6 yıl önce 14 yaşında askeri okul için istanbula gittim.darbe sonrası tasfiye oldum.ilginç kısım 2 yik önce ona aşık oldum ve defakarca söylememe rağmen bana karşı sadece arkadaşca duygular beslediğini söyledi.hak verdim çünkü kimse kimseyi zorla sevemez arkadaşlar.hiç ümit vermedi bana hak verdim helal olsun dedim.yanlış yapmadı bana defalarca uzak durup unutmaya çalıştım ama olmadı tam bir ay önce tamamen konuşmayı kestim üzerine okul kapandı.ve ben tamam oldu ıstanbul macerası ve onun hayali bitti benim için derken tercihlerde sırf boş kalmasın diye doldurğu benim şehrim çıktı.böyle kader mi olur amk.ben acı çekmeye kaldığı yerden devam edicem