babaannemin hafızası güçlüdür. bir anı sor, saatlerce sana oradan buradan anıyla bağlantılı şeyleri anlatır. bizim bilmediğimiz, hatırlayamadığımız şeyleri bilir ve hatırlar. taaa ki dershaneden gelip o'na halini hatrını sorana kadar. yaz yahut kış hiç fark etmez. direk üzerimdeki kıyafete dikilir gözü ve şunu der: "yine farklı şey almışsın. babanın paraları hep kıyafete gidiyor (alışverişten nefret ederim. en son ne zaman alışveriş yaptım net hatırlamıyorum o kadar). bunu ne zaman aldın?" direk gülmeye başlıyorum ve ekliyorum: "babaanne bu bayadır var. sadece uzun süre giymedim." bir daha süzer ve burnunu kıvırarak şunu der: "ben bilmem."
yaşlılara gülünmez falan derler ama ben gülüyorum bu hallere, triplere. üzerimdeki kazağı 2 sene önce almıştım. yurtta kaldığım vakitler dese anlarım ama şimdi evdeyim de. gülüyorum babaanneme, güldüğüm kadar da seviyorum o'nu. allah uzun ömürler versin.