yine uzun bir inzivanın ardından sözlüğe giriş yaptım. her zamanki gibi önce yazdığım eski yazılara bir göz attım. bazılarına vay be bunu ben mi yazmışım dedim, bazılarına da püü allah belamı versin bunu mu kafaya takmışım dedim. aslında burası benim günlüğüm gibi. kimsenin kim olduğumu bilmediği ve dilediğim zaman geçmişe dönebildiğim tek yer. eğer üzerinize yapışmış sorumluluklar ve karakter varsa hiçbir yerde rahat olamıyorsunuz. neredeyse 2 yıldır sözlükte hesabım olduğunu birine söylesem bana inanmaz sanırım. i̇nsanların sizinle ilgili kesin yargıları vardır. bunları asla değiştiremezsiniz. benimle ilgili yargılardan biri de asla küfür edemeyeceğimdir mesela. ama ben burda küfür de ediyorum. ya da başka bir yargı daha, benim eğlenceli bir insan olamayacağım yönündedir. ama bilin bakalım evde herkesten daha komik olan kim? gerçek ne biliyor musunuz? herkes sadece belli kalıplar kullanarak insanlara bir şeyler biçiyor. kendilerince o insanı o kalıba sokuyorlar. ama kimse sizin gerçekte kim olduğunuzu zerre umursamıyor. kimse sizi tanımak için çaba göstermiyor. bunların sonucunda da benim gibi insanlar ortaya çıkıyor işte.