aylardır rüya içindeyim. uyandığımı sanıyorum ama bi kabusun içinde dönüp duruyorum bazen. kesik kesik, bozuk bozuk, karanlık, gri,
uyanıksam da ayırt edemiyorum, artık birbirine karıştırıyorum. aynı günü iki kere yaşıyorum, biri kötü diğeri daha az kötü geçiyor.
çok saçma biliyorum, gerçek bile değil, var bile değil ama nasıl. ya nasıl. anlamıyorum. o kadar çok şeyi anlamıyorum ki elimden geldiği kadarını soruyorum. ama hiçbir şey cevap veremiyor bana. bi belirsizliğin içindeyim neye tutunsam diye etrafıma bakıyorum, hiçbir şey görmüyorum her şey gölge gölge gölge gölge.
ama artık patlak vermek zorundayım, öylece olmayan bir şey bana bunu nasıl yapabiliyor diye diye düşüp durmaktan.