ilkokul aşkı vardır ya herkesin. benim de vardı işte. hani her ay sıra değişikliği yapılırdı ya ben herkesi örgütleyip birbiriyle oturturdum ki en son onla ben oturabileyim diye ve otururdum da. sonra o çarpım tablosunu ezbere bilmezdi ben de sırf o üzülmesin diye ezber değilim derdim ve beraber benim
(bkz: çarpım tablolu not defteri)me bakardık. sırf o var diye ben tüm ödev defterlerimi çarpım tablolu aldım. okuldan çıkınca bazen takip ederdim niye diye sorarsanız biri yolunu keserse veya bi araba falan çarpacak olursa onlara engel olup onun kahramanı olmak için sırf bunun için dua(beddua oluyor galiba) etmişliğim var. ben böyle delice seviyordum işte ilkokulda bile sonra ne oldu dersiniz. altıncı sınıfa geçtik ikinci dönem bir beden eğitimi dersiydi teklif etmem için gazi aldıktan sonra teklifimi bahçede yapmıştım ve kabul etti düşünsenize nasıl sevinmiştim. diğer ders bi basket oynuyorum görmeniz lazım rezillik resmen sürekli o bakıyor diye üçlük denemeler pas vermemeler falan neyse velhasıl gelelim sonlara ve çok sövdüğüm kısımlara. abi zaten utangaçız ikimizde bahçede yürüyerek konuşurlar hani normal insanlar ya ulan adam gibi konuşucaz sınıftaki lüzumsuz kişiler gelip arkada sizi takip etmeler sonra bağırarak isminizi söylemeler gevşek gevşek gülmeler falan. ulan sırf bunlar yüzünden 3. sınıftan lise sona kadar aşık olduğum tüm hayallerimi ona kurduğum kız ayrıldı benden. olum ben sırf yemek yiycez diye bir hafta hicbir şey yemeyip para biriktiriyordum lan . neyse ilkokuldaki aşk hikayem de bunlardan ibaret sevgili sözlük.