üniversiteye gideceklere tavsiyeler

İstediğin meslek ile senin kişisel özelliklerin örtüşmüyorsa sırf prestij, üniversite okuma zorunluluğu, elalem ne der düşüncesi sebebiyle üniversite okuma. İnsanlara tahammülün yoksa insan ile eser miktarda muhatap olman gereken mesleklere yönelik bölüm okuma. Para kazanmak için toplumun "garantili" dediği bölümleri okuma. Git bekç... Pardon Gece Kartalı ol, 8.000 TL maaşı var. Ayrıca her garantili bölümden mezun olanların uzun vadede bile zengin olamayacağını bil, çünkü her mesleğin erbabından bolca var. Mezun olunca kendinizi zorlu bir yarışın içinde bulacaksınız, benden söylemesi. Sevmediğin bir bölüm okuma. İkinci sınıfta hâlâ mırın kırın ediyorsan bırak; zira mesleğe girince zorluk hardcore olur genelde. Yurt dışına "kapak atabileceğin" bir vasfın varsa üniversite okuma, o vasfın ehli ol ve yurt dışına git. İdealistsen üniversite oku. Tahsilliye hürmet devri bitti. Okul okumadan zengin olanlar, güçlü olanlar saygı görüyor. "Bu mesleğin hayatımda bir yeri olmalı" diyorsan o mesleğin bölümünü oku. Saygı gösteriyor gibi duranlara da aldanma, menfaat çatışması yaşadığın anda mesleğini itin götüne sokarlar. "Ne idealistim, ne de bir vasfım var ama üniversite okuyacağım" diyorsan düz memurluk kovalayacaksın mecbur. İnşallah atanırsın. Meslek uğruna her türlü zorluğa göğüs gerebileceksen (dersleri geçmenin yanında çocuk oyuncağı kalacak zorluklardan bahsediyorum) üniversite oku. Üniversitenin kendisinden daha önemli bir şey varsa o da senin kendini o alanda geliştirmeye olan niyetindir. En büyük okullardan mezun olan boş tenekeler de var, vasat okullardan mezun olan pırlantalar da. Meslekteki konumunu sen belirleyeceksin vesselam. "Hiçbir okul mesleğinin erbabını mezun etmez, o mesleği seçmeye niyetli adaylar yetiştirir." - Ferhan Şensoy

İlk senenizde eve çıkmayın. Yurtta kalmak alışma sürecinizi kolaylaştırır ayrıca arkadaş çevreniz farklı bölümlerden ve daha kısa zamanda oluşur. İkinci olarak çok iyi anlaştığınız sevdiğiniz vs. biri varsa eve çıkarak o arkadaşlığı bozmayın. Son olarak diploma ve not peşinde koşarken eğlenmeyi, gezmeyi, gülmeyi kısaca en güzel zamanlarınızın tadını çıkarmayı ihmal etmeyin.

lütfen ama lütfen, bakın lütfen diyorum; açık görüşlü olmaya ve insanları hemen yargılamamaya çalışın. ben hazırlık senemde sınıfa girer girmez bir kıza bunu yapmıştım. bu nasıl bir görünüş, nasıl bir tavır dedim. birkaç sene sonra denk geldik ve seviştik. araya giren senelere acıdım. onu daha önce tecrübe etmeliydim çünkü. devir bence artık koptu gidiyor. herkesi yargılamak sizden götürür arkadaşlarım

Gitmeyin desem çok mu klişe olur acaba. (bkz: Bi akıllı sensin damına koduğum )

Eve çıkarsanız ben kykda kalıyorum deyin. Zira benim ev kerhaneye dönmüştü. Bildiğin Türsan dinlenme tesisleriydi.

Üniversite hayatı hayatınızın en güzel zamanlarını yaşadığınız bir dönem olabilir bu yüzden her gününden keyif almaya çalışın. Eğlenmeyi gezmeyi görmeyi sosyalleşmeyi ihmal etmeyin, bununla birlikte kendinizi geliştirme fırsatı bulabileceğiniz zaman ve fırsatları sakın boş geçmeyin çünkü hayatınızın geri kalanında bunu yapabilecek zamanı fırsatı ve motivasyonu muhtemelen bulamayacaksınız. Sağlam dostluklar kurun ancak onlara bağlı kalmayın, kendi başınıza da bir yerlere gidebilirsiniz etkinliklere katılabilirsiniz kurslara yazılabilirsiniz vs Hayatın ve insanların çok çeşitli olduğu bu hayatta yer yer üzülecek dertlenip kederleneceksiniz, böyle zamanlarda her şeyin geçici olduğunu hatırlayın çünkü ne kadar isteseniz neleri feda etmeye razı olsanızda o üniversite hayatına bir daha asla dönemeyeceksiniz bu yüzden günlerinizi mahvetmeyin. İnsanların hayatında ve kendi hayatınızda "iyi ki"ler yaratın çünkü yıllar sonra insanların hayatında birer anı olarak kalırken yaşadıklarınız sizinle birlikte olacak.

tecrübelerime dayanarak diyorum ki, mühendislik yazdıysanız tek yapmanız gereken şey eşşşek gibi ders çalışmak. eğer zamanında çalışmazsanız sonra köpppek gibi pişman oluyorsunuz. gel gör ki; son pişmanlık neye yarar.. dersten kaldığınıza ya da sınıfta kaldığınıza değil de zamanınızın, masrafınızın, emeğinizin göz göre göre ziyan olmasına üzülüyorsunuz, en büyük pişmanlık buna.. iş hayatında hiçbir işinize yaramayacak olan o abuk sabuk dersleri vermeden de "mühendis" sıfatını vermiyorlar size. sonra 'ben böyle işin taaa...' deyip bırakacakken 'o kadar da yol yürüdük şimdi...' diyorsunuz. hep yarım yamalak cümleler.. bi hayaliniz var ve minik minik adımlarla ona gitmeye çalışıyorsunuz ama ama ama.. (bkz: ama'yı sikmek istemek) (bkz: tavsiyem size tavsiyem o kadar yani)

diplomayı siktir edin eğlenebildiğiniz kadar eğlenin. bittikten sonraki hayat rezalet.

Mümkünse üniversite hayatınız pandemiye denk gelmesin gerisi bir şekilde hallolur

dersleri geçmeyi ihmal etmeden köpek gibi eğlenin

"Şu kadar üniversite okudum bi yere gelemedim ühüü" diye ağlayacaksanız başlamayın, direkt ticarete atılın. Üniversite size para vadetmez; yetenek kazandırır, siz onu çevirebilirseniz nakde çevirirsiniz. Ülkede arz talep dengesi alt üst oldu, hiçbir bölüm artık zenginlik vadetmiyor; 6 yıl eğitim gören doktorlar aldıkları parayı az bulup beyin göçü yapmaya bakıyor, oradan hesap edin. Kaldı ki bu düşünceye sahip biriyseniz gözlem ve yorumlama yetenekleriniz vasatın altındadır. Arkadaşlar, siz Türkiye'de yaşıyorsunuz; entelektüel olmanın ekonomik bir getirisi yok. Çevre yapmanız gerekiyor derdiniz paraysa. Bunu salt torpil anlamında söylemiyorum, para insanlarda ve para kazanmak istiyorsanız onlarla temas kurup onlardan o paraları almanız gerekiyor. Okuduğunuz okul, bilgi birikiminiz açıkçası çoğu kişinin umurunda değil ve inanın bana bazı insanlarda ters tepiyor. Aşağılık kompleksi sebebiyle size kurulabilirler, burası böyle bir ülke. Niş alanlara yönelip insanların kapmak isteyeceği biri de olabilirsiniz. Benim diyen tahsilliden daha fazla kazanan lise mezunu yazılımcılar gibi. Yurt dışı imkanları da var. Peki kahvesiz ayılamayan cool beyaz yakalıların kaçı o yazılımcıların imkanlarına ve potansiyellerine sahip? "Lise mezunu o hak etmiyor ühüüü" dimi?

Gitmeyin

Sikimsonik kafelerde okey oynayıp zaman öldüreceğiniz vakti yazılım öğrenmeye harcayın geleceğinizi kendiniz belirlersiniz

orası lise 5 değil ona göre davranın

Üniversite hayatının 1.5 senesi pandemiye kurban giden birisi olarak bol bol sosyal aktivitelere katılıp keyfini çıkarın derim. Sosyalleşelim derken okul hayatından da uzaklaşmayın da iki tarafa da gerektiği kadar vakit ayırın. Ayrıca okulda öğrenilenlerin yetersiz olduğunu artık hepimiz biliyoruzdur diye tahmin ediyorum.. Kurslar, projeler, eğitimler, topluluklar vs işe yarayacak katkı sunacak işleri de kovalamayı unutmayın

mimarlık yazmayın. illa da yazacam diyorsanız; 1- ingilizce yazmayın. 2- itü, ytü, msgsü vs gibi okullara gidip gençliğinizi heba edeceğinize okuyup mezun olması kolay bir okulu seçin. diyeceklerim bu kadar.

Okulda tanıştığınız ilk insanlarla, dönem sonunu göremiyorsunuz genelde. Bunu bana söylediklerinde ciddiye almıyordum. 10 kişilik arkadaş grubundan 3 kişi kalınca idrak ettim durumu.

İlk yıl ortalamanız çok iyi olsun ki çap veya erasmus düşünceleriniz kafanızda gelişirse onları yapabilin. Okuduğunuz bölüme göre iş hayatında yapabileceğiniz meslek yelpazesi geniş olabilir. Kervan yolda düzülür misali salarak seçmeyin oluyacağınız bölümü. Kendinizi geliştirmeniz alanlar kafanızda net olsun yoksa bir sürü akıl tavsiyesi arasında kaybolursunuz. :(

imkanı olan herkes gitsin, rezilliği ve vezirliği göreceğiniz güzel bir ortam. yüzde yüz hayatı öğretir demiyorum ama hayata bakış açınız müthiş derecede şekillenir. bu üniversitenin bilinmeyen altın bir kuralıdır. bir de, tarla yanınca akıl veren çok olur.

Çıkınca işsiz ve mutsuz olma ihtimaliniz yüksek. O yüzden mutlu olabilmek için gerekirse uyumayın, aktivetelere katılın, çevre oluşturun, aktif olun yani.

Lisede değilsiniz lütfen lise 5 okuyor gibi davranmayın

Tıp okumayın