23 yaşında olmak

18'den 23'e gelmek 2 sene sürdü sanki. diğer yaşlar gibi bu yaşın da pek bir olayı yok, asıl olayın o yaşlara sığdırabildiğin yaşanmışlıklar olduğunu düşünüyorum. benim için değerli bir yaş çünkü hayatımın birçok ilkini bu yaşımda gerçekleştirdim. ama 19 20lere dönüp bakınca bomboş geçirmişim gibi geliyor.

1 ay önce geride bıraktığım yaş. Sorsan 18den yukarı hissetmiyorum bi tarafım çocuk bi tarafım olgunluk arasında gidip geliyor. Lisedeyken falan bu yaşları çok büyük sanardık ama şimdi bakkaldan ekmek alıp çikolata yiyerek sallana sallana dönüyorum ve bundan mutluluk duyuyorum jshssb

4 aydır bu yaşın bir mensubuyum ama bence ben hâlâ 21 yaşındayım. Karantinasıydı pandemisiydi derken yaşayamadık ki biz... Düşürülsün bu yıllar herkesten lütfen :(

Herkesin hayatının farklı dönemlere evrildiği yaş sanıyorum ki. Bazı arkadaşlarım evleniyor bazıları çoluk çocuğa karışmış. Kimisi yeniden sınava hazırlanıyor kimisi de işe gidiyor var olan borcunu ödemeye çalışıyor. Hayat işte bee

hem her şeye geç kalmışlık, hem de her şey için çok erkenmiş hissini yaşatan yaş...

Sizi bilmem de benim için tam bir feleğin çemberiydi 23 yaş. Allah bir daha yaşatmasın. Mental olarak çok yıprandım. Çok tehlikeli bir yaş. herkes kendine dikkat etsin. Yanlışlıkla evlenebilir, akademik kariyer yapabilir, iş kurabilir, çocuk sahibi olabilir veya sadece evde yatabilirsiniz. her an her şey olabilir. çok dikkat edin arkadaşlar.

23 yaşında askere gitmiştim..! şuan 32 yaşındayım dün gibi aklımda. bildiğin hayat karabasan gibi ruhuma çöktü söktü aldı tüm gençliğimi benden.. 23den sonrası hep eziyet oldu manevi olarak..!

gorsel 23 yaşındayım diye böyle çoraplar giyemez miyim hatta 1 aydan az sürede 24 olacağım ama konumuz bu değil..

Doya doya yaşayamadığım yaş. İki kere yirmilik diş çektirip, beş kere soğuk algınlığı sebebiyle yataklara düşüp, on yedi kere psikiyatri kliniğine gidip, dört yada beş kere psikoterapi alıp, üniversite okuma kararı alıp iki üç kere ders çalışabildiğim ve şükür ki bitmesine üç ay kalan saçma sapan bi yaş.

Hayatını oturtturamadiysa bı düzene çok sıkıntılı bı yaş. Mesela yeni işe geçsem mi diye düşündürür ya da tekrar bı üniversite okusam mı diye de.. sonra bazı şeylerin geç kalınmışlıgini hissettirir üzerinde bu yaş. Çevrende evlenenler , sevgilisi ile düzenli ilişkisi olanlar vardır. Sana biraz yalnızlık hissettirir. Para kazanıp birikim yapanlara , araba alanlara karşı senin KYK borcun vardır. Adeta ne yapsam ? Nasıl yapsam? Yaşıdır. Ve eğer ki 23 yaşındaki genç düzene soktuysa hayatını veya sokuyorsa ; gençliğinin verdiği heyecanla yaşar hayatı. Hayatın getireceği sürprizlere kucak açar. İşinde, ilişkisinde ve çevresinde tatlı adımları vardır. Geleceği planlayabilir , hayal edebilir. Türkiye şartlarında 23 yaşında olmak zordur. Türkiye şartlarında genç olmak zordur. Umarım bu yaşta bi düzen oturtturabilmistir bu 23 yaşındaki genç !

aramızda sayısalı öyle böyle değil master high kungfu seviyesinde olan biri var mı, varsa yaşımı hesaplasın ona göre başlığa entri gircem

23 yaşımın yarısını pandemide yarısını askerde yedim. Bu yaşa da bu hayata da kırgınım

Benim için gelecek kaygısının tam olarak yüklendiği yaş. Okul, iş para kazanmak her şeyi düşünüyorum. Üstelik bunca düşünce arasında tam her şey yoluna girdi demiştim. Okul, iş, aşk üçgeni muhteşem olacak gibiydi birden tepetaklak oldu. Moraller bozuk, uykular haram kısacası.

Hem birçok şey gördüğünün hemde birçok şey göreceğinin farkında olmaktır. Kendini hala 22 sanmaktır 22den sonra 24 gelir.

24'üm efendim. Doğdu mu güneşim battı mi güneşim hiç bilmiyorum. 22 deme şansım olsaydı keşke. Üstteki yazarın da dediği gibi, 23 ü atlamışım sanki. Yakında 25 olacağım, hiç sevilmedim, hiç kafam rahat olmadı. Sürekli streslerle boğuştum, hiç takdir edilmedim, takdir edildiğim iki şey vardı onlardan da yıllardır uzağım. Şimdi ben yaş almaya devam ederken nereye kadar gidecek bu manevi boşluk....

Şu an bulunduğum yaşım belki inanmayacaksınız ama 23 yaşıma girdiğimden beri hayatım, bakış açım hareketlerim, duygusal davranışlarım o kadar değişti ki. Şaka gibi geliyor bana da ilk defa deneyimledim çoğu şeyi hala daha yapıyorum da. Zamanında yapmadığım ertlediğim ne varda sanki her şeyin en doğru zamanı gibi geliyor bana, saçmalayabilirim anında toparlanabilirim. Kontrolde bende kontrolsüzlükte

spesifik olarak 23 yaşı ile alakalı olduğunu düşünmüyorum ama sosyal ilişkilerimde kendimi daha az yıpratmaya başladığım ve hem fiziksel hem de mental olarak gözle görülür bir gelişme gösterdiğim dönemdir

1 ay sonra veda edeceğim bu yaşıma. Bir daha da asla şuan olduğumdan daha genç olmayacağım..

17 gösteriyormuşum ben 30 yaşında anca 23 olurum gibi

Hayatıma geç mi kalıyorum yoksa daha zamanım var mı ikileminden kurtulamadığım yaş . Lise dönemlerimde bu yaşla ilgili çevremden çok şey duyardım. Etrafındaki insanların hayatlarında artık büyük değişimler olurmuş . Mesela kimi evlenirken kimi kendi işini kurarmış .Ben de hep kendimce şunu düşündüm "Demekki bu normal ,o yaşlarıma geldiğimde bunu dert etmeyip sakince karşılamalıyım" Hiç öyle olmadı. Sözlerimi uygulamaya geçiremedim. Arkadaşlarımdan bazıları yüksek lisans yapıyor, bazıları çoktan evlendi çocukları okula başlayacak, bazıları henüz hayatlarını yeni kurma aşamasında ve güzel planlar yapıyorlar .Eminim bu planları gerçekleştirirler. Ben napıyorum peki hala okulumu bitirmeye çalışıyorum. Bitiremiyorum da . Sürüne sürüne ders geçiyorum ve okulum şu an 1 yıl uzadı bile. Bir yazı görmüştüm "Ay gece parlar, güneş gündüz. Herkesin bi parlama zamanı vardır o anı bekle " şeklinde. Bu söze tutunuyorum ama tünelin içinde karanlıkta kaldım. Bir çıkış var ama ben bulamıyorum. Ne ay ne güneş ben ikisi gibi de parlayamıyorum ve hiç zamanı gelecek gibi durmuyor. 23 yaşında olmak benim nezdimde bu şekilde arkadaşlar. Hayatımı kuracağım önemli yaşlarım ve tedirginlikle geçiyor..