asosyal itiraf

burdaki yazılanların aksine çok yalnız falan değilim herkes gibi benimde sevdiğim dostlarım var, sevgilimden ayrıldığımda öyle deli gibi üzülmüyorum çünkü her insanın yaptığı gibi başka biriyle yerini doldurmaya çalışınca o yer bir şekilde doluyor, öyle parasızım pulsuzum diye ağlamıyorum çünkü bu hayata bir kere geliyorum cebimdeki 100 lira öldükten sonra benimle gelmeyecek. her insan üzülür, her insanın üzülmeye ihtiyacı vardır.sürekli mutlu olursan hayat monotonlaşır, sıkılırsın.her insanın derdi olur, sıkıntısı olur, problemleri olur.bunları en hafif hasarla atlatmakta senin elinde en ağır hasarla atlatmakta senin elinde. hayatta hepimiz bir yarış içindeyiz ne yazıkki.nasıl kaplanlar geyiği avlamak için beraber avlanıyorlar ve sıra yemek yemeğe geldiğinde birbirleriyle kavga ediyorlar.biz insanlarda beraber çalışıyoruz, beraber yaşıyoruz fakat en sona geldiğinde kendini düşünmek zorunda kalıyorsun.kendini düşünmeyenler de hep kaybedenler oluyor çünkü yemekten pay alamıyorlar. her şeyi kafamıza takacak dönemleri geçelim arkadaşlar, emin olun en çok kendinizi sevdiğiniz zaman hayatınızı en güzel şekilde yaşarsınız.topluma göre bencilce fakat toplumdaki insanlar birileri paylarından vazgeçsin diye bunun bencilce olduğunu savunurlar. her zaman önemli olan büyük resim.