Dedem 2015'de vefat etti. Dün dayımın bebekken geçirdiği bir rahatsızlığı anlatıyor annem. Dayımı oradan buradan borç alarak hastaneye götürmüşler. Yolda sesi soluğu kesilmiş. Annanem oğlum öldü hastaneye götürürsek vermezler geri diye feryat figan yoldan geri döndürmüş dedemi. Köydeki mezarlığa geldiklerinde arabadan inip yürüyerek eve gideceklermiş tabi yol falan yok o zamanlar. Tam o sırada dayım ağlamaya başlamış. Dedem de onunla birlikte ağlamış sevinçten. Allah rahmet eylesin dışarıdan çok sert görünürdü dedem. Kalbi pamuk gibiydi ama ağlarken de görmemiştim, duymamıştım hiç. Bu hikayeyi dinlerken gözlerim doldu durdu. Bazı insanlar artık var olmasa bile kalpteki o sıcak his hep kalıyor.
0
+
-entiri.verilen_downvote
benim sırtımda taşıyarak götürdüğüm yolda, başkasıyla güle oynaya yürüdüğünü öğrendiğim zaman.
acı oluyor ama geçiyor bir şekilde işte.