bugün
yenile
    1. 2
      +
      -entiri.verilen_downvote
      t: necip mahfuz'un taze şarkısı. bendeki yerin her zaman için çok başka mahfuz. kalitenden taviz vermemiş olmana sağlık.. "ev nedir? başımı sokacak bir çatı değil. içinde uyuduğum beş adımlık odam değil. kesin karar veriyorum, kendimi uyutuyorum. nereye ev dendiğini yavaş yavaş unutuyorum.." yürüyorum --- spoiler --- verse 1: yürüyorum eskişehir'in karanlık sokaklarında. ne gam, ne kasvet var, aklım oyunlarımda. babamın yanındayım, yokuşlar çıkıyoruz. minibüsten iniyoruz, eve doğru koşuyoruz. annem evde bekliyor hep, koltukta sızıyorum. küçük bir üçgenim var, içinde yaşıyorum. hep aynı şeyden korkuyorum, aynı sokağı arşınlayıp, aynı odaya kapanıyor ve aynı derdi taşıyorum. plakalar değişiyor, i̇zmir'de uyuyorum. uyanmak istemiyor, planlarımı erteliyorum. üstüm başım pislik içinde, saç sakal karışıyor. bir gün saçım olmayacak, o gün nerde bilmiyorum. ev nedir? başımı sokacak bir çatı değil. içinde uyuduğum beş adımlık odam değil. kesin karar veriyorum, kendimi uyutuyorum. nereye ev dendiğini yavaş yavaş unutuyorum.. nakarat: nasıl da üzüyor insanı, (insanı..) yürüyüş yabancı bir şehirde. çatıları ayın parlattığı, (ah..) öylece uyuklayan sessiz gecede. köprü: nasıl da üzüyor insanı.. verse 2: talih yüzüme gülüyor, tren garında bekliyorum. istanbul yolunda ellerini tutuyorum. yanağımda bir öpücük, dizlerim titriyor. ben ne yaptığımı bilmiyorum, yerden yüksek süzülüyorum. her güzel şey kirlenirmiş, i̇stanbul da öyle. sokaklarda beş parasız sabah, akşam, öğle. meydanlarda sinir stres, politikayla iç içe. bir başka şehir olmuyor, bu kez bir başka ülke. ilk kez ayak basıyorum bilmediğim bu diyara. annem babam uzakta, sevdiklerim uzakta. ilk kez gerçekten tek başına berlin sokaklarında. bir özgürlük türküsü var çatlak dudaklarımda. hüzün çöküyor akşam olunca, kendimi dinliyorum. yazdıkça yazıyorum, yazdığımı silmiyorum. yazdıkça yazıyorum, yazdıkça uyanıyorum. nereye ev dendiğini artık hiç hatırlamıyorum.. nakarat: nasıl da üzüyor insanı, (insanı) yürüyüş yabancı bir şehirde. çatıları ayın parlattığı, (ah) öylece uyuklayan sessiz gecede. --- spoiler ---