onu öyle bir sevdim ki, belkide takıntı haline gelmişti bende. yanında olmak bile yetiyordu bazen, ama en kötü şey ise onu sevdiğimi ona asla söylemedim. yapamadım be, çıkıp karşısına seni seviyorum diyemedim. altı yıl yan yana yaşadım ve ona bir kez sarılabildim, o da sevgilisinden ayrılınca teselli edebilmek içindi. o an içim öyle bir yandı ki anlatamam. sanki en sevdiğim oyuncağımı annem eve gelen misafir çocuğuna "al senin olsun" demiş gibi içim yandı. benim değildi ve asla olamıcaktı.
ah be kardeşim ben de aynısını yaşadım.sen ona söyleyip de onun hayatında kötü bi şey değişir diye söyleyemezken başkası gelir ve hayatını ziker.yalnız değilsin - amaan neyse 22.03.2016 15:04:55 |#2650651