asosyal itiraf

sınav gram sikimde değil. seneye rahat yapacağım bir sınav. ama yıllardır anne/babama çaktırmadan hep iyi notlar aldım, alamazsam geçtim. bulastigim işlerden hiç haberdar etmedim üzülmesinler diye. çünkü bu 3 kişilik aileyi birarada tutan benim. ben olmasam şimdiye kaç kere bosanmislardi bilmiyorum. daha geçen pazar dershaneden eve geldiğimde evde yer yerinden oynamış, ne var ne yoksa kırılmıştı. ben supurdum, ben sakinlestirdim, ertesi gün de okula gitmeyip ben göz kulak oldum kavga etmesinler diye. hani derler ya aileler, aileyi aile yapan çocuktur heh doğru o işte. neyse amk ben o sınavdan kötü alacağım realist olmak lazım. o zaman utanacagim tek şey annem/babam olacak. ya da endişeleneceğim. işin ciddiyetini geç kavradım. şuraya gidiyorum diyip eyleme gitmeye ya da eve siril siklam gelince, kadının teki kovayla üstüme su döktü çiçek suluyormus demeye benzemiyor bu. az önce sınava on gün kaldığını söylediğimde gözlerindeki heyecandan utandım kafami sikeyim. ha şu da var, ben bunları yaşarken beni burada hedef göstermeye çalışan arkadaşlar var. umurumda değilsiniz.