24 yaşında olmak

Güzel yıllarımızın son senesi...

17-18 yaşından sonra ne ara 24'e geldim dedirtir.

arkadaşlar neden hatırlatıyorsunuz, zaten yanıyorum gençliğimin rezalet şekilden geçmesine :')

Sonrası çok hızlı gidiyor aman dikkat :)

daha dün gibi ehliyeti almak için 18 yaşıma girdiğimde gece uyuyamamıştım. şimdi ise sadece birkaç ay kalmış 24'e. Acımasızca geçip giden zamanda geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı

Birkaç ay sonra geride bırakacağım yaş.. Küçükken hep büyümeyi sabırsızlıkla bekleyenlerdendim ama şimdi zaman çok hızlı geçiyor ve hayatım ellerimden hızla akıp gidiyor gibi. Sanırım eskiden insanlar 20'li yaşlarını daha dolu dolu geçirdiler. Okullar, dershaneler, sınavlar derken bu yaşa geldim ve bomboş hissediyorum. Arada eğlenmedim de değil tabii ama keşke hayatı ve insanları fazla takmadan kendime daha çok odaklanabilseydim. Kaygı, hüzün, tatminsizlik, bıkmışlık ve daha birçok olumsuz kavram şimdiki gençliğin hayatına yayılmış ve bunun bizim suçumuz olduğunu da düşünmüyorum asla. Peki kimin suçu? Bir suçlu da aramak mantıksız, olan olmuş. Ben yine de önceki ve ondan da önceki nesil demek istiyorum. Sonuçta biz yokken onlar vardı, bizi var eden onlar. E biz kendi kendimize bu hale gelemeyeceğimize göre, etkilerinin fazla olduğunu görmezden gelemeyiz diye düşünüyorum. Hayalleri yok eden bir ülkede yaşayan hayalleri güzel insanlar, umuyorum ki bir gün biz de mutlu olacağız. Sağlıcakla kalın..

Bu 24 yaşa daha 7 yılım var bana çok ileri gibi geliyor ama kesin hemen vakit gelecek

Bir buçuk ay sonra gireceğim yaş. Sadece yaşım kendinden emin bense değilim. Geleceğim kocaman bir soru yığını ne yaparsam elimde kalıyor ileriye gitmek isterken olduğum yerde saydığımı görüyorum. Şu anın varlığı ya beni olgunlaştırıyor ya da yaşlandırıyor. Bir buçuk ay sonra şu andan daha farklı ve daha iyi hissetmek ümidiyle 24 yaşını bekliyorum.

24 yaşında ölmek diye okudum tam dedim yazacağım çok şey var sonra olmak okuyunca küçük bir hayal kırıklığı. İroniyi bir kenara bırakmak gerekirse sorumlulukların üst üste geldiği bir yaş. Bir yandan askerlik, bir yandan iş bulma, bir yandan aile kurma kaygısı hadsafhada. Bunlardan hiçbirini gerçekleştirememiş olmak ise durumu daha beter bi hale getiriyor.

30'a yaklaşıyorum hissi başlar bu yaşlarda.

27 den çok da farklı olmayandır. Yaşı sallayın elde ettiklerinizi sayın

25den önceki son durak, son delilik yaşı

Ben niye 24 yaşında ekonomi düşünüyorum, ev geçindirme derdi düşünüyorum ki aq. Benim bu yaşlarda tatil planı yapmam gerekmiyor mu? Aloo bi el verin la boğuluyorum

İşte şimdi bi sigara yakarım.. Şairin dediği gibi Yaşadım mı ben? Bu benim hayatım mıydı?

Tam ortasındayım yolun Koşunun ortasındayım Tam varıyorum ki hedefe Bir yenisi başlıyor 🎶🎶 24 den bildiriyorum tam olarak böyle

2 gün sonra bitecek doğru düzgünbirşey kazanfırmadı bana 24'ün altından 'Tekrar deneyiniz.' Yazısı çıktı galiba.

24 yaşım bana 1 yıllık iş ve eş tecrübesiyle geldi. Dönüp arkama baktığımda ne hayatlara şahit olmuşum, ne hayaller kurmuşum ne hayal kırıklıkları yaşamışım. Acının, travmanın içinden geçmişim. Hepsi bir tecrübe olmuş hayatımı şekillendirmiş. Bu tecrübeler sayesinde asla kuramam sandığım yuvamı kurdum, sonunda atanıp işime başladım. Kendi ayakları üzerinde dimdik duran bir kadın oldum. Sonsuz sevgi ve saygı duyduğum eşimi buldum. Bunca farkındalığı bu yaşta yaşadığım için iyisiyle kötüsüyle hayatıma teşekkür ediyorum.

Dönüp arkama baktığımda gerçekten herşeyi dibine kadar yaşadığımı farkettiğim bi yaş. Sevinç, üzüntü, aşk, acı, dram, mutluluk, şaşkınlık, gariplik, umutsuzluk, özgürlük...

Lan durun ben daha o levele gelemedim😂

Hayat için erken gibi ama geç kalınmış gibi de.

Bir hafta önce girdiğim yaş. Bana psikiyatri doktorum şey demişti "terapiden değil unicorn, büyüyorsun!" yaş alınca hemen bi aydınlanma yükleniyor mu bilmiyorum ama o gün müthiş kararlar aldım, uyguluyorum ve beni hasta edenleri hayatımdan kolaylıkla çıkarabiliyorum. Bakmayın böyle basit anlattığıma bunlar benim için büsbüyük adımlar. Her yaşımı" hoşgeldin" diye karşılarım ama bu sefer "cesur ve güçlü kal 24!" diye karşıladım.

yıl itibariyle 24 oldum, mayısa kadar da zaten anca alışırım 24 olduğuma. bu yıl tek isteğim Agah Beyoğlu gibi daha iyi bir insan olmak. daha bir özgüvenli ve iyi hissettirmeye başladı 24 yaşım. nolur sözlük dua edin aralık'ta kendime verdiğim sözleri devam ettirebilmiş biri olayım.

her şeyin yoluna girebileceği gibi her şeyin bombok olabileceği bir yaş. aman dikkat.

Hayatımdaki ilk zirve yaşı, ikinciye daha 6 yılım olduğunu varsayarsak 30 yaşımda yurtdışına çıkıyorum gibi :')

şaaaaaaaaaaaak diye evlenmekten korktuğum yaş.

Büyümüş ama büyümeyi kabullenememiş, boşluk hissiyatı bol olan bir yaş.

Hep şey diye plan yapardım, 20 yaşımda biriyle tanışsam, 22 de okul bitse çok iyi bir iş bulsam, 23 te nişan 24 ye evlensem 27 de ilk çocuk. Şimdi 24 yaşındayım. İş hayatından pek bir ümidim yok. Aşk desen hiç yok ne evliliği. Ne diyeyim. Zaman geçiyor ama ben hiçbir şey yaşayamıyormuşum gibi

Her haftasonu arkadaşlarla aktivite (okey, balık, halısaha) yapacağımı düşündüğüm bir yaş idi küçükken. Hani eğlenceli vakitler geçirecektik. elimde telefon zam haberleri takip ediyorum kalbime iniyor her saniye.

bu sene giricem bu yaşa!!! aklım almıyor gerçekten 24 ne dalga mı geçiyosunuz amk ÇILDIRICAM BÖYLE BÜYÜMEK OLMAZ! (bkz: yok 30 aq) (bkz: mental yaşım 12)

Doyasıya gezip özgürce eğleneceğim ve hayatımın aşkıyla tanışacağım yaş olarak hayal ederdim. Hiç biri olmadı evde oturup panik ataklardan atak beğeniyorum. Müthiş!

Ocak ayında girdim girmez olaydım bu ne yaa

hiçbir şeyin sahibi olamadığımız yaş, sanki hiç yaşamamış gibi

(#4095699) Allah allah...

30 yaşıma kadar 20 yaşında olma kararı aldım ondan sonrasına bakarız.

Ölmez isek atarsa 4.

En bok gibi geçen yaşım. 22-23-24 hep bi arada kalmışlık gibi geçti ve geçmeye devam ediyor.

24 yaş Toplumsal baskının pik yapmaya başladığı yaşlardır şöyle açıklayayım; üniversite biteli iki yıl olmuş ,henüz bi iş yapmıyorsun ve herkes o malum soruyu soruyor :) bunu atlattıktan sonra ikinci sorumuz geliyor. - evlenmeyi düşündüğün biri var mı ? Tabi bir de askerlik mevzusu var sıkıntı üstüne sıkıntı. yani kısaca şu 24 atlayabilsek keşke.

Birkaç ay sonra 24 olacağım. Hayatta hala bir amacım yok. Okul hala bitmedi, okul bitse de hangi mesleği yapacağıma hala karar veremedim.

en fazla depresif ve pesimist olduğum dönem oldu. Geçip gitmesini dilediğim ama geçip gittiğinde bir bokun değişmeyeceğini bildiğim hayatın içine sıçayım.

Düşünmekten, kaygıdan, mutsuzluktan sıyırmak üzere oldugum yaş.