karanlıktan korkuyorum. asıl sıkıntım uyurken elektrikler gittiğinde istemsiz olarak uyanmam ve uyandığımda ise nefes alamıyor gibi olup hıçkırıklarla cama doğru koşup perdeyi aralayıp dışarıdan ışık beklemem veya prize doğru koşup delice ışığı açmaya çalışmam. bu durumlarda genelde annem hemen fenerle yanıma gelir feneri açık bırakıp giderdi sonra uyurdum. asıl tuhaf olan ise sabah bunların hiç birini hatırlıyor olmayışım. garip.