hoca bugün derse geç geldi isteyenler kahvaltı yapabilir dedi ki zaten hocanın geç gelmesi alışılmış bir şey. bir perşembe klasiği. neyse hoca kantine inecekti kahve ister misiniz diye sordu, hiç üniversitede hocanın bana kahve ister misin diye soracağını düşünmemiştim.bu da hazırlık sınıfının güzelliği galiba, lise 5 tadında. kahveyi hiç sevmem kokusuna tahammülüm yoktur, bu düşüncelerimi söyleyince önce şaşırdı sonra keşke daha önce söyleseydin bir daha kahve getirmem sınıfa dedi. sonra sınıfa döndü bir daha kimse sınıfa kahve getirmesin, rahatsız olanlar varmış dedi. her gün kahve poğaçayla sınıfa gelen kadın, bu sefer poğaça ayranla geldi. bu davranışı o kadar çok hoşuma gitti ki, uzun zamandır söylediklerimin bir öneminin olmadığını fark ettim. velhasıl kelam önemsenmek güzel şey.