ulan bak yine aklıma geldi uyuyamıyorum iyi mi hiç aklımdan çıkmıyo edebiyatına gerek yok da aga çok özledim be yüzünü değil ama kokusunu sesini özledim. şarkı söylüyo bazen videolarını görüyorum ama o değil mesele bana hitap eden sesini özledim benle konuşmasını.. bilmiyor tabi bunları. onun geçtiği yollardan geçerken yavaş gidiyorum hala önceden olsa karşılaşma ümidiyle ama şehir değiştirdi. konuşurkenki yüz ifadeleri el kol hareketleri şakadan sonra üzülmüştür diye toparlamaya çalışmaları gitmiyo aklımdan. sabaha kadar seyret dur tavanı işte