osmanlı trablusgarp'dan nasıl vazgeçtiyse direnmeden...
bir tombul nasıl anında bıraktıysa tatlıyı, karbonhidratı...
güya diyetisyen tavsiyesiyle
bir baba nasıl terkettiyse çocuğunu mahkeme kararıyla annesine
o şekilde vazgeçip, bıraktılar beni. tam o şekilde terkettiler.
halbuki o trablustan ne adamlar çıkacaktı. çalışmaya istanbula gelip, "trablus'un neresinden" diye sorana içinden diyecekti. o adamlardan niye vazgeçtiniz?
başka insanlar sizi sevsinler diye güzelim hamur işlerini, pudingleri bıraktınız. bir karbonhidratın başını mı okşadın bu güne dek? bir hamur işini gözünden mi öptün? sevilmek mi istiyorsun şimdi şişman? esmer ekmeği beyazdan ayıran sen değilmişsin gibi?
babalar neden eşinden ayrılınca çocuğundan da ayrılır? 3 güne 1 arayıp, haftada 1 görür? yani yarak yarak işler hep, insanın fıtratı böyle buraya kadar okunuz mu ya? ciddi olamazsınız.
çok oldu kendi kendime "bu bana yapılır mı lan?" diye sorup 1-2 saniye geçmeden "evet yapılır" diye cevap verdiğim. evet yapılır. ben bu hale düşecek adam mıyım? evet tam o adamım. ne yaşadıysam fazlasını hak ettim.
tabiki bi yere bağlamayacam. daha buradayım sanırım daha çok şey anlatacam