şurada
(#2036691) bahsettiğim gibi.
lisede en yakın arkadaşımla yaşadığım olay hayatımın en büyük en öğretici dersi oldu bana. kız çok yanlış birini sevdi. sevgili oldukları dönemde çocuk kıza her haksızlığı yaptı. defalarca aldattı yalan söyledi. kızı her ortamda küçük düşürdü. bunları yapmasına rağmen nasıl oldu da kızı kendine bağladı, sevdirdi bilmiyorum. bana çok garip geliyordu o zamanlar. bir insan bu kadar gurursuz olmamalı bu sevmek değil diyordum, onları ayırmak için elimden geleni yaptım sonunda arkadaşımla aram bozuldu.
sonra ne oldu bilin bakalım? aynısını yaşadım. saçmasapan birini sevdim ve aynı muammeleyi gördüm ondan. sonra anladım ki insan bir kere sevince kaybetmek istemiyor bir daha kimseyi sevemezmiş gibi hissedip yapılan her haksızlığa göz yumuyor,affediyor. evet bu gurursuzluk. ama bu gurursuzluğu o kişiden kurtulmadan göremiyorsunuz.
bende görememiştim. arkadaşım hâla görmedi...