İngiliz şarkıcı
Louis Tomlinsonun ilk solo albümü.
kill my mind ile başlayan albüm bu şarkının yüksek enerjisi ve popa yakın tarzı ile sizi yanıltmasın. aslında diğer şarkılar oldukça farklı önceki şarkılarından Louis'nin. tempoyu fazla düşürmeden
don't let it break your heart ile devam ediyor albüm. bu şarkı biraz şey; ne olursa olsun sonuçta geçmiyor mu? bırak kendini melodiye, bu da geçecek, gibi. ama sonra serbest düşüşe geçiyoruz.
two of us ile Louis annesinin vefatının ardından neler yaşadığını biraz görmemizi istiyor gibi. özellikle ilk çocuk olması ve annesi vefat ederken yanında olması gibi durumları belirten "başladığımız gibi bitiriyoruz, yalnızca sen ve ben başkası olmadan, seni kalbime yakın tutacağım." sözleri epey etkiliyor beni...
bu duygusal şarkının ardından başardığına, onunla gurur duyulabileceğine dair bir şarkı geliyor ki o
we made it tempo tekrar mı yükseliyor derken albümdeki ilk 3'üme giren
too young karşılıyor bizi. ama ne şarkı... sonunda louis sesinin güzelliğini gözler önüne sermiş! oh çektiriyor bana bu şarkı. ve albüme adını veren
walls... hakkında en az şey söyleyebileceğim şarkı, dinleyin ve belki benim yerime siz yazarsınız bu şarkının yorumunu? çünkü henüz duvarlarımı yıkabilmiş değilim hiç kimse için.
daha sonra birini sevmenin alışkanlık haline gelmesinden, vazgeçememekten konuşuruz
habits ile. madem damardan girdik öyle devam edelim adından da anlaşılacağı üzere
yine de sen tadında
always you var sırada. buradaki yüksek notaları da aşırı güzel yapmış şarkıyı. ama hayır ilk 3ümde değil.
fearless ile devam ediyoruz sonra, şimdi buraya sayfalarca yazarım da bu şarkı için okumazsınız djsjsndjd o yüzden şunu söyleyeyim bu şarkı benim bir numaramdır. bu albümün parlayan yıldızıdır. istemli istemsiz tribe sokar oturtur ağlatır yani o derece. burada başlayacak olan
perfect now un en büyük şanssızlığı muhtemelen fearless gibi bir şarkının arkasından geliyor olmak. ah be perfect now, harcanacaksın demiştim ilk çıktığında, harcaniyor ne yazik ki :( neyse neyse, bu albümü 4 yıldır bekleyen tüm hayranların göz bebeği ucundan kıyısından adını, sözlerini duydukları ama bir türlü kendisini işitemedikleri şarkı geliyor şimdi, evet
defenceless o. nasıl savunmasız kaldığını anlatmak da baya iyi he. sooonra benim 2.favorim olan (aslında 1 ile yarışıp duruyorlar da henüz karar veremedim gibi işte milimlik bi farkla kaybediyor bu)
only the brave ile bitiyor albüm. bu şarkı kısacık, tadı damağınızda kalıyor. deli gibi susayıp kana kana içememek gibi. keşke biraz daha sürseydi, biraz daha fransızca kelime duysaydık senden be louis dediğimiz bi şarkı oluyor bizim. siz ne dersiniz bilmiyorum ama bence bunu iki kere dinleyin. baya iyi çünkü. baya baya.