem oryantal neydi o öyle yav

Hayatımda çok keskin bir dönüş yaptım. Hiçbir zaman plansız, yarını düşünmeden hareket etmeyen ben, şu an freni patlamış bir kamyon gibi yol alıyorum. İşin enteresan tarafı bundan çok keyif alıyorum. Umarım bir yerlere toslamam...

yine kabuk değiştirme dönemindeyim sanırım ve ben yine burdayım

Ben soğuk havanın köpeğiyim, kış insanıyım derdim. Sanırım İzmir’e adaptasyon sürecimi tamamladım. Şu vakitte incecik rahat rahat dolaşmak varken üst üste iki ceketle üşümek hiç cazip değilmiş arkadaşlar ya.

berber koltuğunda otururken örtünün altında ellerimle değişik hareketler nah filan yapıyorum kendimi çok çılgın hissediyorum.

artık yeni evlenen arkadaşlarım bir davette fotoğraf paylaştıklarında kollarındaki bilezikleri yakınlaştırıp değerini bulmaya çalışıyorum. bir mekana gittiğinde mekancının aylık kazancını hesaplayan enişteye dönüştüm iyice.

Şiştim ! Valkahi de şiştim billahi de şiştim ! Dert tasa gereksiz mevzu dinlemekten yoruldum, gerilmekten belim sırtım omzum başım ağrıdı ay !

Ben az önce bir fotoğrafa vuruldum. İnşallah fotoğrafın sahibi de bana vurulur. Amin

yıllardır ben çalışmayı çok seviyorum derim. tembel bi insan hiç olmadım az uyku full performans yaşadım sürekli. bununla da övünürdüm. ta ki bugüne kadar. 20 gündür çalışmıyorum ameliyat oldum 10 gün rapor üstüne 9 gün bayram. şu an anksiyetenin doruğundayım. işe gitmek istemiyorum evde yatıp yuvarlanmak istiyorum. yemin ederim savaş çıksın işe gitmeyelim diye dua falan ettim. ne iş yaptığımı unuttum üstelik bu hafta ihalem var.

5-6 yıl öncesi muhtemelen.. ramazan ayındaydık ve regl olmuştum. 1 hafta sonra duş aldım teravihe gitcektim. gitmeden önce bi' kontrol ediyim dedim varla yok arası leke gibi bi şey gelmiş. aklıma takıldı bir yandan, bir yandan da bizimkiler darlıyodu hadi geç kaldık diye. ben de amaan dedim gittim. namaza başladık. hoca sure okuyor, ben de düşünüyorum öyle selam verip çıksam mı falan diye. sonra içimden "allahım eğer ki namazdan çıkmam gerekiyosa bi işaret gönder" dedim. lafımı bitirir bitirmez bi deprem oldu cşsbxösbxlsjxkx bi 10 saniye sallandık. elim ayağım titredi ateşim yükseldi clsbxmsnxnx çıkamadım da namazdan.. hadi rekat bitince gidiyim desem, bu sefer de böyle böyle oldu diye nasıl anlatcam bizimkilere diye düşündüm ve kalmaya karar verdim. allah affetsin..

ön sevişmeye çok önem veriyorum. bu yüzden her seanstan önce mutlaka elime bi öpücük kondururum.

ben bir bok yedim birisine bir iş yaparken çok inandım ve galiba dolandırıldım, ama kimseye bir şey anlatmadan toparlayacağım. güzel bir ders oldu bana da

Tus kitabı almak için eski alyansımı sattım ..

İşyerinde birine yüz vermiyorum, ona cilve yapmıyorum diye mobbing görüyorum. İşten attırılmaya çalışılıyorum.

Her entirisinin altına hastasın sen yazmak istediğim biri var. Ciddi bir psikolojik destek alması gerekiyor hatta belki ilaç kullanması. Ay içim şişiyor denk gelip de okuduysam. Kendi hayal dünyasında yaşıyor, kendini inandırdıklarına milleti de inandırıyor. Ya da onlar da inanmış gibi yapıp arkasından gülüyor bilemiyorum. Yalanın içine hapsolmuş. Üzücü onun için.

Ay ben kazara alkolü bıraktım ya. Yılbaşı gecesinden bu yana kii dört koca ay olmuş, bir biracik bile bir tane Millercik bı Coronacik bile sürmedim ağzıma. İşin garip yanı, bu kararlı bir eylem değildi. Geçen hafta sonu içmeyi reddettiğimde fark ettim tüketmedigim süreyi djjsjssn

4 yıldır saçımı kızıl kullanıyorum, kendime şart koydum 5 ay sonra saçını doğal rengine döndürmezsen bi 4 yıl daha kızıl kullanacaksın diye. İnş 5 ay sonra doğal rengime dönmüş olurum. Çünkü kızıl bir bataklık gibi girince çıkamıyorsun

En sevdiğim abimi artık hiç sevmediğimi şu an fark ettim. Hani evlendikten sonra daha da aranız açılır falan ya. Bizimkinin evlendikten biz daha da samimi olmaya başladık. Ve memnundum bu durumdan. Ancak yaşanan bazı hadiselerden sonra artık aileden bir kişinin üzerine daha çizik atıldı gibi hissediyorum. Biraz kırdı bu durum beni. Ama biliyordum da bir açıdan. Böyle bir arada deredeyim de yani. Bir de küçümsedi çok küçümsedi. Mizacı böyledir Güler ederdik hep de.. bu sefer güldürmedi. Bu sınav süreci bana birçok şeyi öğretti de bu bambaşka bir dünya. Bu kadar küçük görüldüğümü bu kadar adam yerine konmadığımı bu kadar değersiz olduğumu ailen de olsa seni bir yere kadar tamamladıkları gibi şeylerin farkında çok yeni varıyorum ben. Canınız sağolsun. Ama o sınavı kazandığım gün surat ifadenizi gerçekten çok merak ediyorum. Ne de olsa zavallıyım ya yapamam ben.

bazen aynanın karşısına geçip, kendine gel artııııkk, kendine gel beee diye paaat küt kendimi tokatlayasım geliyor. benim mentali anca beyin sarsıntısı toplar gibi. bilemedim.

bazen aynanın karşısına geçip ''bu ne çirkinlik be amk evladı senin sıfat ne ara bu kadar kaydı'' diye paaat küt kendimi tokatlayasım geliyor.

bazen aynanın karşısına hiç geçmiyorum karşımdakiyle yüzleşmemek için. düşüncelerde de aynı

Bugün bir arkadaşımla telefonda mesajlaşırken sevmek için kedisinin peşinden koştuğunu söylediğinde derin bir aydınlanma yaşadım ve ona kedisinin ne kadar şanslı olduğunu söyledim. Çünkü bugüne kadar hep sevmek için birilerinin peşinden koşan, mevcut ilişkilerim devam etsin diye sürekli alttan alan, tahammül gösteren, tarafıma yapılan kötü şeyleri görmezden gelen taraf olduğumun, kimsenin beni sevmek ya da ilişkiyi devam ettirmek adına benim peşimde koşmadığının farkına vardım. 41 yaşıma gelmişim ve kimse benim peşimden koşmamış, birkaç aylık kedi kadar bile şanslı olamamış, kıymet görmemişim. İlişkilerimde hep gerçek bir ilişki içinde olmayı tercih ettiğim için genellikle duygularımla hareket eden bir insan oldum. Bu yüzden mantık ile üretilen ilişki taktiklerinden hep nefret etmişimdir ama sanırım bu "kaçan kovanılır" taktiği işe yarayan bir taktik. Çünkü ben hep kaçanları kovalayıp vazgeçmemeleri için ikna etmeye çalışmışım. Vazgeçen taraf hiç olmadığım için de, "seni çok seviyorum, ben sensiz yaşayamam" şeklinde söylemlerde bulunan kişilerin bile vazgeçtiği insan olmuşum. Hayatımda bir defa bile olsa birisinin beni kovalamasını, ondan vazgeçmeye çalışsam bile vazgeçmemem için çabalamasını isterdim. Bunun nasıl bir duygu olduğunu gerçekten çok merak ediyorum...

nasıl yaşanılacağını unuttum.

Kafamı baltayla şaklamak istiyorum

bazen bazı kelimeleri sürekli içimden tekrar ediyorum ve cümle içinde kullanıyorum çünkü aniden hir sohbet ortasında hoparlör arthur schopenhauer kapitülasyon demem gerekebilir

nasıl olduğumuzu sadece bizi sevenler ve her an aklında olduğumuz insanlar merak ediyormuş.. nasılsın ? Sorusunu uzun zamandır duymadığımı ve çok ihtiyacım olduğunu bilmiyormuşum..

(#4687540) şu entryde olduğu gibi birisi 100k diğeri ise 65k masraf çıkardı motosikletime. bugün başka bir ustayı getirdim 15k masrafı var, hallederiz canını sıkma dedi. bir insanın hiç mi vicdanı olmaz amına koyim? 15k olan işleme nasıl 100 diyorsun, nasıl 65 diyorsun? senin elin mi altından alacağın malzeme mi orospu çocuğu? ulan hadi 25-30 dersiniz anlarım da neyin fiyat vermesi bu? yüzsüzlükleri de cabası. adamların yanına gittim "abi şu kadar fiyat verdin ama bak bu kadara oluyormuş" diyorum pişkin pişkin gülüyor. ustalığına, karakterine küfredince de "ağır konuşuyorsun kardeşim" diyor. size ne kadar küfretsem hafif kalır orospu çocukları.

tek bir dilek hakkım olsaydı kendimi ifade etme gereği duymadan anlaşılmak isterdim

Artık aynanın karşısına geçip bazen kendi kendimin yanaklarını sıkıp minnoş diye seviyorum.

Bugün hayatımda öyle bir konuma geldim ki öyle bir teklif aldım ki 15 yıl önceki halim görse ağlardı sanıyorum. 10 yıl önceki halim görse nasıl diye sorgulardı. Bugün benim için çok normal geldi. Sanki çok uzun zamandır geleceğini biliyordum sanki. Hayatta her şey vaktini, saatini bekliyor. Kendimle gurur duydum ama. 16 yaşında herkesin dalgaya aldığı, ölmek isteyen, kolları neşter izleri dolu, herkesin umudunu kestiği o ergen bugün büyüdüğünü anladı. Herkesin saygıyla karşıladığı, hayattan zevk alan, kollarındaki izleri herkesten saklayan, herkesin büyük umutlar beslediği bir insan oldu. Buralarda umudunu kaybetmiş, ölmek isteyen birilerini görünce çok üzülüyorum. Her zaman bir uyuyup uyanmakta fayda var. Bugün şer gibi görünenin hayır olduğunu yarın fark edebilirsiniz. Hayat çok zor elbette, çabalamak ağır geliyor. Ama o çabanın karşılığı hep sizi buluyor.

bir rüya gördüm, sözlükte tanıdığım yazarların arasından birisinin başına çok kötü bir şey geliyordu hatta ben de sanki cok iyi tanıyormusum kendisini gibi cok fazla uzulmustum. gün boyu etkisinden cikamadigim bir ruya olmustu