ozan ünsal'ın kendi yazıp kendi seslendirdiği güzel bir şiirin adıdır.
durmalara, dinlenmeye vaktim var sanma!
şu tabancanı beline haydi tak, yürü!
daha adım atmamışken ülküyü anma;
önce güzel gençliğini, korkma yak, yürü!
ölümlere doğru yürü, yiğidim yürü!
önünde ilerlemekte kutlu gök-börü,
yola çıkarken yanında olsa da sürü;
şanlı yiğit, bil ki kalacaksın tek, yürü!
ölümlere susa, molotoflarla dindir,
hücre değil yapı taşın; ezeli kindir.
giden her atsız kahraman bir kül-tigin'dir!
canım barut, aşkım mermi, canan ok, yürü!
yürü, türkçü devrim senin kanına muhtaç,
güzelim dişlerin gök-börü'ye olsun taç…
allah teala seninle, seninle yalvaç,
daha özge yoldaş var mı, asla yok!, yürü!
dava sana vadediyor, bir kutlu cefa,
hiçbir eriminde yoktur, zevk ile sefa,
hücre hücre, cephe cephe yürü hedefe!
yıldırım ol, düzenin üstüne çak, yürü!
Türk’e bir tek Türk’ü dost eylemiş teâla,
hükmetmek mesleğinde de piriz pekâlâ,
sıcak yatak gurbetindir; cepheler sıla,
uçmak yurdunda ünsalarsın ancak, yürü!
dinlemek için
dipnot: şiirin orjinaliyle şarkı aynı değil, ben seslendirdiği şekliyle yazdım. sanırsam ritime uydurmak için bir kelime(4. dörtlüğün 3. satırındaki allah kelimesi şiirin orjinalinde tengri olarak yazılmış) değiştirilmiş. bir dörtlüğün yeri değiştirilmiş(şiirin orjinalinde 3. dörtlük, son dörtlüğün hemen üstünde yer alıyor). bunun nedenini bilmiyorum. ve bir de 4. dörtlüğün 3. satırında yazan "yalvaç" kelimesinin gerçeği "yalavaç"tır. "yalabaç" olarak geçtiği kaynaklar da mevcuttur ve "peygamber" anlamına gelir. 13'lü hece ölçüsü bozulmasın diye "yalvaç" olarak yazılmış ve söylenmiştir.