çocukken yapılan ama büyüyünce yapılamayan şeyler

küçükken mahalle maçları yapardık,sabahtan akşama kadar mahalle de top oynardık şimdi bakıyorum da öyle bişe kalmamış

balkondan işemek

amcalara göstermek

parkta kaymak

hayal kurmak.

minderden ev yapmak :)

saçına bi kutu jöle sürmek :) çaya bisküvi batırma çayı, çay kaşığıyla içmek :)

koltukta uyuya kalınca annemin ya da babamın kucağına alıp yatağa yatırması.. büyüdüğümüzde bu olay bir dürtme sonucu kalk yerine yat olarak değişiyor..

bez bağlamak. büyük rahatlıkmış kardeşim devam ettirmek lazim aslinda

kolayca affedebilmek

anneme küstüğümde odama çekilir bağıra bağıra ağlardım sırf yanıma gelip saçlarımı okşasın gönlümü alsın diye. şimdi üzülmesin diye ağlarken nefesimi tutuyorum

tuvaletim bitince 'anneeeeee bittiiğiiiüi' diye bağıramamak

bakkal görünce anne ve ya babadan bişey istemek

annemin saçlarımı iki yandan at kuyruğu yapması

yerde bulunan ekmeği öpüp başa koyup yüksek bir yere bırakmak not: hala ekmek görsem yükseğe koyuyorum ama öpme ve başa koyma eylemini gerçekleştirmiyorum

hani ayak parmak aralarında beyaz pamuklar oluyor ya küçükken, oturur ayıklarmışım allah affetsin

sokakta top oynamak

yolda yürürken annem yada ablamlar kollarımdan yahut ellerimden tutarak beni havaya kaldırırlardı "uçtu, kuş uçtu." diyerek. mutlu olurdum. küçükken çok uçtum ama inşallah burada uçmam.

sabahın köründe kalkıp bugs bunny gibi çizgi filimler izlemek ama insan büyüyünce boktan dünyada boktan hayatı sürdürmek icin uyanıyor

uyuduktan sonra kucakta taşınmak. hayaller...

babanne evindeki o naftalin kokulu eşek ölüsü gibi olan yorgan döşekler arasında oynamak şimdi bul babanneyi bul o kokuyu nerdeeeğ

annemlerle bir yere giderken koşar kaldırıma oturur annemleri beklerdim sonra annemler yanıma gelince tekrar koşar oturur tekrar beklerdim taki varacağımız yere gidene kadar şimdi böyle bir sey yapsam olur mu olmaz çünkü neden yaş olmuş 19

zillere basıp kaçmak. cocukken cok eğlenceliydi.

bayramda şeker toplamak.....

güzel bi aile terbiyesi almak ve kişilik oluşturmak (bkz: yedimizde neysek yetmişimizde de oyuz)

valla 19 yaşıma geldim ne zaman kabus görsem annemin yanında yatıyorum

lazımlığa sıçmak.

bi tane magnum için para biriktirmek.

yanlış anlaşılma derdi olmadan konuşmaktı ya

koltuğun altına sümüğü silmek.

evin ortasında leğen içinde yıkanmak

top havuzunda oynamak. bir de aklıma şu sözler geldi: "yenik düşüyor her şey zamana biz büyüdük ve kirlendi dünya."

annenin bacakların da sallana sallana uyumak. keşke fiziğimiz el verse de devam etse

kadınlar hamamına gittme

kapı kasasına tırmanmak...

çocukken arabada uyuyup evde uyanırdım, güzel zamanlardı

anne, yatağı sererken yorganların üstüne atlamak

annem evi süpürürken süpürgeden çıkan sıcak havayla ayak ısıtmak. bu mallıkla bütün evi anneyle gezmek.

"annee, bitti." diye bağırmak.

kafamı balkon demirinden sokmak artık sığmıyo ondan yapamiyom yoksa hala çok guzel bi şey olduğunu düşünüyorum

tuvaletin kapısını az aralık bırakıp, 2 metre uzaklıktan oraya işemeye çalışmak. aslında şu an daha iddialıyım bu konuda ancak yakışmaz şimdi delikanlı adama :d:d (bkz: delikanlılığımızı kimse sorgulamasın)

barbi oynamak şimdi oynasam napıyor bu deli derler

kick boks yapmak.

herkesin içinde ağlamak.

bayramlarda bütün mahalleyi gezerdim şeker para toplardim , baktım para veriyor yanimda küçük fedayilerim olurdu mesala 1 lira veriyor ben onlara 50 kurus verirdim birazda şeker tabi cam seker kabul etmiyorlar parayi onlar alır bana getirirlerdi. yiyemediğim şekerleri de bakkal ferat amcaya satardım. ulan ne günlerdi ya.

evde herkes otururken tuvalete gitme ihtiyacı duyduğumda "ben tuvalete gidiyorum." derdim. şimdi demiyorum, o zaman niye diyordum anlamış da değilim :/

sokakta evcilik oynamak

ulan artık herkes ayıplıcak diye rahat rahat püskevit doldurulmuş çay yiyemiyom :(

anneyle güne gitmek. edit: keşke önce "başlıkta ara"ya inansaydım. (#1389680)

babamı öpmek. küçükken yatmadan önce hep kel kafasından öper iyi geceler derdik kardeşimle. şimdi ona en son ne zaman dokunduğumu bile hatırlamıyorum, keşke hep çocuk kalsaydım diyorum içimden, büyümek çok acı verici