öğrencilik

benim için eşittir asalaklık.

"Bu meslekte para yok" diye gönül rahatlığıyla yazabilirim.Hatta para kaybettirdiği bile olur.Ayrıca ömür törpüsüdür.Ne var ki birçok arkadaşlık,sevgili bu meslekle elde edilir.Tek pozitif yanı bu olsa gerek.

ben bunu hiç sevmedim açıkçası. tam 20 yıla yakın öğrencilik yaptım, hayatımdan boşa geçen koca 20 yıldan başka bir şey değil bu.

zor zanaat.

beceremedim.

adamı çok pis tribe sokar. neden mi ? ailenin durumu orta halliyse belli bir miktar aylık para akışı gerçekleşir. ek olarak kyk'dan krediydi, ordan burdan 200-300 burstu, güzel bir gelir elde edersin. bunu, şehir dışında okuyorsan özgürce yersin. karıyla kızla, kankalarında barda, gezide dağda... bir an aklına ailenin daha doğrusu babanın binbir zorlukla türlü türlü insanlarla muhatap olarak para kazandığı aklına gelir ya. heh işte o an hayatın gelmişine geçmişine söversin; yediğin içtiğin, öpüştüğün seviştiğin, ettiğin muhabbet... hepsi gözüne dizine durur ama bişiy olmamış gibi olayına bakarsın sonra farkedersin bu düşüncelerin anlık olduğunu ve yarın gene bunların aklına gelmeyeceğini. heh işte amına koyum ne salağım ? karaktersiz desen bu sıfatı kendime koydurtmam, peki neyim o zaman ? derslere baksan yarısı dd diğer yarısı ff. altan olanları hiç katmıyorum. özetle bok gibi bişiy. bitsede kurtulsam diyorum. güzel yanları ise bu kadar tribe girdikten sonra aklıma gelmiyor bile, bu yok demek değil tabi. bu öğrencilik sıfatına yeni konacak olanlara tavsiye azıtmayın benim gibi, okuyun adam akıllı. (bkz: üniversite okumak)

bi nevi kendi işinin patronu olmaktır bence,bi işin var ve patronu da sensin çalışanı da; işini başkasının üstüne yıkamazsın, sorumluluk sadece senindir; çünkü bu işin tek çalışanı kişinin kendisidir.

hiç bir şeye yaramayan saçma salak bi meslek çeşidi

ilk kez lisenin ilk yılında arkadaşlarla bim'e gitmiştim. ilginç bir deneyimdi. daha önce hiç gitmediğimi öğrendiklerinde şok geçirmişlerdi.

sınav haftaları hariç hayatın en güzel zamanları

zor meziyet herkes beceremez öğrenmeyi öğrenmek lazım o zaman öğrenci olunur

küfür mekanizmasını über şekilde geliştirecek olaylara sebebiyet verse de çok güzel lan öğrencilik

öğrencilik yaşarken zor gelen, bitirince de keşke bitmeseydi denilen olay

an itibariyle sefil öğrencilik hayatıma döndüm. anne evinden ayrılmak kesinlikle yapmak istediğim bir şey değildi. yurdu zaten hiç özlememişim. neyse herkese güzel bir eğitim senesi dilerim sözlük.

arkadaşım veteriner hekimlik öğrencisi ve yarın sabah sekizde dersi var

aşırı tecrübeli hamallıktır. (bkz: 9 yıl)

zeki öğrenci kavramına inanmıyorum. çalışan öğrenci vardır çalışmayan öğrenci vardır. i̇lköğretim ve lise hayatım boyunca hiç ders çalışmadım. hocalar da bir aptal olduğumdan ve üniversite kazanamayacağımdan falan bahsediyordu. sınava hazırlandığım sene tabiri caizse hayvan gibi çalıştım. şimdi iyi bir üniversitede, iyi bir bölüm okuyorum ve birinci sınıfı gayet iyi bir ortalama ile bitirdim. benden bir şey olmayacağını söyleyen hocalara buradan selam olsun, umarım en azından bundan sonra iyi eğitimci olabilirler

sürekli şikayetçi olduğumuz öğrencilikten, sona doğru yaklaşırken özleyeceğimi farketmeye başlıyorum. en çok da "öğrenciiyiiiz abi" demeyi özleyeceğim.

4 yıl önce bıraktığım öğrencilik hayatım tekrar başladı yaşasın sdü 😁

sonuçta vasıflı eleman çıkmayacaksa okumak boş iş. ki açılan onca üniversite de işsizliğin rötarlı istatistik sağlamak. mesela işi yok ama 24 yaşına kadar öğrenci gözükecek gibi. onun yerine kişinin girişim ruhunu desteklemek gerekir diye düşünüyorum. yani en azından bana uygulansa bu tarife muhteşem olur. 2 yıldır üniversite okuyorum binlerce lira harcadım. ee bitince ne olacak? yanlış anlamayın okumayın demiyorum okuyun fakat hobi olarak okuyun. cahil, duyarsız kalmayın.