mesela ben zihnimde 1 yıl boyunca yer edinmiş birini yazdım şifrelerime. seneler önceydi. şifrem hala aynı.
sevmedim , aşık değildim
aşk-sevgi nedir bilmiyordum, bilmiyorum
aşka inanmıyorum , hiç görmedim
zaten görmek de istemedim.
anlık hevesleri aşk sanmak mantıksızdı.
aşk bizim duyduklarimiz olamazdı. değildi.
evlenip çocuk yapıp aynı evde yaşamak değildi.
öyle sanılıp daha sonra yanıldığını görmek değildi.
pişmanlık olmamalıydı. vazgeçilecek bir yola hiç girilmemeliydi .
sadece beni o kuyudan bir dakikalığına çıkardığı için şifrelerime adadım doğumunu .
düşünsene şimdi birini seversem ne yapacağımı
tut ki bir gün inanırsam aşka neler vereceğimi.
onun doğumunu başa koyup kendimi ölümümü sona koydum.
senin doğumun benim ölümüm.
her şifre yazışımda aklıma geldiğini düşün.
beni 1-2 dakika gülümsetmiş bir insanı güvenliğime saklamışım ben.
sevdiğimi düşün bir de, hele bir de güvendiğimi.
ne olur ? ne olmaz bilmem ama ne olur bilirim
benim intiharım olur .
kesilen ipimin kopması olur
en ufak bir hayal kırıklığında ne yaparım meselâ.
ah ne acı olur .
şimdi umurunda değil o.
nerde ne yapıyor düşünmüyorum.
sadece minnet benimki
yalan da olsa sözleri ,bendeki kuyuyu açmış olmasıydı minnet ettiren .
karşılıksız bırakmadım iyiliğini.
haberi yok ama ben verdim bedelini .
yeterli değil belki ama zaten onun yaptığı da doğru değildi.
zaten yalanlara alışkın olduğum için bir problem de yoktu .
herkes pes ederdi o da etti.
hayatımı değiştirdi haberi olmadan
şimdi görsem teşekkür ederim.
ama fısıldayarak, çünkü bir kez daha göremez gittikten sonraki iyiliği .