101 yıl oldu Mehmet Akif'in "Korkma!" diye başlayarak yazdığı İstiklâl Marşımızın kabulünden bu yana.
Çok piyesler oynandı, şiirler yazıldı, resimler çizildi, gösteriler yapıldı. Önemli bir gün dediler öğrencilere, iki hafta da çalışma süresi verdiler sonra afili konuşmalar yaptı müdür ve öğretmenler tabi seyirci öğrenciler arkada birbiriyle dalaşıp, muhabbet ediyorlardı.. peki seyirci öğretmen ve veliler? Onların da pek bir farkı yoktu sanırım öğrencilerden. Ha vardı doğru, tabiri caizse jilet gibi giyinmişlerdi hepsi..
Gerçekten de önemli bir gündü ama altını doldurmadılar sadece önemliydi. Bir günlük, birkaç saatlik bir önem.O kadar..
Maalesef ki bizim böyle bir sorunumuz var, birçok önemli şeyi sadece anlık hatırlıyoruz, devamı yok.
Belki kendimi eksik ve yanlış ifade ettim ama her neyse şu an bunları hissediyorum sadece. Son olarak
Mehmet Akif Ersoyu saygı ve sevgiyle anıp
İstiklal Marşımızın 101. yılını kutluyorum.