üniversitenin insana kattıkları

senden yaşça büyük olan insanlarla bile anlaşabileceğini sırf yaşça büyük oldukları için seni asla dışlamamaları, senle her zaman paylaşabilecek bir şeylerinin olabildiğini sana gösterebilmeleri.. insanlık kelimesinin yaşta değil başta olduğunu diğer hiçkimse gibi üstten bakmamaları... bana gerçekten çok şey kattı, insanın her yaştan arkadaş edinebilmesi muhteşem bir şeymiş

İnsanlar sandığımız gibi değilmiş. İkiyüzlülük hayatın gerçeğiymiş, güvenmek çok zormuş.

(bkz: şükür bilmek) üniversitede farklı insanlar tanıyacaksın lafını hiçbir zaman umursamamıştım; üniversite sınavına hazırlanırken annesini kaybeden arkadaşım olana dek. her allah’ın günü kampüsten dönüşlerde onu düşünüyorum. şimdi ikimiz de çok yorgunuz, eve dönerken metrobüsle kıtalararası yolları aşıyoruz ama ben eve gidince sıcak bir yemek bulup kenara kaçabiliyorken, o tüm yorgunluğu ile hasta babasına bakıp; yemek yapıp ve günün yorgunluğu ile kendine gelmeye çalışıyor. ben bunların değerini onun gözlerindeki kırgınlıkları görene dek fark edememişim. utanıyorum kendimden; şükür bilmeyip edindiğim türlü şımarıklıklarımdan, utanıyorum.

Hiçbir bok öğrettiği yok. Üniversite vesile oluyor işte öğrenmemiz gereken şeyleri öğreniyoruz BENCE.

sorgulamak. ne öğrenirsen öğren düşüncelerini geliştirmek için sorgulayıcı bir bakış açısıyla yaklaşmak gerekiyormuş.

Üniversite hayatın dönüm noktasıymış ama şarampole doğru, öğrendiğim tek şey bu oldu. Çok fazla bunalımlara girdim çıktım, dalgalandım da duruldum ama bir türlü tek düzeye bindiremedim ruh halimi. Hala da aynıyım. Basbaya düşüyorum, tutunmak için giriştiğim bir çaba da olmadı henüz. Öyle işte.

Paranın kapısının anahtarını elime tutuşturdu ve hırsımı yöneltebileceğim fazladan bir olanaktı.

İnsanlara asla tamamen güvenmemem gerektiğini öğrendim. Eline bir fırsat geçerse bunu kimseye anlatmamam gerektiğini öğrendim. Çünkü en yakınım dediğin bile o fırsatı almak için can atıyor. Elindeki imkanları asla ama asla açık açık anlatmaman gerektiğini öğrendim. Kimse için kendimi riske atmaya değmiyceğini gördüm.. kısacası insanlardan uzak durulması gerektiğini kattı üniversite bana.

asistan egosunun, herhangi bir profesör egosundan 78 kat fazla olduğu hikmetini kattı bana. sağ olsun.

Lise gibi bir vakıf üniversitesi ise hiçbir şey katmaz aksine çok şey götürür

bir parça özgürlük hissi

insandan aldıklarının yanında hiçbir şeydir.

20k kyk borcu

Yaşamak istediğim hayatı , hayal kurmayı , ayaklarının üzerinde durmanın ne kadar önemli olduğunu , paran yoksa sözün de yoktur doğruluğunu , az insanın çok huzur getireceğini önüne gelene güvenmemem gerektiğini