az evvel yine izledim de cidden çok iyi film bu.
micheal bay'e yönetmen dünyasının orospu çocuğu gibi davranmalarının sebebi bu film olabilir. çünkü hiçbir edebilik ve sinema güzelliği barındırmadan defalarca izlenecek heyecan ve güzellikte bir film yapmış. güldürüyor, duygulandırıyor, heyecanlandırıyor... ufaklıktan çizgi filmlerine denk gelip de hafızanızda yer ettiyse bu arabaya dönüşen robotlar zevk ala ala izleyeceğiniz bir film.
tarafımız tabii ki de
decepticonlar. bence yanlış anlaşılıyorlar. kendi dünyalarını yeniden kurmak isteyen idealist bir gruptan başka bir şey değiller. bu uğurda liderleri
megatron'un onurlu mücadelesine genellikle
starscream gibi amın oğulları gölge düşürüyor. daha ilk filmde ya megatron bir insandan bir kübü almasını istediği starscream'e yine başarısız oldun diyip kübün peşine düşmek zorunda kalıyor. aynı anda hem insanlar hem de optimus prime ile savaşırken de beklenmedik bir şekilde geliyor sonu.
megatron, optimus prime'dan çok daha iyi bir liderdir bu arada. bu filmde yanlarındakilere bakın.
jazz,
ironhide,
chromia gibi iyi robotlar hadi optimus'un yoluna ölmüş
bumblebee ise ağır yaralı ancak kurtulmuştur. bu denli ağır hasar alan bir lider olabilir mi? subayı öldü adamın megatron ikiye böldü. kendi neredeydi? askerleri ölürken yine insanları kurtarmaya geldi. peh.
megatron'un yanındaysa starscream falan var adam her şeyi kendisi yapsa da kazanamıyor. ss ibnesi belki de en sağlam mühimmat ve hasar gücüne sahip robot. bir bombası iki autobot'u haşat ediyor ama gerizekalı işte. yavşak. aklı yok ki. ancak hinliğe çalışsın pezevenk.
neyse yav ben
megatron'a üzülüyorum bu filmi izledikçe. hakettiğini umarım bir gün alacaksın reis.